Tylko w razie gwałtownej potrzeby mają być zobowiązani de zwykłego poboru solutionem communem terrae. Gdyby księżniczka miała przed nim umrzeć, ma ta ziemia znów do niego należeć. W przeciwnym razie może nią do wo li rozporządzać. Datum in Slupzk his praesentibus Comite Svenza castellano, comite Jaronimo, subcamerario, comite Pomorcone subdapifero etc. ob. Perlbach Pom. U. B. , str. 349. Wsie powyższe istnieją z małymi wyjątkami jeszcze dziś, są więc już przeszło 600 lat stare a mają same polskie nazwy. R. 1312 sprzedała Ger truda tę ziemię Krzyżakom za 300 grzywien W wystawionym na to dokumencie zowie się ona Domicella, filia ducis Sambori i po świadcza, że to uczyniła, , non coacta sed spontanea voluntate ob. Voigt Gesch. Preussens, IV, 286 i Zeitsch. d. Westpr. Gesch. Ver X, 106 113. Kś. Fr. Piersztuki, wś nad rz. Wiedźma, pow. nowogródzki, w 5 okr. pol. snowskim, gm. darewska, ma 10 osad; grunta urodzajne, szczerkowe, miejscowość nieco falista i bezleśna, A. Jel. Pierszyce, w dok. Pyrszycze, Pirszicze, wś, pow. dąbrowski, par. rz. kat. w Otfinowie. Leży na prawym brzegu Dunajca, przy gościńcu z Żabna do Uścia Jezuickiego, ma 33 dm. i 174 mk. , 81 męż. , 93 kob. , 169 rz. kat. , 5 izr. Starożytna osada, stanowi obecnie korpus tabularny razem z Otfinowem. Za Długosza L. B. , II, 407 należała do Nasyona h. Topór, miała 4 łany kmiece i rolę szlachecką. Graniczy na południe z Goruszowem, na półn. z Janikowicami a na wschód z fol. Dyamentem. Mac. Piertanie, wś nad jezior. Pierty i Wigry, pow. suwalski, gm. Hutta, par. Wigry. Odl. od Suwałk 12 w. , ma 15 dm. , 109 mk. , 327 mr. obszaru. Gleba bagnista. W 1827 r. było 7 dm. , 38 mk. Pierty, jezioro w pow. suwalskim, stanowi właściwie część jeziora Królowek. Por. Królowek. Pieruchowo, dwie wsie, w pow. mińskim, przy drodze wiodącej z Czyków do Dulicz, obie leżą w miejscowościach wzgórzystych, dość malowniczych; wschodnie P. ma 9 osad, zach. zaś P. 11 osad. A. Jel. Pierunowszczyzna, zaśc, pow. miński, w 2 okr. pol. rakowskim, par. kat. Pierszaje, ma 3 osady; miejscowość wzgórzysta, grunta szczerkowe. A. Jel. Pieruszyce, niem. , Pieruschitz, w dok. Pierusicze, wś domin. , pow. pleszewski, a 11 klm. na płn. zach. od Pleszewa, nad strumieniem wpadającym do Prosny; par. Żegocin, dawniej Czermin, poczta w przyległym Sierszewie Brei I tenfeld, st. dr. żel o 10 klm. w Kotlinie. W r. 1579 posiadali P. Jan Kuklinowski, Bartłomiej Suchorzewski i trzej Pieruscy Pawiński, Wielkop. II, 110. W 1618 r. Wojciech Kolnicki, Łukasz Kokoski i Stanisław Pacynowski, a r. 1797 Franciszek Pruski. Wś ma 28 dm. , 242 mk. 10 protest. . Domin. ma 200 mk. i 12 dm. , obszaru łącznie z Pieruszyczkami 852 67 ha, t. j. 523, 34 roli, 39, 82 łąk, 75, 02 pastw. , 171, 40 lasu, 20, 21 nieuż. i 2, 88 wody; czysty dochód gruntowy 5292 mrk; gorzelnia i cegielnia. Właścicielem jest Witold Taczanowski, dawniej Ignacy Pruski. W skład okr. dom, wchodzi fol. Pieruszyszki; cały okrąg ma 20 dm. , 316 mk. 280 kat. i 36 prot. . E. Cal. Pieruszyszki, niem. Pietruschitzki, wś i fol. , pow. pleszewski, o 11 1 2 klm. na płn. zach. od Pleszewa, graniczy z Pieruszycami. Wś ma 11 dm. , 95 mk. 70 katol. i 25 prot. . Fol wchodzi w skład dóbr i okr. domin. Pieruszyce, ma 8 dm. i 116 mk. Pierwieniszki al. Pniowo, fol. nad jez. Wajonis, pow. święciański, w 1 okr. pol. , gm. Święciany, okr. wiejski Pokretona, o 14 w. od Święcian, ma 3 dm. , 23 mk. 21 katol. i 2 ewang. ; własność Polkowskich. Pierwoj, dobra na pol prus. Mazurach, pow. ządzborski, nad jez. na płn. zach. wysuniętem, śród licznych jezior ciągnących się wzdłuż granicy pow. ządzborskiego i jańsborskiego. obszaru 221 ha. ; 6 klm. na płn. zach. od st. poczt. i tel. Sorkwity. Pierwoszewo, wś, pow. szamotulski, o 3 klm. na wsch. południe od Wartosławia, na lew. brzegu Warty; par. Biezdrowo, poczta i st. dr. żel. o 3 1 2 klm. w Wronkach, 16 dm. , 171 mk. 142 katol i 29 prot. . Fol, do dóbr biezdrowskich należący, nie tworzy odrębnej całości. P. posiadali w 1580 r. Anna Bukowiecka i Melchior Bzowski, a przy schyłku zeszłego wieku Bnińscy. Odkopano tu dwa grobowiska z przedmiotami bronzowemi. E. Cal. Pierwoszyn, Pierwoszyno, niem. Pierwoschin, dok. Pyrosino 1224, Pirwissina, Pirwoschina, Pirwosina, wś włośc. , pow. wejherowski, st. p. Kosakowo, par. kat. Oksywie, ew. Rumia. Odl od Wejherowa 2 3 4 mili. Zawiera 11 gbursk. posiadłości, 9 zagród, 74 włók i 11 mr. I obszaru. W 1871 r. było tu 28 dm. , 57 dym. , 299 mk. , w 1866 r. zaś 265 kat. , 15 ew. i 27 dm. P. jest starożytną osadą, leży na t. z. oksywskiej kępie, nad zatoką Pucką. We wschodniej stronie, w odl 1 klm. od wsi, znaleziono przed kilkunastu laty na wzgórzu piaszczystem przy błotku grób skrzynkowy, a inne, 1 klm. dalej, w tym samym kierunku. Oprócz tego znajduje się w pobliżu wsi na roli ziemianina S. Bigota, na powierzchni ziemi mnóstwo skorup od urn, pochodzących prawdopodobnie ze zburzonych tu dawniej grobów skrzynkowych ob. Ossowskiego Objaśn. do mapy archeol. Prus Zach. , str. 62. R. 1210 darowała księżna Świnisława wś tutejszą pannom uorbertankom w Żukowie, które Ją później

Piersztuki

Piersztuki

Pierszyce

Pieruchowo

Pierunowszczyzna

Pieruszyce

Pieruszyszki

Pierwieniszki

Pierwoj

Pierwoszewo

Pierwoszyn