świerkowe lasy i pastwiska. Pos. większa Magd. Miłkowskiej wynosi 31 mr. roli, 12 mr. łąk, 10 mr. past. i 496 mr. lasu; pos. mn. 1585 mr. roii, 610 mr. łąk, 363 mr. past. i 21 mr. łasu. Graniczy na zachód ze Skwirtnem, na płd. z Ługiem a na płn. z Jasionką. Par. gr. kat. dek. biecki jest uposażona 50 mr. gruntu. i ac. SiiierkuiiiSj dwór, pow. nowoaleksandrowski, w 5 okr. pol. , o 80 w. od Nowoaleksandrowska. Snieroniówka, fol. na obszarze Połonnego Małego, pow. brzeski. Br. G. Snieryjówkaj częśó wsi Leszczyn, w pow. bobreckim. Smerf 3 ob. Śmierć, . Snierzyn 1. al. Smerzyno i Smyrzyno nie kiedy Smerczyn, urzęd. GrossSmerzyn folw. , pow. szubiński, o 4 klm. na płd. zach. od Ła biszyna, nad jez. , które spływa do jez. Smerzyńskiego. Graniczy z Załachowem, Smerdzynkiem i lasami łabiszyńskiemi; par. Cho mętowo, poczta w Łabiszynie, st. dr. żel. w Chmielnikach Hopfengarten o 16 klm. Ze Smerzynkiem 2 dm. , 48 mk. tworzy okrąg dworski, mający 10 dm. ,. 146 mk. katol, i 1 protest. , tudzież 603 ha 341 roii, 47 łąk, 38 łasu; czysty doch, z ha roii 8 62, z ha łąk 7 83, z ha łasu 3 13; chów bydła; właścicie lem jest Leon hr. Skórzewski. Około r. 1523 składał się S. z łan. km. i dziedzicznych; r. 1577 były tam 4 łany os. ; r. 1579 łan. 6 i 2 kom. , a w r. 1618 łanów osiadłych 373 wcielonych do folw. 2V3 i 2 komor. Przy koń cu zeszłego wieku wchodził już 8. w skład klucza łabiszyńskiego i należał do Frydery ka Skórzewskiego. 2. S. Mały, ob. Śmerzyneh, 3. S. Ostatkowo, Tak niegdyś zwano Ostatkowo, graniczące z Smerzynkiem. 4. S. , ob. Smerzyńshie jezioro, E. CaL Snierzynek al. Smerzynho, fol. , pow. szu biński, o 5 klm. na zachódpłd. od Łabiszyna. Graniczy z Jabłowem, Ostatkowem, Klotyl dowem i Smerzynem; par. Chomętowo, okr. dwor. Smerzyn, poczta w Łabiszynie, st. dr. żel. na Chmielnikach o 17 klm. ; 2 dm. i 48 mk S. istniał już przed r. 1523; w r. 1577 były tu 2 łany osiadłe, w 1579 r. 3 łany, a w 1618 r. 3 łany i kwarta roii z karczmarzem. Około 1795 należał S. do Fryd. Skórzewskiego. . , E. CaL. Snierzyiiskie jezioro al. Smerzyn, pow. szubiński, o 3V2 klm. ku zach. od Łabiszyna, w płd. części lasów łabiszyńskich, 1 klm. długie, 600 mt. szerokie, bez odpływu. Przyjmuje od południa ścieki trzech stawów i jeziorka przypierającego do Smerzyna. Smetaneczyna, szczyt lesisty w paśmie górskiem Ihreca, w obr. gm. Krzyworówni, pow. kosowskim, jiad granicą z gm. Rzeczką, nad źródłami pot. Suchego al. Tarnoczki, do pływu Bereźnicy dopł. Czeremoszu Czarne go. Wzn. 1338 mt. npm. Na płn. mamy szczyt Szendruka 1377 mt. , na wsch. Czar ny Groń 1374 mt. a na płd. Denżeluka 1234 mt. . Br. G. SlliągOFZÓW, , w XV w. Smogorzóio wś, pow. dąbrowski, par. rz. kat. w Oleśnie. Le ży w nadwiślańskiej równinie, wzn. 185 mt. npm. , nad dopł. Brenia. Ma 196 dm, , 1138 mk. , 1014 rz. kat. i 24 izrael. Pos. większa Feliksa br. Konopki ma 231 mr. roii, 217 mr. łąk i ogr. j 41 mr. past. i 167 mr. łasu; pos. mn. liczy 1303 mr. roii, 407 mr. łąk, 133 mr. past. i 63 nir. łasu. Od zachodu otacza wieś las zwany Wielkim borem, od płd. Mały bór, w części płn. Gruszów 188 mt. npm. , łączący się z mokremi łąkami. Gleba namulista, urodzajna. W XV w. należał S. do par. w Szczucinie Długosz, L. B. , II, 429, od XVI zaś do par. w Oleśnie. W r. 1579 Pa wiński, Małop. , 234 było 10 km. , 27. łan. , 12 zagr. z rolą, 7 komor, z bydłem, 2 komorn, bez bydła i rzemieślnik. S. graniczy na płd. z Gruszowem Małym i Wielkim, na zach. z Dąbrówką, na wschod z Banaszówką a na płn. z Wolą Mędrzechowską. Mac. Sm gorzyn, niem. SmengorscMn, 1648 r. Smęgorzyno, 1710 r. Smogorzyno, dobra szlach. , pow. gdański górny, st. pocz. i kol. Żukowo o 7 klm. , par. kat. Materna, 429 ha 204 ła su, 26 łąk, 174 roii orn. W 1885 r. 10 dm. , 21 dym. , 109 mk. , 97 kat. , 12 ew. ; hodowla owiec i krów, mleczarnia. Według taryfy z r. 1648 płacił tu Smęgorzyński od 4 włók folw. i 2 ogrod. 4 fl. 16 gr. ob. Roczn. Tow. Prz. Nauk w Pozn. , 1871, str. 174. R. 1710 dawał S. mesznego 17a kor. żyta i tyleż owsa ob. Wizyt. Szaniawskiego, str. 142. W gdańskich tablicach woskowych z XIV w. za chodzi Piotr Pekunt z S. ob. Zeitsch, d. West preuss Gesch. Ver. , XI, 57. Kś, Fr. Snie tne, pow. ciechanowski, ob. Czarnocino Smętne. Smątówko, niem. Smentowhen dobra ryc, pow. kwidzyński, st. pocz. i kol. Czerwińsk o 74 3nili, par. kat. Lalkowy; 320 ha 2 la su, 17 łąk, 264 roii. W 1885 r. 7 dm. , 26 dym. , 149 mk. , 114 kat. , 35 ew. Za czasów Rzpltej należało S. do pow. newskiego; r. 1648 płaciła tu p. Dembińska 2 fl. 12 gr. ; p. Jan Czapski 6 fl. 12 gr. ob. Roczn. T. P. N. w Pozn. , 1871, str. 176. Mesznego dawało S. 1710 r. 6 kor. żyta i tyleż owsa ob. Wi zyt. Szaniawskiego, str. 202. R. 1780 liczyło S. , dziedziczna własność Konstantyna Westphal, 56 kat. i 11 akatol, ob. Wizyt. Rybiń skiego, str. 39. Kś. Fr. Smątowo 1. niem. Smeniau al. Schmentau, dok. 258 Smentaw wś, pow. kartuski, st. p, i Snę kol. Kartuzy, par. kat. Chmielno; 128 ha 7 lasu, 14 łąk, 100 roii. W 1885 r. 18 dm. , 30 dym. , 130 mk. , 121 kai, 9 ew. na pustkowie Legard przypada 3 dm. , 18 mk. . Szkoła katol, założona r. 1861. Przez wś prowadzi bity trakt kościcrskobytowski, a tuż przy wsi wije się Smętowska struga. Już r. 1258 nadał tę wieś Świętopełk norbertankom w Żukowie ob. P. U. B. V. Perlbach, str. 150. Panny miały tu folw. klasztorny ob. Klasztory żeńskie p. kś. Fankidejskiego, str. 58. R. 1443 nabyli od nich kartuzyanie niektóre pod i z. Zamczyskiem położone i do Smętna należące łąki ob. Zeitsch, d. Westpr. Gesch. Ver. , VI, str. 95. R. 1710 dawało S. mesznego 1 kor. żyta i tyleż owsa ob. Wizyt. Szaniawskiego, str. 21. W wizyt. Rybińskiego z r. 1780 czytamy, że 8. , należące do pow. mirachowskiego, liczyło wówczas 16 mk. kat. ob. str, 209. Po kasacie dóbr duchownych został folw. klasztorny mocą zapisów z r. 1781 i 1785 na kilka części podzielony, tak źe z niego powstała wś licząca dziś 10 gburskich posiadeł i 3 zagrody. 2. S. , niem. Smentau, dok. 1326 Smantow, folw. do król. domeny Ostrowitego, pow. kwidzyński, st. p. Czerwińsk, par. kat. Lalkowy o V mili, 152688 magd. mr. W 1885 r. 8 dm. , 129 mk. Za czasów Rzpltej należało S. do pow. newskiego; r. 1648 płacił tu Krzysztof Czapski sumatim 2 fl. 12 gr. ob. Roczn. T. P. N. w Pozn. , 1871, str. 176. Mesznego dawało S. 1710 r. 6 kor. żyta i tyleż owsa, dawniej po 7 kor. ob. Wizyt. Szaniawskiego, str. 201. R. 1780 liczyło S. 78 kat. i 5 akatol. ; mesznego zaś dawało 9 kor. żyta i tyleż owsa ob. Wizyt. Rybińskiego, str. 39. R. 1326 zachodzi Peregrinus de Smantow, t. j. Peregryn z Smętowa ob. O ludn. pol. p. Kętrz. , str. 188 zaś 1406 Dytmar z S. str. 189 Snifjtowska struga, niem. Smentau Fliess, pow. kartuski; wypływa z jez. Liniówka pod Smętowem, wije się dalej w płd. kierunku przez jez. Strzelno i uchodzi pod Ręboszewem do Wielkiego Bródna. Kś. Fr SiniacZy rzeka, prawy dopływ Snowa, ob. i u denka. Sniiagówka al. Śmigówha, wzgórze na granioy Tuligłów i Węgierki, pow. jarosławski, nad Mleczką. Wzn. 389 mt. npm. Las rozpościel ający się na płd. pochyłości zwie się Kraczowskim 376 mt. . Br. G. Smialaj urzęd. Smieła wś u źródeł rz. Sam ca, dopł. Wytekły, pow. lityński, na pograni czu pow. żytomierskiego, gm. i par. kat. Uła nów, sąd w Chmielniku, o 50 w. od Lityna, ma 90 osad, 474 mk. , 578 dzies, ziemi włośc, 711 dworskiej, 33 cerkiewnej. Cerkiew p. w. św. Jana, wzniesiona w 1863 r. , ma 671 para fian. Należy do Bilińskich. Dr. M

Smerkunis

Snierz

CaL

Sin