W 1564 r. wś królewską S. dzierżawił Stani sław z Górki, miał 6 kmieci osiadł. na 3 śla dach, 6 zagrod. , 6 kołodziejów. O 1 2 mili młynek na strudze Pokrzywnicy. Dochody z łanów km. zł. 32 gr. 24; z folw. zł. 111 gr. 28 Lustr. V, 18. Regestra pobor. z r. 1580 Pawiński, Wielkp. , I, 27 nie podają żadnych szczegółów przy S. Po zaborze pruskim wcie lono tę wieś do domeny Żelgniewo. Pod wsią znajduje się mogiła kamienna, 25 stóp wyso ka, a w około niej szczątki popielnic ob. J. N. Sadowski, Wykaz zabyt. , 66 i Drogi han dlowe, 59. Na obszarze S. powstały a stacya dr. żel. berlińskokrólewieckiej, o 2 klm. na płn. od wsi, między Trzcianką i Piłą; b os. Hoellenbruch 5 dm. , 42 mk. , o 3 klm. na zach. płn. od wsi, po lew. brzegu Łomnicy, dopływ Noteci. E. Cal. Stobno, jezioro, w pow. tucholskim, przy wsi t. n. , wzn. 108 mt. npm. , 3 5 mili długie. Stobno, dok. 1336 Stoben, wś nad jeziorem t. n. , pow. tucholski, na połowie drogi między Białowieżami a Raciążem kośc. par. , st p. Silno; 1458 ha 1021 roli or. , 58 łąk, 41 ha lasu. W 1885 r. 79 dm. , 102 dym. , 523 mk. , 493 kat. , 28 ew. , 2 żyd. ; szkoła kat. w miejscu. Na obszarze wsi znajdowano niejednokrotnie groby skrzynkowe z popielnicami ob. Objaśn. do mapy Ossowskiego, str. 36. Roku 1305 nadaje Wacław III, król czeski i polski, Piotrowi świecy z Nowego wsi Serock, Raciąż i Stobno, któremu ojciec jego Wacław II za 200 grzyw. dał był w zastaw. Ban w Pradze ob. P. U. B. v. Perlbach, str. 562. R. 1336 nadaje komtur tucholski Dyteryk v. Lichtenhein uczciwemu Tilowi, sołtysowi stobnińskiemu, 60 włók na prawie chełm. Sołtys dostaje 6 włók wolnych, trzeci grosz kar sądowych i pół czynszu karczemnego. Od reszty 54 włók mają osadnicy po 15 skojców płacić i 1 tłustą gęś od włóki na św. Marcin do zamku tucholskiego dawać. Tłokę przez 2 dni czynić powinni i robić, cokolwiek bracia nasi nakażą, jak inni. Arcybiskupowi gnieźn. zaś będą sołtys i chłopi od pługa po wiardunku płacili, od radła zaś po pół wiardunku. Podajemy także do wiadomości, żeśmy jeszcze jedne karczmę pozwolili w Stobnie pobudować, za 5 wiardunków czynszu rocznego, ten zaś czynsz stary karczmarz na się wziął, żeby więcej nie budować, i te 5 wiardunków ma nam sam tylko dawać z 15 skojcami, które nam przedtem dawał ob. Cod. Belnensis, mskr. w Peplinie, str. 12, 13 i Odpisy Dregera, mskr. w Pelplinie, str. 117 b. R. 1366 występuje Pieczko z Wałdowa Petzo von Waldow jako ręczy ciel i obrońca ludzi w S. i ich sołtysa i potomstwa jego wobec komtura tucholskiego Albrechta v. Leysten. Według lustr. z r. 1570 należało S. do sstwa tucholskiego i obejmowało 60 włók, między temi 18 pustych, a 24 przed 2 laty ogniem zniszczałych, 18 osiadłych a 20 gr. , 7 ogrodu, a 2 gr. , karczmę dziedziczną 20 gr. ; czopo we, Łaciej Turza, 30 gr. ; wś tę trzymał Je rzy Żaliński. Według taryfy z r. 1648 pła cili tu poddani od 27 włók osiadł. , 3 pust. , karczmy, kowala, 3 ogrod. 59 fl. 28 gr. ob. Roczn. T. P. N. w Pozn. , 1871, str. 184. Lustracya z r. 1664 opiewa, że S. zawierało włók 60, sołeckich 6, wybranieckich 1, gbu rów 5, sołtysów 2 za prawem krzyżackiem anni 1338; owsa dają korcy 6, czynszu zł. 117 gr. 28. Trzej młynarze tutejsi byli zobo wiązani koleją strzedz barci ciechocińskich, każdy po tygodniu. R. 1693 podaje ststa tu cholski Kazimierz Bieliński, że las stobniński przez Stobniaków i Raciążaków dosyć jest zniszczony. Chcąc temu jako i zmniej szeniu dochodów z miodu zapobiedz, nadaje ststa las wraz z rolą i łąkami i zaroślami soł tysowi Kaz. Patynie i jego spadkob. , w gra nicach przez Macieja Żalińskiego, kasztel. gdańskiego i ststę tucholskiego, r. 1598 opi sanych. Stobniakom i Raciążakom zakazane jest, pod karą 30 dukatów, brać ztamtąd drze wo lub karcze bez pozwoleństwa. Czynsz wy nosi 20 zł. albo 1 wiadro miodu; od roli i łąk bez tych, które gburzy mają, 6 zł. Dla bart ników i stróży lasu wolno mu wystawić cha łupę. Wizyt. z r. 1695 donosi, że do kościoła raciąskiego należał ogródek, z którego płaco no 4 fl. ob. Wizyt. Jezierskiego, str. 15. R. 1771 potwierdza starościni tucholska Anna Golz przywilej ststy Bielińskiego z r. 1693 Stanisławowi Patynie jako spadkobiercy. R. 1772 nadaje Anna Golz puste posiadło Pie chowskiego o 3 włók. na wieczne czasy Al brechtowi i Annie Wagnerom z prawem wa rzenia piwa i wódki i łowienia ryb; czynszu będą płacili po 10 zł. od włóki ob. Wyciągi kś. Kujota w Peplinie. Kś. Fr. Stoboy Gross 1. al. Stoboi, 1320 Stobayn, wś włośc. , pow. elbląski, 1 1 2 mili na wschód od Elbląga, st. p. Trunz, par. kat. Elbląg; szkoła ewang. 2klas. , 1165 ha 604 roli or. , 197 łąk, 118 ha lasu. W 1885 r. 74 dm. , 110 dym. , 619 mk, 618 ew. , 1 kat. Obejmuje 34 gbur. posiadeł i 24 zagród. W 1320 r. komtur elbląski Henryk v. Isenberg oświadcza, że Helmich kupił sołectwo w Stobayn od Gerharda v. Horsdorf. Obszar wsi obejmował 71 włók 7 sołeckich i wolnych; czynsz wynosił po pół grzyw. i 4 kury od włóki. , oprócz płużncgo. Wynika ztąd, że wś ta już przedtem została założona, może przez elbląskiego komtura Ludwika v. Schippen 1296 99 ob. Der Elbinger Kreis v. Rhode, str. 45. 2. S. Klein, dobra, dwa posiadła, pow. elbląski, st. poczt. Trunz, par. kat. Elbląg; 308 ha. W 1885

Stobno

Stobno

Stoboy