wa 5. Wś os. 6, mr. 12. Na początku XVI w wieś ta istnieje i należy do par. Chlewo Łaski, L. B. . I, 60. . Br. Ch. Sulnikowo, 1257 r. Solnihowo, wś i folw. , pow. pułtuski, gm. Kozłowo, par. Gzy, odl. 8 w. od Pułtuska, ma 92 mk. W 1827 r. 25 dm. , 190 mk. , par. Klukowo. W 1887 r. fol. S. rozl. mr. 283 gr. or. i ogr. mr. 184, łąk mr. 16, past. mr. 54, lasu mr. 22, nieuż. mr. 8; bud. mur. 1, drewn. 6. Bogussa miles de Poltowsk tribunus roku 1257 nadaje kościołowi płockiemu villam suam que vocatur Solnikowo Kod. Maz. , 20. Dobra S. , składające się ze wsi i folw. t. n. , wchodziły w skład dóbr Golądkowo, należących do bisk. płockich. Po zabraniu dóbr na rzecz skarbu, weszły w skład dóbr narodowych Golądkowo. W 1819 r. S. ma 5 osad pańszczyźnianych 3 puste, wysiewających po 5 kor. jarzyn i tyleż ozimin i zbierających po 3 fur siana; każda osada posiadała 35 mr. , z których odrabiała po 78 dni sprzęż. i tyleż pieszych do folw. , nie licząc prestacyi i naturalii oddawanych do dworu w Golądkowie; 6 kopiarzy, razem 29 męż. , 14 kob; 2 konie, 4 woły, 8 krów, 2 jałówki, 8 świń. Na folw. wysiewano 4 kor. pszenicy, 23 żyta, 9 jęczm. , 21 owsa, 6 gryki, 1 grochu; zbierano 20 fur siana; na folw. było 2 fornali, 1 włodarz, 3 parob. , 2 pasterzy, 2 dziewki, 1 dm. , 6 koni, 8 wołów, 16 krów, 6 jałowic, l0 świń. Wieś i folw. płaciły wytyczne wieś płaciła wytyczne lub 56 złp. do kolleg. w Pułtusku. Br. Ch. Lu. Krz. Sulno, wś włośc, pow. będziński, gm. olkusko siewierska; ma 19 dm. , 145 mk. , 75 mk. ; ob. Strzemieszyce, Sulnówko 1. al. Solnówko, niem. Sullnowko, dok. Solnaw 1400, Sulna 1436, Solnowa 1565, Sulinowko 1649, Sulnowka 1749, wieś, pow. świecki, stacya poczt. i parafia kat. Swiecie o 1 4 mili, 682 ha 488 roli or. , 10 ląk, 30 lasu; 1855 r. 57 dra. , 95 dym. , 441 mk. , 358 kat. , 83 ew. Szkoła kat. 169 dzieci. Przywilej Świecia z r. 1338 podaje, że S. należało do tego miasta, obejmowało 29 włók. Osadnicy płacili rocznie od włóki 3 wiardunki na M. B. Gromn. , a od każdego placu, 10 prętów długiego i 2 szerokiego, po wiardunku na św. Marcin ob. Wegner Ein Pommer. Herzogthura, II, str. 85. R. 1565 miało 4 osiadłe włóki i 7 gburów, płacących 21 grzyw. 15 gr. Osadnicy mieli pomagać miastu przy mostach i tamach, a pewną część roli miejskiej musieli sami obrabiać, obsiewać i kosić. Zamek zbierał z tego obszaru łaszty żyta i tyleż zboża jarego. Mesznego dawało tu 1649 r. 5 gburów po 1 kor. żyta; 4 zagrod. było wolnych. R. zaś 1711 pobierał prob. świecki ztąd 7 korcy żyta i tyleż owsa ob. Wizyt. Rybińskiego, str, 268. R. Słownik Geograficzny T. XI. Zeszyt 128. 1749 obejmowało S. 14 włók; 1773 r. zaś 19 włók 26 mr. ; 1789 r. było tu 11 dym. ob. Zeitsch. des Westpr. Gesch. Ver. , 1886, str. 327. 2. S, , niem. Kl. Sulinowko, kilka wyb. pod wsią tejże nazwy, powstałych na karczowisku, które r. 1822 zostało puszczone wwieczystą dzierżawę. KL Fr. Sulnowo, niem. Sullnowo, 1400 r. Solnow, 1424 Solnaw, 1565 Solnowo, dobra, pow. świecki, st. p. , kol. i par. kat. Swiecie o 3, 5 klm. , 546 ha 423 roli or. , 27 łąk, 27 lasu; 1885 r. 8 dm. , 30 dym. , 214 mk. , 98 kat. , 116 ew, , gorzelnia i młyn parowy, owczarnia rasy Rambouillet, tryki rasy Hampshire i Southdown, hodowla koni wschodniopruskich, świni i bydła. Wspominane w dokum, z 1400 r. jako Solnow. Około r. 1447 nadaje w. m. Konrad v. Erlichshausen 6 pustych włók we wsi Solnaw Mikołajowi Claus vom Ende ob. Wegner Gesch. ein Pom. Herzogthum, II, str. 36. Za czasów polskich należało S. do ststwa świeckiego; włók obejmowało 32, z których r. 1565 sołtys 3 posiadał, 3 inne sołeckie były puste, 4 wolne posiadał podstarosta świecki Mokierski; nadane mu były przez króla za zasługi położone około zamku świeckiego; resztę 22 włók trzymało w dzierżawie 11 gburów, którzy na folw. zamkowym czynili tłokę i płacili po 1 grzywnie i po 2 kury od włóki. Karczmarz, bez obowiązku tłoki, miał prawo do 1 mr. w każdem polu i płacił 3 grzyw. czynszu. Dwaj na gburskich posiadłach siedzący zagrodnicy, pracujący u gburów, mogli być pociągnięci do tłoki na folw. tylko za osobną zapłatą. Jez. Deczno, w ryby nie bardzo obfite, zabrał jakiś Elbieski, który też nie pozwalał ubogim ludziom bydła wypędzać na pastwiska, do czego oddawna mieli prawo. Suma prowentów ze S. do zamku świeckiego wynosiła, oprócz tłoki, 25 grzyw. i 44 kur. Mesznego płacili tutejsi włościanie i sołtysi r. 1565 po 1 macy owsa od włóki; r. 1649 dawał każdy z 11 gburów po 1 kor. owsa, podczas gdy 4 ogrod. było wolnych. R. 1711 pobierał prob. świecki ztąd 10 1 2 kor. żyta ob. Wizyt. Szaniawskiego, str. 268. R. 1676 liczył folw. i wś 60 mk. Według taryfy na symplę z r. 1682 i 1717 płaciło S. 29 gr. 13 1 2 fen. R. 1718 zostało tutejsze lemaństwo za 660 zł. sprzedane. R. 1773 obejmuje S. 19 włók folwarkowych i 10 włościańskich, 14 dym. i 62 mk. kat. , między nimi 2 wolnych sołtysów i 6 zagród. R. 1791 zostały dobra obciążone kanonem w kwocie 300 tal. a za 803 tal. sprzedane. R. 1854 sprzedał je G. Freitag za 66000 tal. Gustawowi Gerlich. R 1875 wreszcie nabył je teraźniejszy dziedzic Rahm ob. Zeitschr. d. Westpr. Gesch. Ver. , 328. Kś. Fr. Sulów, wś i folw. , pow. janowski, gm. i 37 Sulnikowo Sulnikowo Sulno Sulnówko Sulnowo Sulów