ma 1 dm. , 16 mk. kat. , 196 dzies. ; własność Rossudowskich. 2. T. , wś i zamiejska letnia rezydencya arcyb. litewskich, pow. wileński, nad rz. Wilią, w 1 okr. pol. , o 3 w. od Wilna, przy dr. do Werek, 7 dm. , 34 mk. 8 prawod. , 22 kat. i 4 żyd. , cerkiew p. w. św. Józefa Oblubieńca, przerobiona w 1849 r. W pięknem położeniu, tuż koło Kalwaryi, nad samą Wilią, od której przedzielony jest drogą prowadzącą z Wilna do Werek. Bo 1832r. był tu klasztor trynitarzy, z pięknym kościołem, założony w 1695 r. przez biskupa wileńskiego Konstantego Kazimierza Brzostowskiego. 3. T. , zaśc, pow. wiłkomierski, gm. Subocz, o 69 w. od Wiłkomierza. Trynosy, wś, folw. i dobra, pow. ostrowski, gm. Komorowo, par. Jelonki, odl. 15 w. od Ostrowa, posiada gorzelnię, cegielnię, pokłady torfu. W 1827 r. 16 dm. , 131 mk. Dobra T. składały się w r. 1886 z fol. T. i Przyborowo, rozl. mr. 2103 fol. T. gr. or. i ogr. mr. 781, łąk mr. 10, past. mr. 66, lasu mr. 661, nieuż. mr. 34; bud. mur. 9, drewn. 20; fol. Przyborowo gr. or. i ogr. mr. 364, łąk mr. 149, pastw. mr. 22, nieuż. mr. 18; bud. mur. 1, drewn. 6; las nieurządzony. Wś T. os. 36, mr. 107; wś Przyborowo os. 30, mr. 295. Trynożyn, pierwotna nazwa mka Piatyhory, pow. taraszczański; ob. t. VIII, 62. Tryp al, Trypówka al. Łuka, mniej właściwie Tryb i Trybówka, rzeczka, lewy dopływ rz. Omulewa, w pow. ostrołęckim, prowadzi wody puszczy Myszynieckiej, płynie przez wś Cyk. Trypa, rzeczka, prawy dopływ Wisły, ob. Bystra. Trypiać, ob. Prypeć. Trypla al. Jankowszczyzna, folw. , pow. oszmiański, w 3 okr. pol. , gm. i okr. wiejski Subotniki, o 49 w. od Oszmiany a 18 w. od Dziewieniszek, ma 23 mk. kat. ; w 1865 r. własność Jankowskich. Trypodzie, zaśc. włośc, pow. wileński, w 3 okr. pol. , o 31 w. od Wilna, 1 dra. , 18 mk. katol. Trypol, wś, pow. połocki, w 3 okr. pok. do Spraw włośc. , gm. Trodziewicze. W 1865 r. okr. wiejski T. miał 145 dusz rewiz. Trypol, Tripolje, dawniej Trepol, mko przy ujściu rz. Stuhny i Krasnej do Dniepru, pow. kijowski, w 4 okr. pol. , gm. Trypol, par. kat. Rzyszczów, o 50 w. od Kijowa odl. , ma 3199 mk. Podług Pochilewicza w 1863 r. było 463 dm. , 2562 mk. chrześcian i 363 żydów; w 1886 r. zaś 2804 chrześć, i 738 żydów. Włościanie, w liczbie 1055 dusz rewiz. , uwłaszczeni zostali na 3656 dzies. , za spłatą po 4741 rs. 79 kop. rocznie. Posiada dwie cerkwie Wwedeńską na rynku, wzniesioną w 1797 r. , odnowioną w 1847 r. i uposażoną 79 dzies, ziemi, i Nikołajewską w niższej części miasteczka, fundowaną w 1791 r. i uposażoną 75 dzies. ziemi. Nieopodal od Wwedeńskiej istniała trzecia Preobraźeńska z 1761 r. , ale ta w 1854 r. zgorzała. W 1871 r. założona została w T. fabryka odlewów żelaznych z gisernią i warsztatem mechanicznym. Nadto istnieje zakład jedwabniczy i 10 młynów pływaków na Dnieprze i 1 na rz. Krasnej. Targi odbywają się co poniedziałek i piątek, jarmarki zaś trzy razy do roku 9 maja, 6 sierpnia i 1 września. Parostatki utrzymują stałą komunikacyą T. z Kijowem. Mczko rozsypane po wzgórzach i jarach. Jedno spore wzgórze nosi nazwę Dziewicz hory. Podług legiendy ludowej na onem wzgórzu bardzo temu dawno stał zamek, a w nim mieszkała kniaziówna. Kiedy kn. Michał szedł z Kijowa borem, potem na czysty bród, na którym wojsko jego, w połach niosące ziemię, usypało groblę; dalej przez Stuhnę, miał pomijać T. , kniaziówna zagrodziła mu drogę strzelbą ze swojego zamku, aż musiał powyżej Dziewiczej hory drugą górę rozkopać, ale za to przeklął kniaziównę, aby się w ziemię zapadła. Już w XI w. T. ważną grał rolę, jako gród kniaziowski. Kronikarz wspomina o wzmocnieniu T. w 1177 r. wałami, wśród których były t. zw. wodne wrota, tj. brama wychodząca na wodę. Wały te dziś jeszcze istnieją. Opasują one dokoła cały T, a w niektórych miejscach podwójnym lub potrójnym pierścieniem, lecz od strony Dniepru już się w większej części poobsypywały. Koło T. zaczyna się też, , wał Żmijowy, który bodaj ozy nie był owym wałem granicznym, przy którym ks, kijow. Włodzimierz rzekł do św. Brunona, udającego się w misyi do Pieczyngów tu się kończy moja ziemia a nieprzyjaciół zaczyna ob. list Brunona do króla Henryka, wydał Hifferding. Obok T. leży wś Chalepie, otoczona dziś jeszcze wałami, również starożytna osada, wspominana w latopisach pod 1136 r. Starożytny Wityczew także w blizkości T. się znajduje. W 1834 r. na wałach T. wykopano popielnicę w kształcie amfory. Za miasteczkiem widać dotąd liczne mogiły; z jednej z nich wydobyto 20 miedzianych strzał, wraz z żelaznemi ostrogami, strzemionami, wędzidłem i szkieletem ludzkim i końskim. Władający tu kniaziowie nosili miano trypolskich; tu należy Mscisław Rościławicz, wnuk Jerzego Suzdalskiego, wygnany przez Rościsławiczów w 1173 r. ; Mścisław, syn Włodzimierza Mścisławicza, wnuka Monomacha. Siedział na T. z Jaropełkiem Romanowiczem i księstwo oddał teściowi Światosławowi, ks. czernihowskiemu. Wreszcie władali tu Wszewółodowicze, synowie Wsze Trynosy Trynosy Trynożyn Tryp Trypa Trypiać Trypla Trypodzie Trypol