jeszcze szczątki tarlaka. Tu pokazują wielki kamień, na którym poeta niemiecki Justus Kerner utworzył jednę ze swych pieśni. Na wzmiankę zasługują także wzgórza Koenigshoche, Kaiserstuhl z bardzo ładnym wido kiem i gęstym, cienistym laskiem, dalej Geisberg, Schlossberg, gdzie podobno jakiś zamek się zapadł, Augustusberg Josephshoche i in ne W okolicy S. znajduje się wielo głazów eratycznych. W 1886 roku odkryto tu na gruncie Goldela grób skrzynkowy z 5 ur nami, między temi 2 twarzowe, które właści ciel oddal do muzeum gdańskiego. Na przed historycznej mapie Prus Zach. dr. Lissauera zaznaczony jest w pobliżu S. okop starożytny. Dzieje osady podane już pod nazwą, Copoty ob. . Co się tyczy nazwy, rozmaicie objaśnianej i używanej, to przyjęta w niniejszem opisie forma Sopot utrzymuje się dotąd w ustach ludu i występuje w najstar szym przywileju z roku 1289. Nazwa ta oznacza osadę na miejscu zdroistem, sapowatem, jakiem jest obszar niższej części Sopotu. Źródła Słownik Koszubski ks. Po błockiego, s. v. Sobótka. Okrężne, 1885 r. , str. 22. Land und Leute des Landkr. Danzig von Brandstaeter, str. 176 177. Der Seeba deort Zoppot in histor. topogr. , etc. Hinsicht von Brandstaeter. Danzig 1859. Szkice z zie mi i historyi Prus Królewskich, Lubińskiego, str. 89 92. Z Prus Królewskich hr. St. Tarnowskiego, str. 12 17. Kś. Fr. Sopotnia, rzeka, powstaje w gm. Jeleśni, pow. żywieckim, z połączenia Sopotni Wielkiej i Sopotni Małej, a S. Wielka wypływa w gm. Sopotni Wielkiej, pow. żywiecki, na hali Marszałkowej, na płn. wsch. pochyłości Lipowskiej Góry 1324 mt. . Płynie na płd. wsch. górską doliną, nad którą od zach. rozpościera się dział Romanki 1366 mt. i Juraszkowej 1156 mt. , a od wschodu lasy Gudzichowa i Uszczawny, pokrywające płn. zach. zbocza Pilska 1577 mt. i Szczawiny 1356 mt. , pod Krzyżówką 725 mt. tworzy granicę S. Wielkiej od Krzyżowej i wchodzi na obszar Jeleśni. Długa 13 klm. b S. Mała powstaje w gminie t. n. pow. żywieckim, w lesie Juraszkowym, na płn. zach. pochyłości Romanki 1366 mt. ; płynie na płn, wsch. , wszedłszy na obszar Jeleśni łączy się z S. Wielką, tworząc potok Sopotnię. Długi 10 klm. Między obu ramionami rozpostarł się piękny dział górzysty Romanki 1366 mt. i Juraszkowej 1150 mt. . Po złączeniu obu ramion S. płynie przez obszar Jeleśni i uchodzi tara do Koszarawy z lew. brzegu, tuż niedaleko mostu na gościńcu z Jeleśni do Żywca. Długi od połączenia się ramion 3 klm. Z dopływów S. Małej ważniejsze Juraszkowa, a S. Wielkiej Uszczawny, Kotarny, Cebula i Marszałkowa. Ujście S. wzn. 419 mt. npm. Na dol nym biegu obszerno kamieńce. Br. G. Sopotnia 1. Mala, wś, pow. żywiecki, nad pot. t. n. Graniczy od wschodu z S. Wielką, od płn. z Jeleśnią, Świnnż i Przyłękowem, od zach. z Janczyną i Bystrą, a od płd. zach. z Żabnicą. Na granicy S. Małej, Wielkiej i Żabnicy szczyt Romanka 1366 mt. , z któ rego rozległy widok na plątaninę, działów babiogórskich. Poludn. obszar zajmuję las Juraszkowy 920 mt. . Górny koniec wsi wzn. 503 mi, dolny 494 nu. npm. W r. 1869 było 150 dm. , 858 mk. ; w 1880 r. 181 dm. , 940 mk. 2. S. Wielka, wś, w tymże pow. , nad pot. Sopotnią Wielką, graniczy od zach. z Żabnicą i S. Małą, od płn. z S. Małą, od wsch. z Krzyżową i Korbielową. Od płd. granica galicyjskowęgierska, wzdłuż niej dział gór ski Szczawiny 1356 mt. Domostwa legły w dolinie potoku. W płd. stronie hala Mar szałkowa, las Gudzichowa, we wschod, las Uszczawny, w zach. las Łyszniowska i Latynka. Obszar większej posiadłości w obu S. ma roli orn. 14, łąk i ogr. 8, pastw. 2, lasu 5050 mr. austr. ; mn. pos. roli orn. 2063, łąk i ogr. 427, pastw. 1304, lasu 30 mr, austr. W r. 1809 było w S. Wielkiej 155 dm. , 1049 mk. ; w 1880 r. 170 dm. , 1080 mk. ; 1038 Polak. , 42 Niemc; 1009 rz. kat. , 11 żyd. Obie S. należą do par. łac. i st. poczt. w Jeleśni. W S. Wielk. kaplica drewniana. Należy do dóbr arcyks. Albrechta. Br. G. Sopotnica, potok, wypływa w obr. Szczaw nicy Wyźniej, pow. nowotarskim, z pod Przechyby Malej 1175 mi; płynie leśnym paro wem i w Szczawnicy Wyźniej wpada do Ru skiej Wody od praw. brzegu. Długi 9 klm. Doliną S. wiedzie drożyna, a w końcu ścieżka popod Dzwonkówkę 984 mt. na przełęcz Obidzką, ztąd do wsi Obidzy i Jazowska. Tę dy mają przeprowadzić drogę bliższą z Jazow ska do Szczawnic. Br. G. Sopotnik, potok, powstaje we wsi t. n. , w pow. dobromilskim, tworzy aż do swego ujścia granicę między gm. Sopotnikiem, Pacławem i Huwnikami od wschodu a Leszczy nami i Makową od zach. Na granicy Mako wej z Huwnikami wpada do Wiaru zlew. brz. Długi 4 1 2 klm. Br. Gr. Sopotnik, rus. Sopotnyk, wś, pow. dobromilski, 10 klm. na płn. zach. od Dobromila sąd pow. , st. dr. żel. i telegr. , 7 klm. od urz. poczt. w Rybotyczach. Na płn. wschód leży Pacław, na płd. wschód Paportno, na zach. Borysławka, na płn. zach. Borysławka i Leszczyny. Wschod, część obszaru przepływa pot. Sopotnik, lewy dopł. Wiaru. W dolinie potoku leżą zabudowania. Najwyższo wzn. w lesie Widły wynosi 607 mt. Na płd. wznosi się, Kiczora Wysoką do 580 mt. ,

Sopotnia

Sopotnia

Sopotnica

Sopotnik