że os. 17, z gr. mr. 286; wś Budy Strzyżówskie os. 14, z gr. mr. 191. O. par. , dek. grodziski, 2356 dusz. 2. O. , wś włośc, pow. grójecki, gm. Borowe, par. Przybyszewo ma 302 mk. , 521 mr. obszaru. W 1827 r. było tu 29 dm. , 245 mk. 3. O. , w dok. Oschuchowo i Osuchowo, wś i fol. nad rzką Swędrnią, pow. kaliski, gm. i par. Koźminek, odl. 20 w. od Kalisza. Wś ma 12 dm. , 161 mk. i 133 mr. ; fol. 2 dm. , 48 mk. , 659 mr. Fol. O. wchodzi w skład dóbr Koźminek. Według Lib. Ben. Łask. II, 64 O. dawał plebanowi w Koźminku po dwie miary owsa i żyta z łanu. W 1579 r. fol. O. był własnością Mat. Lipskiego, który miał tu 3 zagrodn. Pawiń. Wielkop. , I, 112. 4. O. , wś i fol. nad rz. Chotczą i Iłżanką, pow. iłżecki, gm. Miechów, par. Jeżów, odl. 12 w. od Iłży. W 1827 r. było tu 22 dm. , 151 mk. Fol. O. rozl. mr. 592 gr. or. i ogr. mr. 358, łąk mr. 139, past. mr. 1, lasu mr. 52, nieuż. mr. 42; płodozmian 5 i 6polowy; bud. mur. , z drzewa 17; las nieurządzony, pokłady torfu. Wś o. os. 24, z gr. mr. 363. Osuchowo Nowe i Stare, wś włośc, pow ostrowski, gm. i par. Poręby. Leży przy szosie z Ostrowia do Wyszkowa, nad rz. Tuchełką. Wś czynszowa dóbr bisk. płockiego, następnie dóbr narodowych Brok. Na mocy przywileju z 4 lutego 1730 r. , wydanego na imię włościan Jana Deptuły, Pawła Żegoty i t. d. , włościanie osuchowscy posiadali prawo polowania na zwierzynę, oprócz wielkiego zwierza; wolność nieograniczoną krudowania lasów na łąki i grunta, ścinania drzewa na barci i budowlę, prawo własności; byli zwolnieni od podatków, szarwarku, dziesięciny i odbywania podróży; czynsz wynosił 60 złp. z włóki chełm. , z boru rączkę miodu, nadto każdy, posiadający rusznicę, obowiązany był składać rocznie 3 jarząbki na stół biskupi. Przywilej z 1730 r. był aprobowany w 1738 i 1786 r. przez bisk. płoc; w 1811 r. d. 6 grudnia przez rezolucyą ministra. Podług pomiaru z czasów pruskich było tu 9022 mr. w tej liczbie 4943 lasu rząd. , po większej części wyciętego, 821 mr. bagien, 165 wydm. W 1819 r. 58 czynszowników wysiewających 123 korcy jarzyny i tyleż oziminy, zbierających 74 fur siana i opłacających 1340 złp. 19 1 2 gr. hyberny i czynszu 7 chałupników, karczmarz, razem 306 mk. 66 mężczyzn, 60 kobiet 75 synów, 57 córek, 25 parobków, 23 dziewek, 58 dm, , 82 koni, 88 woł. , 70 krów, 60 jałow. , 88 świń. Z pomiędzy gospodarzy pięciu posiadało łąki bartne i etatowe, z pierwszych płacili 79 złp. 2 gr. , z drugich 62 złp. Trzymali nauczyciela swoim kosztem we wsi; pomimo tego jednak zmuszeni byli płacić szkolne proboszczowi z Poremby. W 1827 r. było 59 dm. , 390 mk. , obecnie jest 60 dm. i 46 mk. Lud. Krz. Osuchy, wś, pow. biłgorajski, gm. i par. Łukowa. W 1827 r. było tu 21 dm. , 180 mk Osuchy Małe i Wielkie, dwa jeziora, pow. czerykowski. Osuciszki, zaśc. szlach. , pow. trocki, w 1 okr. pol. , o 18 w. od Trok, 1 dm. , 7 mk. kat. Osuga, lewy dopływ Wazuzy, prawego dopływu Wołgi górnej. Niektóre dopływy Osugi i Wazuzy, sięgają wierzchowinami źródeł Dniepru, Osuń 1 al, Ossuń, po łotew. Asunia, w dok. Hassoń, wś i dobra skarbowe nad jeziorem t. n. , pow. dyneburski, na pograniczu pow. drysieńskiego, przy drodze z Dagdy do Rosity, ma kościół par. kat. p. w. Podwyższenia ś. Krzy ża, wzniesiony w 1685 r. kosztem króla Jana III, na nowo odbudowany w 1816 r. stara niem prałata Wyszomirskiego i kan. Kuprewicza, poświęcony w 1830 r. przez biskupa sufragana białoruskiego Waleryana Kamionkę. Szkoła ludowa. Niegdyś O. stanowił królewszczyznę i wraz z wielu innemi dobrami wcho dził w skład sstwa rzeżyckiego. W 1562 r. r. był on w posiadaniu Oldenboków, na po czątku XVII w. przeszedł do Platerów z linii Indryckiej a w 1702 r. oddanym został przez króla Mikołajowi Korffowi, ówczesnemu sście rzeżyckiemu. Par. O. , dek. górnodynebur skiego, ma 5400 wiernych. Okr. wiejski O. miał w 1863 r. 1091 dusz włośc. skarbowych. Do dóbr o. należy wś Kozłowo po łotew. Kazłowa. 2. O. Wielki, wś, pow. drysień ski, przy trakcie handlowym z Dryssy do Rzeżycy; wzgórza. J. Krz. Osunica, dawniej Assunica, rzeczka w gub. witebskiej, właściwie część rzki Dagdzicy od wyjścia z jez. Dagdzieńskiego do ujścia do Saryanki. Odgraniczała Saryańszczyznę od sstwa osuńskiego. Za pośrednictwem nieistniejącej dziś rzki Essen służyła do połączenia jeziora Esza z Dźwiną Osunica, zaśc, pow. drysieński, w dobrach Sarya, ma 33 dzies. rozległości. Osupie, wś, pow. maryampolski, gmina Szumsk, par. Kieturwłoki, odl. od Maryampola 4 w. , ma 14 dm. , 70 mk. ; wchodziła w skład dóbr rządow. Karkliny. W 1827 r. było tu 11 dm. , 110 mk. Osupka, rzeczka w gub. wileńskiej, lewy dopływ Mereczanki, do której uchodzi poniżej wsi Mordasy. Przez jez. Dub i Ułę łączy się z rz. Kotrą ob. . W opisie Mereczanki mylnie podano na podstawie Tekstu objaśniającego do mapy hydrograficznej przez W. K. iż O. jest dopływem Ułły. Osusz al. Glinka, szczyt w Beskidzie żywieckim, w dziale trenczyńskosolskim, na granicy Galioyi i Orawy Węgry, na płd. od Smiekowa Wielkiego, pod 36 51 30 wsch.

Osuchowo

Osuchowo

Osuchy

Osuciszki

Osuga

Osuń

Osunica

Osupie

Osupka

Osusz