Sierosław, Siroslawo r. 1248, dwór i okr. dwor. , pow. poznański, o 12 klm. na wsch. północ od Buku, 3 klm. od jez. Lusowskiego; par, Lusowo, poczta i st. dr. żel. w Dąbrówce; 10 dm. , gorzelnia parowa, 184 mk. i 554, 90 ha 419, 48 roli, 35 60 łąk, 28, 80 past. , 57, 57 lasu i 13, 36 nieuż. ; chów bydła i nabiał; właścicielem jest Zygmunt Węsierski. W skład okr. dwor. wchodzi Pokrzywnica 49 mk. w 4 dm. ; cały okr. ma 14 dm. , 233 mk. 193 kat. , 40 prot. i 688 ha 532 roli, 45 łąk, 60 lasu. S. istniał już przed r. 1288, w tym bowiem czasie wcielił go do par. lusowskiej biskup poznański Jan. Z S. pisali się Stefan Opalis w r. 1316, Bogusz r. 1389 i Naram Sierosławscy w r. 1393; około 1580 r. posiadał tu Jan Sierosławski rolę karczm. i 2 zagrodn. ; w r. 1647 założyła tu dziedziczka Barbara Miękicka kościół braci czeskich, który, gdy 8. przeszedł w ręce rodziny katolickiej, zamieniono na kaplicę. Tę odnowił w r. 1783 Michał Neyman, właściciel S. i Pokrzywnicy; po Neymanach odziedziczyli S. Kaszowscy. W r. 1773 rozgraniczono Lusówko z S. i Lusowem. Sierosław, mylnie Kętrz. Szerosław, niem. Schiroslaw, dok. Syrozlaw 1310 r. , Syroslaw gros 1400, Grossyroslaw 1415, Gros Seresla 1436, Sirosław 1565, wś włośc, pow. świecki, st. p. i par. ew. Osie, kat. Drzycim, pół mili od. , okrąg urz. stanu cywilu. Brzemiona; 1081 ha 811 roii or. i ogr. , 58 łąk, 44 lasu. W 1885 r. 97 dm, , 126 dym. , 717 mk. ; 599 kat. , 113 5 żyd. Szkoła 3klas. bezwyznaniowa ew. liczyła 1887 r. 164 dzieci i 2 naucz. R. 1310 nadaje zakon krzyżacki Henrykowi z Pnia Pen 5 wsi, między temi i S. , na prawie cheł mińskiem ob. Wegner, Gesch. d. Kr. Schwetz, II, 35. Około r. 1410 Krzyż. księgi czyn szowe S. obejmował 50 włók, z których soł tys posiadał 5 wolnych, od reszty czynszowano po pół grzywny z włóki, pół korca ow sa i po 2 kury na św. Marcin. Osiadłych by ło 13 ob. tamże, str. 66. Kś. Fr. Sierosławice 1. w XVI w. Syroslavicze, wś włośc, pow. konecki, gm. i par. Końskie, odl od Końskich 5 w. , ma 32 dm. , 249 mk. , 657 mr. W 1827 r. 20 dm. , 129 mk. Wchodziła w skład dóbr Końskie. Dziesięcinę z ról dworskich pobierał na początku XVI w. pleban w Końskich. Wartość jej dochodziła pół grzyw. W połowie XV w. ws S. , w par. Końskie, własność Mikołaja Litwosza h. Grzymało, miała 3 1 2 łan. , z których dziesięcinę snopową i konopną 4 pęki dawano prebendzie turebskiej. Wartość dziesięciny 1 4 2 grzywny. Karczma z rolą i 2 zagrod. płacili dziesięcinę preben. turebskiej. Fol rycerski dawał dziesięcinę snopową pleb. w Końskich Długosz, L. B. , I, 351. W 1577 r. Stanisław Modliszewski miał tu 2 łany, 3 zagr. Pawiński, Słownik Geograficzny T. X. Zeszyt 116. Małop. , 285. 2. S. , wś i fol nad Wisłą, tworzącą tu granicę od pow. bocheńskiego Galicya, pow. miechowski, gm. Gruszów, par. Brzesko Stare, odl. 40 w. od Miechowa. Na obszarze S. jest urząd celny. W 1881 r. wywieziono przez S. różnych produktów za 52, 000 rs. W 1827 r. było 30 dm. , 193 mk. W 1876 r. fol. S. i Smiłowice rozl. mr. 595 gr. or. i ogr. mr. 426, łąk mr. 54, past. mr. 53, zarośli mr. 12, nieuż. mr. 50; bud. mur. 3, drewn. 13. W skład dóbr poprzednio wchodziły wś Staro Brzesko os. 5, mr. 23; wś Smiłowice os. 75, mr. 294. Wodług reg. pob. pow. krakowskiego z r. 1490 wś Syroslawycze, w par. Witów, miała 5 łanów. W r. 1581 wś S. , w par. Brzesko Stare, miała 5 1 2 łan. km. , 4 zagr. z rolą, 2 zagr. bez roli, 3 komor. z bydl, 6 komor. bez bydła, 1 rzem. , 1 4 roli karczm. Pawiński, Małop. , 443. Br. Ch. Sierosławice, w XV w. Syroslawicze, wś nad Wisłą, pow. wielicki, par. Góra św. Jana, urz. poczt. w miejscu. Posiada urząd celny, składy soli, przystań. W XV w. dawała dziesięcinę in gonithwam prebendzie św. Pankracego w Brzesku Starym Długosz, L. B. , II, 162. W 1581 r. S. , ws w par. Brzesko Stare, domini thesaurarii, który płaci od 5 1 2 łan. km. , 4 zagr. z rolą, 2 bez roli, 3 komor. z bydl, 6 komor. bez bydła, 1 rzem. , ćwierci karcz. Pawiń. , Małop. , 8. Sierosławice, niem. Schiroslawitz, wś i dobra ryc. w pobliżu Prosny, pow. kluczborski, par. ew. Wojsławice, kat. Byczyna, odl 2 3 4 mili od Kluczborka. W 1861 r. było 295 mk. 71 kat. . Dobra miały gorzelnię, piękny park, pokłady torfu i 888 mr. obszaru; wieś miała 318 mr. Sierosławskie Pinki Pieńki, pow. piotrkowski, ob. Pinki 6. Sieroszewice, w dok. Vzorovici r. 1136, Uzurowici, Szyroschovycze r. 1523, Sieroszyce, wś, dwór. , fol i os. wiejska, pow. odolanowski Ostrowo, o 11 klm. na płn. od Miksztata i tyleż na wschód od Ostrowa, na trakcie z Ostrowa na Rososzycę do Grabowa; par. Rososzyca. S. należały w r. 1136 do arcyb. gnieźnieńskich Kod. Wielkop. , nr. 7; w r. 1441 były w ręku szlachty osiadłej. Akta grodzkie i ziemskie kaliskie zawierają różne, późniejsze, odnoszące się do S. czynności sądowe; w r. 1579 posiadała tu Dorota Sieroszewska 4 łany osiadłe, 2 zagrod, i 1 rzem. ; w r. 1618 był dziedzicem Krzysztof Sieroszewski. W S. miał niegdyś stać pałac biskupi, z 50 piwnicami, zburzony przez konfederatów barskich. Na terytoryum S. znajdują się mogiły, w których podobno spoczywają zwłoki potopionych i ubitych w ucieczce Szwedów, tudzież cmentarzysko przedhistoryczne; w piasku pod kamieniami znaleziono obrączkę złotą i takiż gu38 Sierosław Sierosław Sierosławice Sierosławskie Sieroszewice