1622 pod przewodnictwem kaszt. bracławskiego CharlęskiegOj fol. Sierkowczyna należał do ststwa owruckiego i posesorem jego był ówczesny ststa owrucki, jednakże za osobnym przywilejem królewskim. Czynił on 145 fl. 18 gr. Sierkuli al. Siarkuli, wś, pow. miński, w 2 okr. pol. rakowskim, gm. Iwieniec, ma 3 osady; grunta lekkie, w podłożach glina. A. Jel. Siermiata, rzeczka w pow. porzeckim gub. smoleńskiej, odpływ jez. Stojaczego, dopływ jez. Soszno. Siermiażka, rzka w płd. zach. części pow. mińskiego, w obrębie gm. Rubieźewicze, dopływ Chalimonówki podług W. K. Tekstu do mapy hydrograficznej dopł. Suły; zaczyna się za wsią Ihumenowszczyzna, przy granicy pow. oszmiańskiego, ma kierunek wschodni; długość biegu wśród lasów około 1 mili. Sierna, u Pola i na karcie Chrzanowskiego Staw, rzeczka w pow. łuckim, na pograniczu włodzimierskiego, lewy dopływ Styru praw. dopł, Prypeci. Bierzo początek w okolicy Zaturzec, we wsi Serniczki, płynie w kierunku wschodnim, odlewa 11 stawów, z których ostatni we wsi Rokitnie, gdzie do Styru wpada. Sierniany, wś, pow. rossieński, parafia skawdwilska. Sierniawa al. Sierniawy, wś i os. młyn. , pow. chełmski, gm. Bukowa, par. Sawin. Wchodziły w skład dóbr rząd. Chutcze. Siernickie Holendry, pow. wągrowiecki, ob. Wojeiechowo. Siernicze 1. w XVI w. Szyernycze duplex, wś i fol. , pow. słupecki, gm. i par. Ostrowite, odl. 14 w. od Słupcy. W 1827 r. 20 dm. , 168 mk. Dobra S. Wielkie składały się w 1887 r. z fol. S. Wielkie i Skrzynka Mała, rozl. mr. 1288 fol. S. Wielkie gr. or. i ogr. mr. 672, łąk mr. 40, past. mr. 59, łasu xnr. 6, nieuż, mr. 22; bud. mur. 9; płodozm. 12pol. ; fol. Skrzynki Małe gr. or. i ogr. mr. 343, łąk mr. 31, past. mr. 30, lasu mr. 46, nieuż. mr. 59; bud. drewn. 5; płodozm. 9pol. Wś S. Wielkie 08. 29, mr. 41; wś Skrzynki Wielkie z os. Stężyca i Czartkowizna os 7, mr. 280. 2. S. Małe, wś i fol. , pow. słupecki, gm. i par. Ostrowite, odl 18 w. od Słupcy. W 1827 r. 24 dm. , 173 mk. Dobra S. Małe składały się w 1887 r. z fol. S. Małe i Kania, rozl. mr. 526 fol. S. Małe gr. or. i ogr. mx. 352, łąk mr. 6, nieuż. mr. 14; bud. mur. 14; płodozm. 18pol. ; fol. Kania gr. or. i ogr. mr. 54, łąk mr. 11, past. mr. 18, w odpadkach mr. 26, nieuż. mr. 45; bud. mur. 6; wiatrak. Na początku XVI w. łany dworskie i kmiece we wsi S. Wielkie dawały dziesięcinę pleb. w Ostrowitem. Kmiecie prócz tego za dziesięcinę lnianą po 2 gr. We wsi S. Mało kmiecie dawali pleb. tylko meszne po mierze żyta i owsa Łaski, Lib. Ben. , 1, 301. Sierniczek, urzęd. Sierneczek, majętność, pow. bydgoski, o 5 1 2 klm. na płd. zach. od Fordonia, przy dr. żel. bydg. toruńskiej; nad Brdą i zachodnią jej odnogą, o 2 1 2 klm. przed ujściem jej do Wisły; par. i poczta w Fordoniu, st. dr. żel. w Czersku Brahnau o 1 2 klm. ; 7 dm. , 71 mk. 5 kat. , m prot. i 243 ha 170 roli, 8 łąk; kopalnia żwiru. R. 1793 należał S. do Teodora, około 1840 do Maksy miliana Moszczeńskiego, dziedziców dóbr żołędowskich. E. Cal. Sierniczki, w dokum. Serniki, wś u źródeł rzki Sierny, pow. włodzimierski, na pograniczu pow. łuckiego, na płd. wschód od miasteczka Kisielina. Sierniki 1. dawniej Sierzniki, Sirznik 1394 r. , wś i fol. , pow. kościański, o 6 klm. na płn. od Czempinia poczta i st. dr. żel. , par. Głuchowo. W r. 1389 90 należały S. do Jakuba Łódzkiego z Łodzi pod Stęszewem, którego akta grodzkie poznańskie z r. 1394 zowią też Kopaszewskim; po nim odziedziczyli synowie jego S. , zadłużone żydowi Aronowi i sołtysowi srockiemu, z którym tegoż roku prawowali się kmiecie sierniccy Kod. Wlkp. , n. 2053; w r. 1580 siedzieli na S. Zadorscy; z nich posiadał Baltazar 5 półłanków i 1 zagrodn. a Maciej 5 półłank. osiadł. , 1 rzemieśl. i 1 komor. Późniejszymi dziedzicami byli Józef Gliszczyński, kaszt. biechowski, około 1793 r. , następnie Jaraczewscy. Między S. a Domańczewem, na wysuszonych obecnie błotach, znajduje się okop kształtu czworobocznego. Wś ma 16 dm. , 140 mk. kat. i 136 ha. Fol. 3 dm. , 8 mk. wchodzi w skład okr. dworskiego Głuchowo. 2. S. , urzęd. Siernik, dawniej Sierzniki, majętność, pow. szubiński, o 5 klm. na zach. płn. od Kcyni, wznies. 102 mt. npm. ; par. , poczta i st. dr. żel. w Kcyni Exin; 8 dm. , 103 mk. 100 kat. , 3 prot. i 322 ha 285 roli, 15 łąk; czysty dochód z ha roli 17, 23, z ha łąk 15 27 mrk; właścicielem jest L. Wolszlegier. S. istniały już przed r. 1452; około r. 123 składały się z łanów kmiecych i dziedzicznych; w r. 1577 było tu 5 łan. os. i 4 zagrodn. ; w 1579 r. 6 łan. i tyleż zagrodn. a w 1618 r. 3 osiadłe, 3 puste i 2 zagrodn. ; dziedzicami byli około 1793 r. Stanisław Brodzki i Wojciech Rudzki. 3. S. , dawniej Sierzniki, majętność, dwór i okr. dworski, pow. wągrowiecki, o 6 ldm. na wsch. płd. , od Rogoźna par. , poczta i st. dr. żel. , śród jezior i lasów. W r. 1399 pisał się z S. Mikołaj Sierznicki Akta gr. pozn. , wyd. r. 1888, n. 2892; Pełko z S. tamże, n. 1535 mógł też z innych pochodzić Siernik lub Żernik. W r. 1579 posiadali na S. Mikołaj Zieliński 3 1 2 łan. osiadł. i 1 zagrodn, a Jan Sapiński 2 łany i 1 komor. ;

Sierkuli

Sierkuli

Siermiata

Siermiażka

Sierna

Sierniany

Sierniawa

Siernickie

Siernicze

Sierniczek

Sierniczki

Sierniki