gr. un. cerkiew fundował Antoni Leszczyński, dziedzic. Obecna z r. 1767. Należała do niej filia w Małkowie o 2 w. . Dobra Sz. dawniej własność Leszczyńskich, od początku XIX w. przeszły drogą spadku do Rulikowskich. Szychówka, rzka, w pow. starokonstantynowskim, dopływ Słuczy, przepływa pod wsią Popowce i uchodzi pod wsią Nowiki. Szychowo 1. dobra, pow. wąbrzeski, da wniej toruński, st. p. i kol. i par. kat. Kowa lewo o 2. 5 klm. , 135 ha 122 roli or. , 8 łąk; 1885 r. 7 dm. , 21 dym. , 113 mk. , 93 kat. , 20 ew. por. Mirtęga. Za czasów krzyżackich należało Sz. do komturstwa kowalewskiego i zwane było Schichau i Seykaw ob. Kę trzyński O ludn. pols. , str. 79. W zbiorach toruńskiego Towarz. Kopernika znajdują się dwie popielnice, pochodzące z tutejszych gro bów skrzynkowych ob. Objaśn. do mapy Os sowskiego, str. 68. 2. Sz, , za czasów krzy żackich Czeichow, według Kętrzyń, miejsco wość w wójtowstwie lipińskowieldządzkiem ob. O ludn. pols. , str. 77. Kś. Fr. Szychta al. Uhrynówka, Uśmiczka, Warężanka, lewy dopł. Bugu. Płynie od Chłopiatyna, w pow. sokólskim, na Waręż i Uhrynów; uchodzi pod Lutowiżem, w pow. włodzimierskim. Szychtory al. Szechtory, grupa domów w Tuturkowicach, pow. sokalskim. Szychy, wś, pow. orszański, gm. Łoźno, ma 13 dm. , 45 mk. Szycyki al. Szytiki 1. wś nad rzką Antą, pow. dzisieński, w 4 okr, pol. , gm. , okr. wiej. i dobra, Bernowiczów, Czerniewicze, o 24 w. od Dzisny, 11 dm. , 148 mk. w 1865 r. 50 dusz rewiz. . 2. Sz. , wś nad Dzisienką, pow. dzisieński, w 1 okr. pol. , o 15 w. od Dzisny, ma 4 dm. , 28 mk. prawosł. Szyczaki, też Szyszaki, część wsi Butyny, w pow. żółkiewskim, ob. Butyny i Mosty Wielkie t. VI, 721. Szyczewo, ob. Sycewo. Szydejki, folw. szlach. , pow. wileński, w 3 okr. pol. , o 51 w. od Wilna, 1 dm. , 6 mk. kat. Szydele, dwór, pow. telszewski, w 3 okr. pol, o 31 w. od Telsz. Szydele, niem. Eglien Goerge, wś, pow. kłajpedzki, st. p. Carlsberg. Szydlica al. Sidlica, niem. Tempelhurger Wasser, struga pod Gdańskiem. Płynęła da wniej przez Szotland, dopiero r. 1593 nadano jej bieg dzisiejszy ob. Land u. Leute des Landkr. Danzig v. Brandstaetter, str. 180 i 181. W dok. Mestwina z r. 1280 zachodzi ta struga pod mianem Schedelicz ob. P. U. B. v. Perlbach, str. 270. Kś. Fr. Szydlice al. Sidlice, niem. Schidlitz, 1648 r. Szydlice, przedmieście gdańskie od strony Kartuz, nad rzką Sidlicą. W 1885 r. było 363 dm. i 6020 mk. , par. kat. przy kościele św. Mikołaja. Dawniej własność panien brygitek gdańskich, W menologium klasztornem, założonem r. 1644, czytamy, że wś ta należała zdawna do kościoła paraf. św. Katarzyny, i że r. 1396 w. mistrz Konrad t. Jungingen darował ją wraz z kościołem klasztorowi, co jednak wątpliwe. Wiemy o kościele św. Katarzyny Zeitsch. d. Westpr. Gesch. Ver. , VI, 66, że do klasztoru nie należał, a dr. Hirsch na podstawie akt archiwum gdańskiego twierdzi, iż wieś podarowana była przez króla Kazimierza ob. Marienkirche, str. 143. W czasie reformacyi Gdańszczanie przywłaszczyli sobie Sz. i tylko udzielali dochodów zakonnicom. Około r. 1693 ksieni Aleksandra Bystramowa wytoczyła miastu proces, ale daremnie. W wojnach Sz. wiele ucierpiały, zwykle je sami Gdańszczanie palili dla zabezpieczenia miasta, jako r. 1461 i 1520 przeciwko Krzyżakom, 1577 przeciwko Batoremu, 1656 przeciwko Szwedom, 1734 przeciwko Rossyanom, wreszcie r. 1807 przeciwko Francuzom. B. 1772 wyniósł król Fryderyk W. Sz. do rzędu miast z opozycyi do Gdańska, który stał jeszcze przy Polsce. Dopiero po r. 1793, kiedy i Gdańsk przypadł Prusom, zostały Sz. przedmieściem. Za klasztornych czasów istniały tu 2 młyny jeden nad rzką Sidlicą, gdzie teraz leży Tempelburg, który zgorzał r. 1482, drugi nad Radunią, która dawniej przez Szydlice płynęła; ten nazywał się z niemiecka Ledermole ob. Fankidejski Klasztory żeńskie, str. 69 i Brandstaeter Land und Leute des Landkr. Danzig, str. 180. Według taryfy z r. 1648, gdzie uchwalono pobór podw. a akcyzę potr. , płacili tu deputaci św. Brygity 29 fl. 11 zł. ob. Roczn. T. P. N. w Pozn. , 1871, str. 174. R. 1658 kupił opat pepliński dom murowany w Sz. , żeby nie płacić wysokiej dani w mieście samem, gdy cały konwent, uciekłszy przed Szwedami, w Gdańsku bawił. Przedtem posiadał tam klasztor ogród; opat Rembowski zadzierżawił go r. 1641 na 15 lat za 150 zł. rocznie. R. 1698 opat Skoroszewski puścił dom w Sz. za 100 zł. na lat 12 w dzierżawę. Całą posiadłość oddał klasztor r. 1721 Stefanowi Friedrichowi za 7000 zł. w dzierżawę wieczystą, warując sobie 30 zł. rocznego czynszu ob. Opactwo Pelplińskię przez kś. Kujota, str. 407. Dzisiejsi mieszkańcy Sz. są powiększej części robotnikami fabryk, inni trudnią się ogrodnictwem. Dla uboższej ludności Gdańska są Sz. ulubionem miejscem wycieczek. W r. 1656 znaleziono pod Sz. na górze Silberberg grób skrzynkowy z 8 zgniecionemi już urnami, między któremi jedna twarzowa ob. Objaśn. do mapy Ossowskie Szychówka Szychówka Szychta Szychtory Szychy Szycyki Szyczaki Szyczewo Szydejki Szydele Szydlica Szydlice