W 1855 r. 4 dm. , 16 dym. , 97 mk. , 77 kat. , 15 ew. , 5 żyd. ; chodowla bydła. Należą do kat. kościoła św. Jana w Toruniu; czysty dochód z gruntu wynosi około 2650 mrk. Kś. Fr. Siemonia 1. Simonia, Siemona, Siemonka, w XVI w. Syemunya, Szyemonya mediocris i S. swinocha, fol. i os. , pow. łęczycki, gm. Dali ków, par. Domaniew, odl. 16 w. od Łęczycy. Fol. ma 4 dm. , 32 mk. , osada 1 dm. , 4 mk. W 1827 r. 9 dm. , 91 mk. Fol. S. al. Siemon ka rozl. mr. 183 gr. or. i ogr. mr. 161, łąk mr. 15, nieuż. mr. 7; bud. drewn, 9. Na po czątku XVI w. były tu wyłącznie folwarczne łany, dające dziesięcinę pleb. w Domaniewie Łaski, L. B. , U, 253, 369. Według reg. pob. pow. łęczyckiego z r. 1576 we wsi S. Swi niocha, w części Jakuba Siemuniskiego Guz ka 1 2 łanu, 1 zagr. , Jan Siemuniski Czopek 1 2 ćwierci, Stan. i Piotr Siemunińscy 1 ćwierć. W części S. Lipowa Andrzej Siemuński 1 1 2 ćwierci, Stan. Siemuński Czopkowicz 1 2 łanu, dwóch Siemuńskich po 1 4 łanu Pawiński, Wielkop. , II, 124. 2. S. i S. Poduchowna, w XV w. Syemunya, wś i kol. , pow. będziński, gm. Bobrowniki, par. Siemonia, leży na lewo od drogi z Siewierza do Będzina, posiada ko ściół par. mur. , szkołę początkową. Wś ma 61 dm. , 571 mk. , 879 mr. ; prob. 2 dm. , 3 mk. , 6 mr. , karcz. 1 dm. , 6 mk. , 3 mr. rząd. S. Po duchowna ma 4 dm. , 36 mk. , 65 mr. włośc. W 1827 r. 36 dm. , 356 mk. Kościół i par. niewiadomej erekcyi. Istniał już przed 1223 r. Podobno fundatorami byli książęta opolscy. Długosz wspomina S. jako wś z kościołem p. wez. WW. świętych, między Będzinem a Sie wierzem L. B. , II, 190, 191, 202. Według reg. pob. księstwa siewierskiego z r. 1667 wś Siemuń miała 5 kmieci Pawiński, Małop. , str. 453. Obecny kościół nowo wzniesiony z muru, blachą kryty, ma 70 łok. dług. . a 40 łok. szerok. Par. dek. będziński obejmuje wsi S. , Twardowice, Brzękowice, Góra Sie wierska, Żydnice, Dobieszewice, Bobrowniki, z ludnością do 6000 dusz. Br. Ch. Siemonischken, wś, pow. wystrucki, blizko Wystruci; 166 ha, 10 dm. , 69 mk. Siemoniszki, fol. , pow. nowoaleksandrowski, w 4 okr. pol. , o 28 w. od Nowoaleksandrowska. Siemota 1. al. Szymota, fol. i grupa domów w obrębie gm. Kwaczały, pow. chrzanowski, ma 11 dm. i 83 mk. rz. kat. 2. S. , grupa zabudowań w obrębie gm. Płazy, w tymże powiecie. Por. Szymota. Br. G. Siemotka, rzeczka, pow. chrzanowski, ob. Regulka. Siemowica, domy w Dobrej, pow. dobromilski. Siemowo, 1258 r. Semowo, 1294 r. Zemovo, ws kośc. i fol. , pow. krobski Gostyń, dek. szremski, o 7 1 2 klm na płd. wschód od Krzywinia; par. w miejscu, poczta w Kosowie, st. dr. żeL w Gostyniu o 9 klm. W r. 1258 ks. Bolesław syn Władysława Odonicza, potwierdzając przywileje dla klasztoru lubińskiego, wymieniajako posiadłość klasztorną S Zachodzące w dyplom. Wielkop. N. 643 Zimnowo, dziedzictwo bisk. poznańskiego Jana, tom Siemnowem być nie mogło. W r. 1580 było tu 5 1 2 łan. osiadł. , 1 soltyski, ćwierć karczmarska, 3 zagrodn. , 2 rzemieśln. i wiatrak. Około r. 1795 zabrał rząd pruski S. z przyległem Kosowem nie Koslowo, jak podaje J. Loewenberg w swem Das enthuellte Posen, III, 46 i sprzedał tę majętność za 30, 150 tal. jakiemuś von Krackwitz, od którego ją nabyli Potworowscy za 60, 000 tal. O 1 1 2 klm. na płn. od S. stoi t. z. okop szwedzki. Kośoiół p. w. św. Maryi Magdaleny, wystawiony w r. 1438 przez opata lubińskiego Stefana, spłonął w pożarze wsi r. 1663; wzniesiona naprędce kapliczka istniała jeszcze około 1684 r. , w miejsce spalonego stanął inny kościół z drzewa około 1680 r. , a gdy runął, wzniesiono około 1880 r. nowy kościół z cegły, w stylu ostrołukowym, z wieżą. Do kościoła wprowadzono bractwo dobrej śmierci w r. 1777. Księgi kościelne zaczynają się od r. 1613. Par. , liczącą 443 dusz, składają Płaczkowo i Siemowo. Wś ma 60 dm. , 415 mk. kat. i 443 ha 329 roli, 81 łąk, 11 lasu. Fol. ma 4 dm. , 65 mk. 60 kat. , 5 prot. i 448 ha 224 roli, 87 łąk, 111 lasu; właścicielami są Potworowscy. E. Cal. Siemszyce, w XVI w. Szyemczice i Siemssicze, wś, fol. z os. S. al. Syberya, pow. łęczycki, gm. Topola, par. Siedlec, odl. od Łęczycy 8 w. ; wś ma 10 dm. , 82 mk. ; fol. 5 dm. , 10 mk. ; os. 1 dm. , 9 mk. , wiatrak. W 1827 r. 11 dm. , 51 mk. W 1871 r. fol. S. rozl. mr. 541 gr. or. i ogr. mr. 289, łąk mr. 51, lasu mr. 110, zarośli mr. 55, nieuż. mr. 36; bud. mur. 5, drewn. 5; płodozm. 11pol. , las nieurządzony. Na początku XVI wieku pleban w Siedlcu pobierał ztąd tylko kolędę, dziesięciny zaś szły z pewnych ról na stół arcybiskupi, z dwu łanów folw. dla altaryi i kapelanii kościoła ew. Andrzeja w Łęczycy Łaski, L. B. , II, 352, 434. Według reg. pob. pow. łęczyckiego w 1576 r. Jan Puczka miał 6 łan. , 6 osad Pawiń. , Wielkop. , II, 73. Br. CL Siemuradcy, pow. mozyrski, ob. Siemiradzce, Siemuszowa, w XV w. Semussow, Syemuschowa, wś, pow. sanocki, w dolinie Tyrawki praw. dopł. Sanu, zajmuje północne stoki lesistej Słonnej góry. Przy cerkwi wznies. 326 mt. ku płn. , przy wólce Rogatynka 429 mt. npm. ; dalej ku płn. ciągnie się dosyć obszerny las. Par. rz. kat. w Mrzygłodzie, gr. kat. w Tyrawie Solnej. Wspominana w dok. z XV

Siemonia

Siemonia

Siemonischken

Siemoniszki

Siemota

Siemotka

Siemowica

Siemowo

Siemszyce

Siemuradcy

Siemuszowa