czyk nadał trzecią część użytków z młyna dopiero wystawionego nad rz. Sępolna, wolną karczmę przy młynie i inne swobody Kod. Wielkp. , nr. 1764. Między r. 1387 i 1399 występują Mroczko i inni współdziedzice Konina, następcy żyjącego w r. 1260 Piotra. Mroczko posiadał także sąsiednie Linie. W tym czasie znachodzimy na Pakosławiu Świętosława i innych Pakosławskich. Jak Tomyśl i Witomyśl, tak też Jastrzębniki były pierwotnie wsią książęcą, osadzoną jastrzębnikami; w r. 1388 pisał się ztąd Wojciech. Chraplewskimi zwali się w r. 1389 dziedzice Chraplewa, leżącego między Wąsowem a Brodami. Na Brodach siedzą w r. 1393 97 Brodzcy Grzymisław i Mikołaj. Około tego czasu spotykamy Wezemborków na Trzcielu i Grodzisku, zamczyskach leżących na pograniczu pow. lutomyskiego. Wspomniany pod r. 1379 Józef Ożep z Grodziska, był ojcem Wichny, wydanej za Świętosława Pałukę z Szubina, kaszt. kaliskiego, który w r. 1394 wyprocesował na Fredhelmie Wezemborku majętność trzcielską, sięgającą do Posadowa i obejmującą połowę Tomyśla, nadanego w r. 1296 sędziemu pozn. Gniewomirowi. W 1399 r. prawuje się o Michorzewo Mokre Wojciech Rzeszotarzewski z Rostarzewa z Rotemborkiem z Ptaszkowa, graniczącego z Grodziskiem Akta gr. Wielkp. . Pojawienie się Michorzewa Mokrego świadczy o równoczesnem istnieniu drugiego Michorzewa, t. j. Suchego, z biegiem czasu Michorzewkiem nazwanego. Przy wspomnianem pod r. 1394 Posadowie rozłożyła się Zgierzyna Zgierzynka, którą rozgraniczono w r. 1424 26. Zakonnicy paradyscy i lubińscy nie utrzymali się przy swych posiadłościach w powiecie. O Liniu i Zębowie nie wiemy jakim sposobem wyszły z ich rąk; Sworzyce zamienili cystersi paradyscy w r. 1403 na posiadłości Hińczki Szkapy, leżące bliżej klasztoru. Pozostał jeszcze Witomyśl przy biskupach pozn. , którzy go przekazali archidyakonom pszczewskim; jeden z nich sprzedał tę wieś w r. 1413 Sędziwojowi z Ostroroga, wojew. pozn. Ten dostojnik stawia w r. 1430 kośoiół p. w. św. Ducha i szpital w Lwówku, niezawodnie dla osadników swoich. Jestto pierwsza o Lwówku dawniej Lwów zwanym, wzmianka w źródłach. Nazwa osady i herb jej przypominają Lwów na Rusi Czerwonej. Krom szpitalnego istniał prawdopodobnie kościół paraf. w Lwówku, a osada znacznie już była rozwiniętą, skoro w 20 i kilka lat potem, w 1458 roku, 12 pieszych żołnierzy dostawić miała na wyprawę malborską. W r. 1580 opłacał Lwówek 36 grz. soszu podwójnego i 737 flor. 15 gr. czopowego; liczył 86 rzemieśln. , wyrabiał 486 warów piwa i wypalał 2538 kwart wódki. Na Lwówku siedział wówczas pan zamożny, właściciel obszaru znacznej części dzisiejszego pow. lutomyskiego, Marcin Ostroróg Lwowski, kaszt. kamieński; posiadał bowiem w tym powiecie z nieosadzonemi jeszcze obszarami, prócz Lwówka, Bolewice, Chmielinkę, Głuponie, Grońsko, Grudnę Grodna, Komorowo, część Pakosławia, Różę, Sątop, Tomyśl, Witomyśl i Zębowo, tudzież młyny Bobrówkę, Mitręgę, Sępolny, Węgielny i prawdopodobnie Mniszek Mniszkowski młyn. Współczesnymi dziedzicami w powiecie byli Niegolewscy na Wąsowie, Bukowieccy posiadali część Brodów i Bródki, Strzyżmińscy drugą część Brodów i Kuślin, Strzeleccy Chudopsice, Krzyszkowscy Linie, Zakrzewscy i Chraplewscy Chraplewo, Konińscy Konin, Pakosławcy część Pakosławia, Rozbiccy Posadowe; Zgierzynka przeszła na własność probostwa brodzkiego. Wś Brody, siedzibę niegdyś Brodzkich, wniosła już w r. 1504 Katarzyna, córka Dobrogosta, w dom Nojewskich z Nojewa; w r. 1539 posiadali Opalińscy Michorzewo z Michorzewkiem i, jak wnioskujemy z późniejszych źródeł, Jastrzębnik, Porażyn, Bukowiec, Sworzyce i Kąkolewo. Majętność lwówecką odziedziczył żyjący około r. 1600 Jerzy Ostroróg Lwowski; potem należeć ona miała do Grudzińskich; około r. 1740 posiadał ją Adam z Wierzbna Pawłowski, kaszt. biechowski. r. 1773 75 Łukasz Bniński i żona jego Jadwiga z Pawłowskich, potem Melchior Korzbok Łącki. Stosunki dziedziczne zmieniały się ciągle. Sprowadzani z Niemiec osadnicy zaludniali puszczę tomyską. Miejsce Ostrorogów Lwowskich zajęli przy schyłku zeszłego wieku Łąccy, Szołdrscy i Sczanieccy. Opalińscy pozbywszy Michorzewo i Mihorzewko, zatrzymali resztę dóbr w powiecie, na których obszarze powstały holendry Albertowskie, Cichogórskie i Dąbrowskie. Na Chudopsicach spotykamy Urbanowskich; Linie z przys. Dąbrową i Zawadą posiadają Unrugowie, Kuślin z Tomaszewem i Wydorami Zakrzewscy. Sczanieccy odzierżyli Wąsowo, Brody, Bródki, Głuponie, Marszewo, Chrystyanowo, Michorzewo, Michorzewko i Holendry Michorzewskie. Do Szołdrskich należały Bóbrowka, Glinno, Kozielaski, Lipka, Lutomyśl, Mniszek, Róża, Sątop, Sękowskie Holendry, Tomyśl i Witomyśl. Największe w powiecie obszary posiadali Łąccy na Lwówku. W skład klucza lwóweckiego wchodziły Bolewice, Chmielinka, Chraplewo, Dąbrowa, Grońsko, Grudna, Grudzianka, Józefowo, Komorowo z Holendrami, Krzywolesie, Lipie, Mokre Ogrody, Mitręga, Pawłówko, Paryżewo. Piaski, Posadówko, Posadowe, Sępolno, Sępolny młyn, Suche Holendry, Tarnówiec, Węgielne, Węgielny młyn, Wymyślanka,

Tomyśl