wiem roku napotykamy jako taksatora przy zapisie młyna więcborskiego Jakóba, mły narza de Nyechorz ob. Schmitt 1. c. , str. 267. Kś. Fr. Niechowice al. Nihowice, w dok. Michończyce ob. , rus. Nychowyczi, wś, pow. rudecki. 18 klm. na zach. od sądu pow. i urz. poczt. w Rudkach. Na płn. leżą LaszkiZawiązane, na wsch. Kropielniki, na płd. Knihenicze i Kornice pow. Samborski, a na zach. Sudkowice pow. mościski. Wody płyną małemi strugami na płd. i wpadają po za obrębem wsi do Błażewki, dopływu Strwiąża. Zabudowania wiejskie leżą w płn. wsch. stronie obszaru. Jedna grupa domów zwie się Sołtysy. Własn. większ. ma roli orn. 44, łąk i ogr. 5; własn. nn. roli orn. 428, łąk i ogr. 66, pastw. 41 mr. W r. 1880 było 398 mk. a mianowicie 307 w N. a 91 w Sołtysach. Par. gr. kat. w LaszkachZawiązanych. We wsi jest cerkiew pod wezwaniem św. Dymitra. Niechowickie sstwo niegrodowe, w ziemi przemyskiej, podług lustracyi z r. 1765 powstało z dawniejszego sstwa wiśnieńskiego. przez odłączenie wsi Niechowice, Laszki, Kościelniki, Kropiwniki i Kniahenicze. W r. 1770 posiadał je Stefan Białogłowski, opłacając zeń kwarty złp. 2267 gr. 9, a hyberny złp. 229 gr. 20. Niechwarcz, mylnie Niechwarz, u ludu Nigwacz, dok. z r. 1330 Nechartz, rzeka, prawy dopływ Czarnej wody, w pow. chojnickim. Powstaje niedaleko Czarnowa, wsi należącej do par. bruskiej. Z początku płynie jako nie znaczna struga w płd. kierunku między pa górkami, użyzniając bujne łąki aż do traktu bitego między Brusami a Żabnem. Nieco po za szosą płynie dalej półkolem w wschodnim kierunku między łąkami, bagnami i trzęsawi skami, szeroko po jej brzegach rozpościerającemi się, i mija wś Czarnicz i Chłopowo, za którem to wybudowaniem przyjmuje z półno cy płynącą strugę Zastawę. Potem wije się dalej, aż naprzeciwko Malachina przybiera płn. wsch. kierunek. Od pustkowia Śluzki aż do wsi Zawady bieg jej zwrócony jest ku za chodowi. Przy Zawadzie jednak przybiera kierunek płd. zach. i tworzy na tej przestrze ni aż do swego ujścia do Czarnej wody granicę między pow. chojnickim i starogardzkim. Dłu gość jej biegu może wynosić około trzech mil. Niedawno znaleziono w tej rzece róg jelenia niezwykłej wielkości, 1 metr długi, ważący przeszło 6 fantów. Leżał w wodzie może prze szło sto lat, a jest pomimoto tak dobrze zacho wany, jakby dopiero jeleniowi był z głowy zdjęty. Kś. Fr. Niechwiedki, wś rząd. , pow. oszmiański, w 3 okr. pol. , o 53 w. od Oszmiany a 34 od Dziewieniszek, 10 dm, 108 mk. prawosł. , 7 kat. Niechwiedy, wś, pow. święciański, w 4 okr. pol. , gm, i okr. wiejski Dubotówka, o 5 w. od gminy a 71 w. od Święcian, 12 dm. , 213 mk. , w tem. 2 prawosł. i 211 kat. 99 dusz rcwiz. ; należy do dóbr Żodziszki, dawniej Miłoczewskich, dziś Bokszańskich. Niechworośnia, rzeczka w pow. żytomier skim, w pobliżu Kodni. Niechworoszcz, Nechworoszcz, niekiedy Niechoroszcza dawniej Chworosznia, wś nad lew. dopł. rz. Hujwy, zwanym Pustochą, pow. żytomierski, przy samej granicy gub. kijowskiej i wołyńskiej pow. żytomierskiego i berdyczowskiego, na płd. wsch. od Żytomierza; w 1870 r. 42 dm. , 324 mk. w tem 35 żyd. , cerkiew. Wielki ustęp szeroko rozwartej przestrzeni polnej, wkracza tu kilka odnogami w okolice lasów, które się rozsunęły, to występując, to się cofając. Gleba w N. czarnoziemna. Za pierwszych czasów Litwy, strony te nad rz. Hujwą położone a przyległe Żytomierzowi, sporo już były zasiedlone i zamykały w sobie aż 10 siół; z tych były Holeniszczów, Borszczów, Iliaszów, Oliberowszczyzna, Kostelnia dziś Kotelnia, Tomaszowszczyzna Iwnica, Zwiniacze dziś las tego nazwiska, Żerdele dziś Chałaimgrodek, Hawczyn dziś Halczyn i Chworosznia dziś Niechworoszcz, ob. Jabłonowski, Źródła dziej. , Popis zam. żytom. . Ale gdy za Kazim. Jagiellończyka wydarzył się w 1483 r. pamiętny i srogi najazd Mendligireja, wszystkie te osady były zamienione w perzynę; posiadacze onych poginęli od Tatar, tak że te miejsca zupełnie opuszczone od ludzi i już niczyjej własności niepodległe, wróciły do rąk hospodarskich. Zniszczenie tak było wielkie, że jak mówi stary dokument, rzeczka Chworosznia, wzięła nazwę Pustochy, albowiem wzdłuż jej brzegów dokoła głucha zaległa pustynia. Następnie królowie polscy, baczni na wzrost kraju i chcący coprędzej wywołać go nanowo do bytu, owe przestrzenie pustynne różnym zasłużonym ziemianom porozdarowywali, i tak Kotelnia w 1581 r. przeszła prawem do kniazia Kiryka Rużyńskiego, a w 1555 r. Chworosznia Nechworoszcz, Tomaszowszczyzna Iwnica i Iliaszów dostały się jako lenność niejakiemu Aleksandrowi Antonowiczowi Kotłubajowi. Potomkowie tegoż uwili też sobie główno gniazdo w Iliaszowie, i podług majętności tej zaczęli się też pisać Iliaszowtkimi. Ale w tem bezludzia jakoś nie wiodło się tym Iliaszowskim, pomimo wielkiego obszaru dóbr jaki posiadali, niedostatek ich cisnął, bo też jeden tylko Iliaszów, który zasiedlili, przynosił im jaki taki dochód, reszta dóbr, jak za dawnych czasów, była pusta i bez wartości. Nie stać ich było na kolonizacyą, która niemałych wymagała kosztów, Niechowice Niechowice Niechwarcz Niechwiedk Niechwiedy Niechworośnia Niechworoszcz