kolei podkarpackiej ZwardońHusiatyn, odl. 129 klm. od Zwardonia a 10 klm. od Sanoka. Graniczy na zach. z Kastorowicami, na wsch. z Srogowem Dolnym, na płd. wsch. z Czerteżem. Osada ma 18 dm. , 105 mk. 55 męż. , 50 kok, z nich 17 rz. kat. , 88 gr. kat. ; 12 Pola ków a 93 Rusinów. Na folwarku jest 3 dm. , 16 mk. 6 męż. , 10 kob. . Mac. Popiele 1. rus. Popeli, wś, pow. drohobycki, 10 klm. na płd. zach. od sądu pow. w Drohobyczu, 6 klm. od urz. poczt. i tel. w Borysławiu. Na płn. leżą Uniatycze, na płn. wsch. Dereżyce, na wsch. Hubicze i Bania Kotowska, na płd. wsch. Borysław, na płd. zach. Opaka, na płn. zach. Jasienica Solna. Wś leży w dorzeczu Dniestru za pośrednictwem Ratoczyny, dopływu Tyśmienicy. Ratoczyna powstaje w połudn. stronie wsi, w lesie Ratoczyna, a płynie przez wschod. część obszaru na płn. wsch. i przyjmuje w obrębie wsi od lew. brzegu strugi, powstające na płd. zach. Kotowiec i Czecza. Od praw. brzegu wpada do Ratoczyny pot Słony. Zabudowania wiejskie leżą w środku obszaru, w dolinie Kotowca i tworzą następujące części P. Górne, P. Dolne, Mosty, Romanówka. Płd. zach. część wsi zajmuje las Ratoczyna, ze szczytem t. n. , zwanym też Kotowiec 720 mt. . Na płn. , na I lew. brzegu Czeczy, leży las Dąbrowa Popielowa, a na praw, brzegu las Murasków. Na płn. zach. od zabudowań wiejskich wznosi się wzgórze Kamionka do 405 mt. Własn. więk. Mikołaja Kryska ma roli or. 617, łąk i ogr. 279, past. 58, lasu 1580 mr. ; wł. mn. roli or. 938, łąk i ogr. 338, pastw. 483, lasu 38 mr. W 1880 r. było 193 dm. , 1111 mk. w gminie, 20 dm. , 128 mk. na obszarze dwors. Między mieszkańcami 39 rz. kat. , 1150 gr. kat. , 50 izrael. ; 47 Polaków, 1155 Rusinów, 37 Niemców. Par. rz. kat. w Drohobyczu, gr. kat. w miejscu, dek. drohobycki. Do parafii należy Bania Kotowska. Erekcya cerkwi zachowana w oblacie w aktach grodzkich w Przemyślu, r. 1690 uczyniona pod wpływem Inocentego Winnickiego, ówczesnego władyki przemyskiego, uwalnia duchownego od wszelkiej zawiłości i ciężarów. We wsi są dwie cerkwie, szkoła etat lklas. , gorzelnia, rafinerya nafty i tartak wodny o 2 piłach zwyczajnych i 2 cyrkularnych. Tartak spotrzebowuje rocznie 60 mt. kub. drzewa świerkowego i jodłowego, a produkuje 36 mt. kub. tarcic, łat i rygli. Siarczyński rkp. Ossol. Nr. 1829 pisze że Władysław Jagiełło nadał tu w r. 1414 grunta rycerzowi Popielowi, gdzie tenże, jak wspomina Niesiecki, wieś ludźmi zasiadłą założył i ta była siedliskiem Popielów. W pierwszej połowie XIX w. dziedziczyli tę wieś hr. Karniccy. W r. 1853 zmarła w P. Teresa Hiżdef, 130 lat licząca. Pamiętała ona liczne zdarzenia odnoszące się do tej miejscowości, jak np. ostatni napad nieprzyjacielski, podczas którego spaloną została cerkiew Przyjaciel Domowy, 1853. 2. P. , grupa domów we wschod. stronie Dolinian, pow. gródecki. Lu. Dz. Popielec, niem. Aschenforth, wś, pow. chodzieski, o 6 klm. na płd. od Budzynia, par. Chodzież, poczta i st. dr. żel. w Budzyniu; większą własność z obszarem 83 ha posiada J. R. Rosenau ob. Aschenfort, I, 50. Wś ta powstała na gruzach dóbr starościńskich, zabranych przez rząd pruski, i należała do tak zw. amtu Podstolice. Popielewicze, fol. , wś i dobra, pow. oszmiański, w 2 okr. pol. , gm. Krewo, okr. wiej ski Popielewicze, o 3 w. od gminy a 25 w. od Oszmiany; fol. ma 1 dm. , 5 mk. kat. ; wś zaś 8 dm. , 19 mk. prawosł. i 70 kat. w 1864 r. 32 dusze rewiz. ; własność Śniegolskich. W skład okręgu wiejskiego wchodzą wsie P. , Assany, Półtorowszczyzna, Wojnicze, Kamienica i Sta re Boruny, oraz zaśc. To masówka, w ogóle 104 dusze rewiz. włościan uwłaszczonych i 31 b. włościan skarbowych. J. Krz. Popielewko, niem, Klein Poplow, dok. Klei Poppeln, dobra ryc. w Pomeranii, pow. białogrodzki, st. p. Połczyn 45 klm. odl. , 384 ha roli or. i ogr. , 58 łąk, 104 past. , 38 lasu, 2 wody, razem 586 ha; czysty dochód z gruntu 3879 mrk; gorzelnia parowa połączona z mły nem parowym. P. należało za czasów Rzpltej do ststwa drahimskiego. Kś. Fr. Popielewo, wś i fol. nad jeziorem, pow. słupecki, gm. Skulska Wieś, par. Skulsk, odl. od Słupcy 35 w. Wś ma 15 dm. , 168 mk. ; fol. 2 dm. , 60 mk. W XVI w. dziesięcinę z P. płacono plebanowi w Siedlimowie, choć wieś należała do par. w Skulsku Łaski, Lib, Ben. , I, 205. Br Ch. Popielewo 1. dobra, pow. prużański, w 4 okr, pol. , gm. Suchopol, o 34 w. od Prużany. 2. P. , kol. , tamże, o 28 w. od Prużany. Popielewo 1. niem. Fuenfeichen, domin. , pow. bydgoski, o 11 klm. na płn. wschód od Mroczy, par. i poczta w Wierzchucinie Królewskim, st. dr. żel. w Strzelewie o 16 kim. ; ma 4 dm. , 80 mk. 65 kat. i 15 prot. , obszaru 36281 ha, czyli 27246 roli, 7760 łąk, 751 past. , 486 nieuż. i 038 wody; czysty dochód grunt. 3282 mrk; chów bydła, owiec i koni. W r. 1253 wieś tę nadał Kazimierz, ks. kujawski, tworzącemu się w Byszewie klasztorowi cystersów; nadanie to potwierdzili królowie Władysław w r. 1325 i Kazimierz w r. 1368. P. pozostawało w ręku klasztoru byszewskiego, przeniesionego z biegiem czasu do Koronowa, aż do nowszych czasów. 2. P. , wś, pow. mogilnicki, o 4 klm, na wsch. płn. od Trzemeszna, nad jeziorem; par. , poczta i st. dr. żel. w Trzemesznie; 18 dm. , 199 mk. 165 Popiele Popiele Popielec Popielewicze Popielewko Popielewo