dopł. Bohu, pow. st. konstantynowski, par. StKonstantynów, 88 dm. Dr. M. i J. Krz. Niemieszk, niem. Niemtsch, wś serbska na pruskich górnych Łużycach, pow. wojerecki, par. ewang. Komoranie na dolnych Łużycach. W r. 1880 mieszkańców 324, Serbów 150, Niemców 174; w r. 1881 mieszkańców 320, Serbów 210, Niemców 110. Szkoła elementarna, w której uczą tylko po niemiecku. Rycerski majątek posiada rotmistrz v. Goetz, b. landrat i deputowany, życzliwie dla ludności serbskołużyckiej usposobiony. A. J. P. Niemież, w dok. Memeż, Memeża, w dok. krzyżackich Memtiz, fol. , wś włośc. i okolica szlach. , pow. wileński, w 6 okr. pol. , gm. Rudomino, okr. wiejski N. , o 5 i 6 w. od gminy a 7 9 w. na płd. wsch. od Wilna, przy drodze z Wilna do Oszmiany. Fol. , własność hr. Benedykta Tyszkiewicza, niegdyś dziedzictwo ks. Sapiehów, ma pałac, 1 dm. , 30 mk. 2 praw. , 25 kat. i 3 żydów i młyn wodny na stawie; wś 18 dm. , 181 mk. , w tem 13 prawosł. i 168 kat. 73 dusz rewiz. ; okolica szlach. 18 dm. , 261 mk. , w tem 16 prawosł. , 215 kat. i 30 mahometan; meczet. W pobliżu wsi wznosi się góra, 112 saż. npm. N. jestto starożytna osada, własność niegdyś w. ks. litewskich. W znajdującym się tu zamku, z którego obecnie nie pozostało śladu, przemieszkiwał latem Witold ze swą rodziną. Tutaj chorej jego żonie Juliannie przysłał w 1426 r. w. m krzyżacki lekarza, jak o tem świadczy list księżnej w d 8 lipca t. r. , pisany po niemiecku z podziękowaniem. W N. osiedlił też Witold Tatarów, pokonanych w 1397 r. nad Donem. Pod Ń. , na drodze ku Wilnu, Aleksander Jagiellończyk, wówczas jeszcze w. ks. litewski, w lutym 1496 r. spotkał jadącą z Moskwy swoją narzeczoną Helenę, córkę cara Iwana Wasilewicza. Miejsce to pamiętne jest również zawartą d. 3 listopada 1656 r. umową Jana Kazimierza, który gościł tu dni kilka, z carem Aleksym Michałowiczem, pomimo intryg i zabiegów ze strony króla szwedzkiego Karola Gustawa. Dawne ślady bytu tutejszych Tatarów zatarły się prawie zupełnie przez utratę papierów podczas najścia wojsk moskiewskich i szwedzkich za Jana Kazimierza. Najdawniejszy z zachowanych dokumentów pochodzi od Władysława IV, który nadał pewne grunta w N. Tatarzynowi Fursowi Skinie. Wszyscy niemal koloniści tutejsi służyli wojskowo w chorągwiach tatarskich. Podług rewizyi dóbr tatarskich, dopełnionej w 1628 i 1629 r. przez Jana Kierdeja, pisarza ziemskiego oszmiańskiego, 8 dm. w N. zaliczało się do chorąstwa najmańskiego ściahu wileńskiego, pod chorągwią Abrahama Kieńskiego, jeden zaś dom do chorąstwa jałoirskiego ściahu nowogródzkiego, pod chor. Helijasza Zabłockiego. W metr. litew. , w ks. zapisnej N. 24f. 36 znajduje się list danyj w Wilnie 1540 leta jula 4 d. Tatarom rudominskim i memeżskim wilenskoho powietu, wyzwolajuczy ich od posyłania z listy czerez wojewod wilenskich, odno zostawujeczy wodłuh dawnoho sposobu pry służbie ziemskoj. W skład okr. wiejskiego N. wchodzi mko Rudomino, wsie N. , Ogrodniki, Rybiszki, Góry, Woskresieńsk; przysiołki Szwajcary, Zajelniki, Szalinis, Łatoki; zaśc. Doliny, Tołkaciszki, Podlipki, Jeziorszczyzna, Krzywy Pagórek, Sołomianka, Podjelniaki i okolica N. , razem 65 włoś. skarbowych i 242 włościan uwłaszcz. Opis N. podał Syrokomla w Wycieczkach po Litwie t. II, str. 16 34. J. Krz. Niemieżka, zaść rząd. , pow. wileński, w 4 okr. pol. , o 29 w. od Wilna, 1 dm. , 11 mk. katol. Niemija al. Nemija, rzeczka w pow. mohylowskim, bierze początek po za wsią Kosarzyńce, płynie z południa ku północy koło Szczepinki, Kopajgrodu, gdzie odlewa kilka sta wów, Chrzanówki, Horajów, Łuczyńca, Wietrzynki, pod którą przybiera od pr. brz. bezim. strugę, Młynówki, Płoski, Suczaków, Krzyczanówki, Borszczowiec al Borszczowy, pod którą od pr. brz. przybiera rzkę Wendyczankę, Ozarzyniec i. ubiegłszy około 9 mil, pod wsią Niemiją wpada od lewego brz. do Dniestru. J. Krz, Niemija al. Nemija, wś przy ujściu rz. Niemii do Dniestru, pow. mohylowski, okr. pol. i gm. Jaryszów, par. Mohylów, przy trakcie poczt. z Kamieńca, o 2 w. na zach. od Mohylewa, ma 118 osad, 420 mk, 606 dzies. ziemi włośc. , 2760 dzies. dworskiej wraz z Serebryą; cerkiew pod wez. św. Paraski, uposażona 38 dz. ziemi; par. ma 999 wiernych. Przystań na Dniestrze, ruch towarów na której wynosi około 1260 rs. Wś ta należała do ks. Mikołaja Sapiehy, dziś Krasowskich. Niemiha, mała rzeczka w pow. mińskim, wypływa w płd. zach. str. Mińska, w okolicy Niedźwiedzina Medwieżyna, płynie w kierunku płn. wsch. a zbliżając się do Mińska zwraca się na wschód i przebiegłszy między wzgórzami, wpada do rz. Swisłoczy. Poprzednio N. płynęła przez mto Mińsk i uchodziła do Świsłoczy około zamku, dzieląc się na dwa koryta i oblewając go do koła. Powodem zmiany kierunku była okoliczność, że właściciel ziemski z okolic Mińska Czarnocki, przez którego posiadłość przepływała N. , przekopał niewielkie wzgórze i skierował koryto rzeki w inną stronę, w celu zapewnienia dostatecznej ilości wody do poruszania młyna, zbudowanego przy folwarku, i przeciął groblą stare koryto. Niewielka ta rzka ma historyczne znaczenie, w 1067 r. bowiem zaszłą Niemieszk Niemieszk Niemież Niemieżka Niemija Niemiha