siedmiu łanach płacili czynszu po 1 grzywnie 30 jaj, 2 koguty, ser, dwa dni sprzężąjne tygodniowo. Prócz tego obowiązani byli do powaby i osepu. Karczma płaciła grzywnę czynszu. 5. P. , wś, dawniej miasteczko nad rz. Morawką. pow, stopnicki, gm. Maleszowa, par. Piotrkowice. Leży przy drodze bitej z Kielc na Morawicę do Chmielnika i Buska prowadzącej, odl. 8 w. od Chmielnika, w dolinie u stóp wyniosłych wzgórz wapiennych, posiada kościół par. murowany, kaplicę loretańską, szkołę początkową ogólną i około 600 mk. W 1827 r. było 61 dm. , 489 mk. ; w 1862 r. 511 mk. 44 żyd. . Ludność włościańska trudni się wyrobem bryczek. Przy końcu wsi na wzgórzu znajduje się lasek stanowiący dawniej zwierzyniec. Na pochyłościach wzgórza istniała winnica i figarnia. Według Dług. Lib. Ben. II. 394 był tu kościół paraf. drewniany p. w. św. Krzyża. Prawo patronatu posiadali Maleszewscy h. Gryf, Jakub z Pielgrzymowic i Mikołaj z Ninoszowic h. Prus. Uposażeniem plebana był folwark przy kościele, łąki nad rzeką, karczma z rolą dająca grzywnę czynszu i sadzawka. Podług reg. pobor. pow. chęcińskiego z r. 1540 wś parafialna Piotrkowicze składała się z folwarku plebana, łąk i lasów, 1 karczmy i 1 zagr. , oceniona na sumę 30 grzywien Pawiński, Małop, , 582. Dawny kościół parafialny, obecnie cmentarny, z kamienia wapiennego, pochodzi zapewne z XVI w. Szczyty ma z cegły a blanki z ciosu. Nad drzwiami h. Gryf pozwala domyślać się fundatorów w dziedzicach sąsiedniej Maleszowy. Ołtarze drewniane rzeźbione z XVI w. W XVII w. wzniesiono drugi kościół na wzgórzu, z obszerną kaplicą loretańską i osadzono przy nim ks. Benonów. Po zniesieniu zgromadzenia kościół ten obrócono na parafialny. Kiedy P. otrzymały przywilej miejski, niewiadomo, zapewne w początku XVIII w. współcześnie z założeniem klasztoru. W obecnem stuleciu P. należały do Tarnowskich. Część wsi nosi nazwę Tarnoskała. P. par. , dek. stopnicki, 1818 dusz. 6. P. Poduchowne, wś i fol. , pow. jędrzejowski, gm. Wodzisław, par. Piotrkowice, leżą przy trakcie z Wodzisławia do Pińczowa, odl. 14 w. od Jędrzejowa, posiadają kościół paraf. murowany. W 1827 r. było 55 dm. , 464 rok. Kościół i parafia powstały tu zapewne już w XIV w. Długosz kilkakrotnie wspomina o wsiach należących do tej parafii, lecz opisu P. nie podaje. Wś Trzcieniec choć sama posiadała kościół parafialny, dawała dziesięciny plebanowi w P. Lib. Ben. , I, 24; wsie Piskorzowice, Wola i Zakrzów wymienione są jako parafialne L. B. , I, 128, 129; II, 87. P. , Piotrkowska Wola i Zakrzów w r. 1536 były własnością kanclerza Walentego Dembińskiego, kaszt, sandeckiego a następnie Słownik geograficzny Tom VIII. Zeszyt 87, krakowskiego. Podług reg. pobor. pow. ksiąskiego z r. 1581 wś P. należala do kaszt. krakowskiego, miała 19 półłanków kmiecych, 2 czynsz. , 8 zagr. bez roli, 11 komor. bez bydła, 4 rzem. , 1 4 łana karczem. Pawiński Małop. , 84. Obecny kościół pochodzi z 1682 r. P. przeszły następnie na własność duchowną bisk. krakowskich a wreszcie stały się rządowemi. Jako dobra poduchowne składały się z folw. Pinachówka, Zakrzew i Średnica i sprzedane zostały przez rząd za 59. 000 rs. Dobra P. Poduchowne w 1886 r. składały się z folw. Piotrkowice, Pinachówka, Zakrzew i średnica, rozl. mr. 1095 fol. P. gr. or. i ogr. mr. 591, łąk mr. 41, past. mr. 42, nieuż. mr. 19, razem mr. 693; bud. mur. 14, z drzewa 1; płodozmian 6polowy; fol. Pinachówka gr. or. i ogr. mr. 86, nieuż. mr. 5, razem mr. 91; bud. z drzewa 2; fol. Zakrzew gr. or. i ogr. mr. 149, łąk mr. 9, nieuż. mr. 5, razem mr. 163; bud. z drzewa 3; fol. Średnica gr. or. i ogr. mr. 144, nieuż. mr. 4, razem mr. 148; bud. z drzewa 4. P. par. , dek. jędrzejowski, 531 dusz. 7. P. Wielkie, wś, pow. miechowski, gm. Koniusza, par. Niegardów. W 1827 r. 27 dm. , 202 mk. W 1876 r. fol. P. Wielkie rozl. mr. 641 gr. or. i ogr. mr. 512, łąk mr. 58, past. mr. 50, nieuż. mr. 21. Wś P. os. 37, z gr. mr. 234. W XV w. należały do Spytka z Melsztyna. Był tu folwark, karczma, zagrodnicy, łany kmiece. Dziesięcinę, wartości do 20 grzywien, brał klasztor w Busku Lib. Ben. Długosza, III, 78. W regestrze łanowego z 1490 r. wś P. położona jest w par. Racławice. W 1581 r. wś P. , w par. Niegardów, dzierżawiona przez Dłuskiego, miała 9 łan. kmiec. , 5 zagr. z rolą, 2 komor. z bydłem, 10 komor. bez bydła, 1 rzemieśl. Pawiński Małop, , 15, 440. 8. P. Małe, wś i fol, nad rz. Szreniawą, pow. miechowski, gm. i par. Koniusza, odl. 28 w. od Miechowa, posiadają kopalnią gipsu i młyn do mielenia gipsu na nawóz, młyn wodny. W 1827 r. było 28 dm. , 256 mk. Dobra P. Małe składały się w 1871 r. z fol. ; P. Małe i Damianice, wsi P. Małe i Szklanne, rozl. dominialna mr. 722 fol. P. Małe gr. or. i ogr. mr. 286, łąk mr. 72, past. mr. 18, wody mr. 5, lasu mr. 49, zarośli mr. 12, w osadach mr. 3, nieuż. mr. 12, razem mr. 457; bud. mur. 10, z drzewa 19; płodozmian 13polowy; fol. Damianice gr. or. i ogr. mr. 229, łąk mr. 6, lasu mr. 14, zarośli mr. 2, nieuż. mr. 7, razem mr. 265; bud. mur. 1, z drzewa 5 płodozmian 15polowy; las nieurządzony. Wś P. Małe os. 22, z gr. mr. 150; wś Szklanne os. 16, z gr. mr. 106. Podług reg. pobor. pow. proszowskiego z r. , 1581 wś F. i Damianice, w par. Koniusza, własność Stadnickiego, miały 8 1 2 łanów kmiec. , 4 zagr. z rolą, 2 komor. z bydłem, 6 komor. bez by14

Piotrkowice