Szeniawce, dobra, pow. prużański, w 1 okr. pol. , gm. Rudniki, o 11 w. od Prużany. Szeniawszczyzna, wś, pow. wilejski, w 3 okr. pol, gm. Mańkowicze o 6 w. , okr. wiejski Kubarka, 28 dusz rewiz. ; własność Koziełłów. Szenie wś, pow. prużański, w 3 okr. pol. , gm, michajłowska, o 5 w. od Prużany. Szenik, rzka, w pow. głuchowskim gub. czernihowskiej. Stenkowana, niem. Schankowanna, wyb. do M. Donimierza, pow. wejherowski, st. p. Smażyn; 5 dm. , 41 mk. Szenkowek, ob. Szynkowek. Szenkursk, mto pow. gub. archangielskiej, na praw. brzegu rz. Wagi, przy ujściu do niej ruczaju Bolszoj, dzielącego msto na dwie części, pod 62 6 płn. szer. a 60 34 wsch. dłg. , o 415 w. na płd. wsch. od Archangielska, przy zimowym trakcie poczt. pomiędzy Moskwą a Archangielskiem. W 1880 r. 176 dm. 2 mur. , 1298 mk. 40 kat. , 2 prot. , 10 żyd. , 5 mahom. . monaster męzki, 5 cerkwi 2 mur. , 43 sklepów, szkoła pow. męzka i paraf. żeńska, szpital ż apteką. Przemysł fabryczny i rękodzielniczy nie istnieje; w 1880 r. było tylko 15 rzemieślników. Handel słabo rozwinięty, ogranicza się na skupywaniu smoły, dziegciu i terpentyny. Targi odbywają się co wtorek, jarmark raz na rok od 2 do 10 lutego. Niewiadomo kiedy mto zostało założone; wspominane jest w kronikach pod 1315 r. , jako pohost należący do Nowogrodu Wielkiego. Od 1565 r. stanowił osobistą własność carów moskiewskich. W połowie XVII w był ostrogiem, otoczonym wałem, rowami i palisadą. Od 1710 r. przyłączony do gub. archangielskiej, od 1780 r. mto powiatowe. Sz. nigdy nie miał żadnego znaczenia pod względem handlowym i przemysłowym i zawsze był biednem i nieludnem mczkiem. Szenkurski powiat leży w połudn. części gubernii i podług Strjelbickiego zajmuje 452, 63 mil al. 21, 9003 w. kw. , w tej liczbie 2, 50 mil al. 121, 2 w. kw. pod Wielkiemi jeziorami. Z ogólnej przestrzeni 2, 244, 032 dzies. w 1877 r. było 507 dz. w posiadaniu właścicieli prywat. , 92, 862 dz. 41 włościan, 1, 660, 872 dz. 69, 6 apanaży, 586, 100 26, 1 skarbowej, 2145 cerkiewnej, 84 monasterskiej i 1462 miejskiej. Powierzchnia przeważnie równa, pełna miejscowości błotnistych i bagnisk. Gleba w ogóle piaszczysta, miejscami błotnista, choć spotykają się przestrzenie czarnoziemne. Z płodów kopalnych znajduje się torf, kamień wapienny i ruda żelazna błotna. Pod względem hydrograficznym powiat obfituje tak w wody bieżące jak i stojące. Głównemi rzekami są Dźwiną północna, przerzynająca płn. wsch. część powiatu na przestrzeni 120 w. oraz doSłownik Geograficzny T. XI. Zeszyt 132 pływ jej Waga, przerzynająca powiat w kierunku z płd. wsch. ku płn. zach. na przestrzeni 200 w. Obie są spławne i żeglowne. Z dopływów Dźwiny ważniejsze Topsa, Teda i Wajenga; z dopływów zaś Wagi Kokszczenga, Ustja, Puja, Padeńga, Ciuma i Led. W powiecie znajduje się 120 jezior, z których 31 ma przeszło po 1 w. kw. powierzchni. Bagna liczne, zwłaszcza wśród lasów, pod któremi było przeszło 2, 200, 000 dzies. W 1880 r. było w powiecie bez mta powiat. 73, 738 mk. 846 rozkoln. , zamieszkujących 1066 osad 12 pohostów, 925 wsi włośc, 129 chutorów, młynów i t. p. , mających w ogóle 9650 dym. W powiecie jest 173 cerkwi 28 mur. . Mieszkańcy zajmują się przeważnie rolnictwem i hodowlą bydła, oraz wychodzeniem na zarobek do Petersburga i Archangielska. Właściwy przemysł fabryczny nie istnieje, jakkolwiek w wielu wsiach zajmują się pędzeniem smoły do 100, 000 beczek rocznie oraz wyprawą skór 92 zakładów, z produkcyą na 40, 000 rs. Jarmark odbywa się w siole Błagowieszczenskoje od 25 lutego do 10 marca, z obrotem na 850, 200 rs 1880 r. . J. Krz. Szenów, czes. Szenov, niem. Schoenhof, wś na Szląsku austr. , pow. cieszyński, nad pot. Łuczyna dopł. Ostrawicy, wznies. 250 mt. npm. , przy głównym gościńcu z Cieszyna do Opawy. W r. 1880 liczono 299 dm. i 2178 mk. ; 1791 rz. kat. , 354 prot. i 33 izr. ; co do narodowości 2087 Czechów, 80 Niemców i 2 Polaków. Posiada kościół paraf. , szkołę ludo wą 4 klas. i urząd poczt. W. H. Szent. .. , ob. Swati. .. SzentAnna, ob. Święta Anna. SzentErzsebet, ob. Święta Elźbieta, Szenurza 1. niem. Schoenehr, dobra ryc. w Pomeranii, pow. lęborski, st. p. Łeba, par. kat. Lębork; 1239 ha; 280 mk. ew. , 2 kat. 2. Sz. , wś, tamże, 318 ha obszaru, 204 mk. ew. , 3 żydów. Kś. Fr. Szenwald al. Szenwald, wś, pow. rypiński, gm. Dzierżno, par. Świedziebna, odl. 8 w. od Rypina, ma 6 os. , 320 mr. Od 200 lat w czynszowem posiadaniu kolonistów niemieckich Holendrów. Niemieckie jej nazwisko poohodzi od pięknego boru, jaki osadnicy wykrudowali. Do ostatnich czasów należała ta wieś do dóbr Rokitnica. Na obszarze wsi szaniec, około 11 2 w. długi, wznosi się śród płaszczyzny, z zagięciami dość regularnemi ob. Korespon. płocki, Nr. 85, z r. 1877. Szenwałd, ob. Szynwałd. Szenwałd, niem. Schoenwałd, osada na Węgrzech, w komitacie spiskim, nad pot. Toporcem lewy dopł, Popradu, na wsch. stokach Spiskiej Magóry, o 5 klm. od wsi Toporca Toporcz. Według szematyzmu dyec. spiskiej z r. 1891 liczył Sz. 108 mk. 89 rz. kat. , 67

Szeniawce

Szeniawszczyzna

Szenie

Szenik

Szenkowek

Szenkursk

Szenów

Szent

Szenurz

Szenwałd