i dom zajezdny; do dóbr należą dwa młyny wodne, tartak, karczma, 2 kuźnie i osady młyn. Serwatka i Podborowo. S. mają 30 dm. 3 mur. , 456 mk. W 1827 r. było 24 dm. , 224 mk. Położenie wsi bardzo malowBicze. Dobra S. składały się w 1886 r. z fol. S. i Tadajewo, rozl. mr. 1238 fol. S. gr. or. i ogr. mr. 563, łąk mr. 82, pastw. mr. 81. lasu mr. 191, nieuż. mr. 57; bud. mur. 11, z drzewa 15; płodozm. 11pol. ; fol. Tadajewo gr. or. i ogr. mr. 245, łąk mr. 13, pastw. mr. 6; bud. mur. 2, z drze wa 5; płodozm. 11pol. , las nieurządzony. W skład dóbr poprzednio wchodziły wś S. os. 41, mr. 203; wś Tadajewo os. 41, mr. 322; wś Sumin os. 39, mr. 781. W akcie 1363 r. występuje Petrus dapifer Dobrzinensisheres iue de Strzygy. W 1367 r. Kazimierz W. nadaje temuż Piotrowi Świnka zwanemu i jego synom Jacussio et Petrassio de Strzygy prawo dziedziczne według prawa polskie go na dobrach w ziemi dobrzyńskiej i zawskrzyńskiej a mianowicie na wsiach S. , Długie, Sumin, Przywitowo, Sadłowo, Stepo we, Wrociszewo, Niechłonin, Sarnowo, Chojnowo, Zielona Kod. dypl. polski, II, 741, 751. Na akcie z 1434 r. występuje między podpi sanymi Jakub de Strzygi, kasztel. rypiński ib. II, 859. Według reg. pob. pow. rypiń skiego z r. 1564 było tu 6 poddanych Elżbie ty z Sierpca, mających po 1 łanie, 2 zagr. ; 2 młyny, 1 karczma. Poboru płacono 4 fl. 20 gr. Pawiński, Wielkp. , I, 301. R. 1789 własność Cissowskich, wysiewu 80 kor. żyta, 3 kor. pszenicy. Z kolei należą do Smoleń skich, Zboińskich, Małkiewicza. Kościół pa rafialny, p. w. św. Stanisława, wedle napisu na płycie marmurowej w posadzce miał być założony 1162 r. Jestto budowla ostrołukowa z XV w. , z wieżą przy ścianie frontowej; presbiterium niema. S. par. , dekanat rypiński, 1829 dusz. Br. Ch. Strzygłów, Strzygowa, niem. Striegau, 1315 Stregonia castrum, według Słownika Knie pierwotnie Trzy Góry prędzej Strzegoń, miasto powiatowe w regencyi wrocławskiej, na Szląsku pruskim, leży na lew. brzegu Strzygłowskiej wody lewy dopł. Wystrzycy, dopł. lew. Odry, na wzn. 600 st. n. p. m. przy moście, pomiędzy trzema górami Krzyżową, św. Jerzego i Szeroką, posiada kościół par. katol. , jeden z najpiękniejszych i największych na Szląsku, dwa filialne kościoły i kaplicę cmentarną, kościół par. ewang. od 1742 r. , szkołę realną, szkołę miejską, szkoły początkowe, st. dr. żel. WrocławŚwidni caFreiburg, na odnodze do Rothenburga nad Odrą ob. t. X, 176, kamieniołomy bazaltu i granitu, zakłady wyrobów kamiennych, przemysł szewcki i introligatorski, 624 bud. , 11, 784 mk. 5846 kob. ; co do wyznania 7292 ewang. , 4341 katol. , 112 żyd. Do miasta należy 1400 ha ziemi 1061 ha roli, 111 ha łąk i 45 ha lasu; czysty dochód z ha roli 4347 mrk, z ha łąk 4073, z ha lasu 901 mrk; 1842 r. było 258 dm. w obrębie murów, 128 na przedmieściach, 22 bud. publicznych, 4772 mk. 2919 ewang. , 1846 katol. , 7 żyd. . Jeszcze w 1843 r. istniały mury miejskie, z wałami, fosą i pięciu bramami i czterema przedmieściami. Główną ozdobę miasta stanowi wspaniały kościół katol, starożytna budowla ostrołukowa, której sklepienie, wznieś, na 83 st. , spoczywa na 20 wysmukłych filarach, dźwigając dach wznoszący się na 184 stóp od ziemi, najwyższy na całym Szląsku. Długość kościoła wynosi 130 łokci, szerokość 63 łokci. Jedna z dwu wież nieskończona. O istnieniu kościoła wspominają dokumenty z 1180 r. ; obecny rozpoczęto budować 1253 r. , ukończono 1399 r. Przy kościele istniała komandorya maltańska do 1810 r. Starożytny kościółek św. Barbary był konsekrowany 1154 r. Kaplica cmentarna pochodzi z 1460 r. Przy klasztorze benedyktynek, założonym 1307 r. , istniał kościół, obrócony po kasacie klasztoru na magazyn. W kościele tym, podobno już 1154 r. , znajdował się obraz cudami słynący, umieszczony obecnie w kościele parafialnym. Klasztor karmelitów, pierwszy na Szląsku, powstał 1462 r. , opuszczony przez zakonników 1569 1658, którym komandor maltański oddał parafią św. Piotra i Pawła. Zakonnicy następnie zbudowali nowy klasztor i kościół 1704 1720. Klasztor zniesiono 1810 r. ; karmelici pełnili obowiązki proboszczów do 1818 r. Kościół klasztorny oddano ewangelikom, którzy go objęli 1819 r. Poraz pierwszy występuje w dokum. S. 1114 r. kaplica z obrazem cudownym. Prawo niemieckie otrzymuje miasto 1241 r. Po śmierci Agnieszki, wdowy po Bolku II, ks. świdnickojawornickim, S. zostaje r. 1392 przyłączony do korony czeskiej. S. otrzymał 1388 r. , wraz z innemi przywilejami, prawo bicia monety, z którego korzystał do 1622 r. Husyci spustoszyli miasto 6 lipca 1428 r. Jan Montanus, lekarz cesarski, syn miejscowego cerulika, odkrył 1568 r. w górze św. Jerzego pokłady glinki żółtej i szarej używanej do farb i malowania, której przypisywano lecznice własności i sprzedawano w kawałkach, pieczęcią opatrzonych SiegelErde, terra sigillata. Około 1570 r. kwitnął przemysł sukienniczy 300 sukienników. Epoka pomyślnego rozwoju S. kończy się wybuchem wojny 30letniej. W 1632 r. wojska cesarskie spaliły i zrabowały miasto, reszty dokonała zaraza 8 rodzin zostało. Generał cesarski Golz oblegał i zdobył S. roku 1640. Fryderyk II stoczył tu bitwę zwycięzką 4

Strzygłów

Strzygłów