i 365 sąż. parcel zabud. ; pos. mn. 536 mr. roli, 161 mr. łąk i ogr. , 134 mr. pastw, i 183 mr. lasu. Okolica U. jest równiną piaszczystą; na płd. ciągną się wydmy, w ostatnich latach ustalone i zalesione, ku wschod, zaś duże bo ry sosnowe. Zawiązkiem osady było targo wisko, istniejące na obszarze wsi Bieliny, przy przewozie przez San, służące zarazem za stacyą dla statków płynących tą rzeką. Znalezionę tu groby z urnami świadczą o dawności osady. W miarę zaludniania się obsza rów przyległej puszczy sandomierskiej wzra stało drobne targowisko, które zapewne bę dzie osadą, zwaną w opisie Długosza L. B. , II, 363 Szan pi zewosz. Wś Bieliny ma już w XV w. zapewne od końca XIV w. kościół par. , p. w. św. Wojciecha. Dziedzicami są Habdankowie z Jugoszowa dziś pow. sando mierski. Uposażenie plebana stanowią jezio ra jedno wielkie i trzy mniejsze, znaczny obszar lasu. Do parafii Bieliny, bardzo roz ległej, należy wtedy wieś królewska Nisko dziś miasto powiatowe. Przy wzroście spła wu na Sanie, budowa statków stanowiła głó wny przemysł ludności małego targowiska w Bielinach. Dopiero jednak w r. 1616 Stani sław z Uliny Uliński, podczaszy przemyski, uzyskał dla tego targowiska od Zygmunta III przywilej miejski na prawie magdeburskiem. Nowe miasto miało się zwać Ulina. Napady tatarskie jeszcze w XVII w. sięgały tych stron. Verdum, przejeżdżając w r. 1672, znalazł tu dwa kościoły i bóżnicę Liske, Cu dzoziemcy, 110. Zapewne jednym z ko ściołów była jakaś kapliczka, gdyż dopiero w 1646 r. założył tu Jan Hilary Uliński syn Stanisława, chorąży halicki, parafią i zbudował kościół, który dopiero w r. 1730 poświęcono p. w. św. Jana Chrzciciela. Post Lexikon z 1802 r. nazywa osadę targowi skiem p. n. Ulanów al. Bielin. Obecnie U. graniczy na płn. z Wólką Tanewską, na wsch. z Dąbrowicą a na płd, z Bielińcem. Okrąg są dowy ulanowski obejmuje 18962 mk. Rezydencya dziedziców dóbr U. w Bielinach mieści ciekawe archiwum rodziny Mniszchów. Mac. Br. Ck Ulanowicze, wś, pow. sieński, gm. Ulanowicze, o 12 w od Sienna, ma 18 dm. , 131 mk. , cerkiew paraf, drewnianą, szkołę ludową, zarząd gminy, 3 centralne magazyny zbożowe gminne. . Dobra, własność niegdyś rodziny Choroszczów, następnie Wilhelma Faasa, mają, wraz z Rozpaszem 1554 dzies. 659 lasu, 240 roli, 155 łąk; 2 karcziny przynoszą 400 rs. Gleba piaszczysta. . Znajdują się tu pokłady torfu oraz rudy żelaznej błotnej, leżącej na podłożu ilastem, przykrytej warstwą czarnoziemu. Na folw. znajduje się źródło żelaziste. Gmina U. obejmuje 112 miejscowości, 1342 dm. drewn. i 3 murów. , 7807 mk. włośc. 2026 męż. , 2150 kob. , 3631 dzieci. Włościanie, w liczbie 2636 dusz rewiz. 678 b. włośc, skarb. , uwłaszczeni zostali na 17622 dzies, włośc, skarbowi na 5905 dzies. , w tem 12523 dzies, ziemi użytkowej i 5099 nieużytków, ze spłatą po 12728 rs. 06 kop. rocznie włośc, skarbowi 2022 rs. 47 kop. . Ulanówka 1. słobódka nad rz. Moszczaną, dopł, Taszliczki, pow. hajsyński, okr. pol. i par. katol. Terno wka, gm. Chaszcze wata, par. prawosł Moszczanna, ma 74 dm. 2. U. wś nad bezim. dopł. Budkiewki, pow. lipowiecki, par. praw. i katol. Lipowiec o 3 w. , przy dr. poczt, do Oczeretny, ma 20 osad, 144 mk. , 107 dzies, ziemi włośc, 147 dworskiej. Własność Niesiołowskich. W spisie nrzęd. z 1885 r, niepodana. Ulanowo al. Ul anowo, os. włośc, pow. sierpeoki, gm. i par. Raciąż, 1 dm. , 10 mk. , 1 12 morgi. Ulanowo, wś, pow. drysieński, par. Zabiały. Ulanowo al. Uianowo, Wlanowo r. 1387, wś i dwór, w pow. gnieźnieńskim, o 4 kim. na płn. od Kłecka, za Cbarbowem, przy trak cie do Łopienna, wzn. 113 do 118 mt. npm. ; par. i poczta w Kłecku, szkoła w miejscu, st. dr. żel. za Łopiennem o 8 kim. Wś ma 14 dm. , 92 mk. 90 kat. , 2 prot. i 62 ha 57 ro li. Dwór z fol. Zborowem ma 9 dym. , 146 mk. 141 kat. , 5 prot. i 531, 155 ha 409 96 roli, 7 łąk, 63 past. , 38 lasu, 13 06 nieuż. ; właścicielką była do r. 1892 wdowa po Józe fie Chosłowskim i syn ich, który tę majętność sprzedał komisyi kolonizacyjnej. W r. 1387 arcyb, gnieźn. Bodzęta zatwierdził dziesięci ny z U. i innych włości, przekazane altaryi św. Stanisława przez Przecława z Gułtów, niegdyś wojew. kaliskiego Kod. Wielkp. , n. 1863. Około r. 1523 z ról dziedzicznych i kmiecych pobierali dziesięcinę snopową naprzemian proboszczowie w Sokolnikach i Kłec ku; kmiecie dawali też do Kłecka meszne po 2 korce żyta i tyleż owsa, a zagrodnicy po korcu owsa. U. jest gniazdem Ulanowskich h. Sulima; ztąd pochodził Jan, kaszt, rogoziński 1436 44; w r. 1580 istniały tu 2 dzia ły, z których jeden miał 5 łan. km. , 1 zagr. i komor. ; drugi dział, należący do Ulanowskich, miał 4 1 2 an. km. i 3 zagr. ; w r. 1620 dziedziczył całe U. z. 7 łan. km. , 2 1 2 pust. i 6 zagr. , Maciej Głębocki, a przy schyłku ze szłego wieku Kazimierz Kosakowski. Na ob szarze U. odkopano cmentarzysko z popiel nicami. E. Cal, Ulany, wś dobra, pow. mohylewsjci, gm. Pawłowicze, ma 34 dm. , 192 mk. , z których 15 mężczyzn zajmuje się powroźnictwem.

Ulanowicze

Ulanowicze

Ulanówka

Ulanowo

Ulany