zbudowanych między Kochanówką a drogą z Ostrowa do Osieki. Mac, Ocieszyn, Wocieszyn Ojcieszyn i Wojcieszyn, niem. Ocieschin, wś niegdyś parafialna i okręg domin. , pow. obornicki, odl. 5 klm. na połu dnie od Obornik. Leży przy trakcie do Po znania, st. poczt, i st. dr. żel. Oborniki. Do minium O. ma gorzelnią parową i młyn; pro dukuje nabiał i tuczne bydło. Obszaru 509, 38 ha 459, 58 roli, 38 30 łąk, 6, 13 pastw. , 5, 11 nieużytków i 0, 26 wody. Jest tu 13 dm. , 184 mk. Do dóbr O. należą fol. Gołębowo i Maniewo, z któremi razem te dobra mają 10143 mrk. czyst. doch. grunt. W skład okręgu do min. wchodzi fol. Gołębowo z 4 dm. i 50 mk. Cały okręg ma 230 kat. i 4 protest. W 1337 r. pisał się Niemysław z O. ; słynni w XVI i XVII w. Ociescy z Ocieszyna h. Jastrzębiec nie pochodzili z tego O. może z Wojcieszyna z pod Warszawy. Kościół paraf, z drzewa istniał w O. przed r. 1510, po roku zaś 1580 był przez pewien czas w ręku protestantów. Do katolików wrócił po r. 1628; odbudowany r. 1770 przez Rafała Obiezierskiego, zostawił ślad po sobie w małej kapliczce. Obecnie O. należy do par. Obiczierze. Dziedzicami O. byli Obiezierscy przed r. 1580 i po 1770. Około r. 1773 pisał się na O. Bruehl, generał artyleryi koronnej; około 1845 r. posiadała O. Czachórska, w 1884 r. Tadeusz Skrzydlewski. W O. wykopano pojedyńcze popielnice i grobowisko skrzynkowe. E. Cal. Ocieszyńskie Huby, niem. Ocieschin, os. wiejska, pow. obornicki, pod Ocieszynem, ma 12 dm. , 116 mk. katol. Ocięte, wś, pow. węgrowski, gm. Płatkownica, par. Sadowne. Posiada szkołę początkową ogólną, 57 dra. , 608 mk. , ziemi 1136 mr. Wchodziła w skład dóbr Kołodziąż. W 1827 r. było tu 3 dm. , 23 mk. Ocin, w dok. Oczyno, os. karcz, i fol. majorat, pow. sieradzki, gm. i par. Wróblew, odl. od Sieradza 9 w. ; os. karcz, ma 3 dm. , fol. major, 36 dm. , 274 mk. Kapituła gnieźnieńska zamieuiła r. 1299 Ostrów z pod Kruszwicy na wieś Ocinek, którą Piotr, syn Sułkona, był nabył od Albryka, syna Chebdy z Kobierzycka Kod, Wielkop. . Według Lib. Ben. Łask. I, 415, 433 należał O. do kanoników kolegiaty przy zamku królewskim w Sieradzu. Kmiecie obowiązani byli część ról folwarcznych uprawiać i obsiewać jutrzyny i sepy, a następnie zebrać i zwieść i prócz tego płacili po grzywnie czynszu z łanu. Inne role folwarczne uprawiali kanonicy swoim kosztem. Po przeniesieniu tej kolegiaty w 1786 r, z zamku do kościoła parafialnego w mieście, istniała ona do 1818 r. Następnie posiadłości przeszły na własność rządową. Według regestr. pobor. było tu w 1553 r. 3 łany, a w. 1576 r. półtora łana Pawiński, Wielkop, , II, 219. Ocin Gałkowski, os. Ocinek, w dok. Oczyno, w spisie z 1827 r. Ocin Miejski i O. Panieńalij wś nad rz. Opatówką, pow. sandomierski, gm. Wilczyce, par. Góry Wysokie, odl. od Sandomierza 5 w. , osada ma 1 dm. i 1 mr. , wś 16 dm. , 105 mk. i 615 mr. ziemi włośc. W 1307 r. Władysław Łokietek, ks. krakow ski i sandomierski, nadał wsie królewskie Oczyno i Radoszkowice nad rz. Łukawą Opa tówką Markowi i Robertowi, wójtom sando mierskim Ob. kod. dykl. Małop. 166, po zwalając je osadzić na prawie niemieckim. W 1827 r. o. Miejski, wś rząd. , 23 dm. , 101 mk. o. Panieński, duchowna wś, 17 dm. , 33 mk. Br. CA. Ocloski, ob. Kamieńskie O. Ociosny, al. Ociosna, mylnie Ociomy os. pod Czarnotkami, w pobliżu Zaniemyśla, obecnie pow. średzki. Znana w 1364 r. , istniała jeszcze r. 1618. W r. 1579 miała 41 2 śladów osiadłych, 3 zagrodników, 8 komorników i 1 kowala. Regestra pobor. z tego roku wymieniają jako dziedzica Łukasza Rożnowskiego. W 1618 r. były tu 3 ślady osiadłe i 2 zagrody, dziedzicem zaś szl. Adryan Miaskowski, Ociosy, os. szlach. , między r. 1578 i 1618 pod Słupcą, pow. niegdyś pyzdrskiego, obecnie słupeckiego. Regestra pob. z r. 1618 wymieniają w niej część Jana Słonieckiego i drugą Seweryna Drzewieckiego. Ocirki, wś przy ujściu rz. Bobryk do Prypeci, pow. mozyrski, w 2 okr. pol. petrykowskim, gm. Petryków, ma 17 osad; szlach. Matusewicz od 1825 r. posiada tu około 5 włók. Miejscowość bogata w łąki i rybę. Ob. Arch. J. Z. R. , cz. I, t. 4 465, 467. A. Jel. Ocklitz, 1336 Occulicz 1360 Ockelicz, wś, pow. nowotarski na Szląsku, par. Fuerstenau, ludność w połowie katolicka. Młyn wodny. Ocknen, jezioro, ob. Kiełpin t. IV, 41. . Oćkowicze, fol. , wś i dobra nad pot Wingra, pow. święciański, w 3 okr. pol. , gm. i par. kat. Komaje, okr. wiejski Jarzewo, o 5 w. od gminy a 33 w. od Święcian. Fol. ma 1 dm. i 9 mk. katol. , wś zaś 12 dm. i 85 mk. , w tej liczbie 43 katol. , 32 starowierców i 5 żydów w 1864 r. 29 dusz rewiz. . Krzysztof Sulistrowski, chorąży oszmiański, nabył O. od Katarzyny z Rudominów ks. Ogińskiej, starościny uświackiej; obecnie własność Chomskich. Oćwinów, dobra, pow. nowogródzki, włas. Protasewiczów, 1285 dzies. , młyny wodne. Ocolica, rzka w okr. koszalińskim, na Pomorzu, dopływ Łeby. Oćwiek al. Oćwieka, jezioro, 21 2 klm. długie, i klm. szerokie, pod Oćwieką, w pobliżu Gąsawy. Pierwsze z kolei jezioro, przez które przepływa Gąsawka, dopływ Noteci. Wolne

Huby

Ocieszyn

Ocieszyn

Ocieszyńskie

Oci te

Ocin

Ocloski

Ociosny

Ociosy

Ocirki

Ocklitz

Ocknen

Oćkowicze

Oćwinów

Ocolica

Oćwiek