ni kozackiej, jako setnik której wymieniony jest w dokumentach Kuźma Jakimow. Mrzanka, rzka w pow. borysowskim, dopływ Berezyny, leży nad nią zaśc. Kudrzyn. Mrzeza, była to nazwa pewnego gatunku sievi rybackich Lib. Ben. Łaski, I, 178. Mrzezin 1. niem. Bresin, dok. Merezina, Mneszyna, Mresyna, wś pod Oksywiem, pow. wejherowski, st. poczt. i kol. żel. Rekowo o 8 km. Obejmuje wraz z Mrzezińskim młynem 12 gburskich posiadł. i 15 zagród, czyli 4 wł. ; 252 mk. , 244 kat. , 8 ew. , 25 dm. Par. kat. i ew. Puck; szkoła w miejscu. Odl. od m. pow. 2 1 4 mili. Okr. urz. stanu cywilń. Rzucewo. 2. M. , król. domena fiskalna, tamże, obejmuje 51 wł. 21 m. , 104 mk. 100 kat. , 4 ew. , 5 dm. , roli orn. i ogr. 200, 82 ha, łąk 16337, pastw. 16, 67, nieuż. 12, 20. Czysty dochód z gruntu 3879 mrk. Hodowla owiec fryskiej rasy; mleczarnia. 3. M. al. mrzeziński młyn nad Redą, posiada hamernią i śluzę fiskalną. Obfi ty połów łososi i węgorzy przynosi nie mały zysk. M. liczy się do prastarych osad. R, 1178 d. 18 marca nadaje Sambor klasztorowi oliwskiemu dziesięciny z jazu na łososie w M. decimam piscationis de clausura in Merezina; ob. Perlbach P. U. B, str. 4. R. 1283 nada je Mestwin bisk. kujawskiemu prócz innych wsi i połowę Mrzezina z jazem na Redzie, wol ną od wszelkich ciężarów tamże, str. 328 i Kujot O mająt. bisk. , str. 37 i 39. . Lustracya z r. 1678 donosi, że wtedy na folw. mrze zińskim było 21 sztuk bydła rogatego, dalej 7 świń, 23 gęsi i 10 kur. R. 1655 wysiano na zimę żyta łasztów 2 1 2, i korcy 6 1 2; r. 1656 zaś zboża jarego jęczmienia 1 łaszt i 9 korcy, owsa 1 1 2 łaszta i 1 1 2 korca, grochu 2 1 2 kor. , tatarki 8 1 2 kor. manuskrypt w Pelplinie. I W spisie wsi należących do klasztoru w Kartuzach spotykamy i M. pod 1670 r. ; ob. Kar tuzy. Kś. Fr. Mrzygłód, dok. Mrziglod, os. miejska nad rz. Wartą, pow. będziński, gm. Poręba mrzygłodzka, par. Mrzygłód. Leży na prawo od linii dr. żel. warsz. wied. , między Myszkowem a Zawierciem, w nizinie na lewym brzegu Warty. Posiada kościół par. murowany, szkołę początkową ogólną, dom przytułku dla 3 starców. W 1827 r. 152 dm. , 1079 mk. , w 1860 r. 161 dm. , 1, 362 mk. . 320 żydów, obecnie 175 dm. , 1240 mieszkańców i 1242 morg. ziemi do osady należącej w tem 323 ornej. Według Lib. Ben. Dług. II 217 M. już w połowie XV w. był miastem oppidum, mającem kościół par. drewniany. Miasto założone zostało widocznie na części wsi t. n. , gdyż Długosz obok miasta wymienia wieś tego nazwiska. Miasto i kilka przyległych wsi stanowiły dziedzictwo Jana Pileckiego h. Leliwa, stryja Elżbiety z Pileckich Granowskiej, żony Władysława Jagiełły. Miasto miało 27 łanów, z których 9 gorszych i nieżyznyeh płaciło po 4 grosze, zaś 18 lepszych po 8 groszy na rzecz proboszcza. Założycielem miasta byli zapewne ciź sami Pileccy Leliwici. W XVII w. M. przeszedł w ręce Warszyckich, z tych Stanisław kaszt. krakowski, wzniósł na miejscu drewnianego obecny murowany kościół w 1680 r. Dobra M. al. Poręba Mrzygłodzka składały się w 1866 r. z folw. Poręba Mrzygłodzka, Dziegciane, Niwki, Mrzygłódka, Papiernia, Marciszów, Zawiercie wielkie, os. miej. Mrzygłód, wsie Poręba Mrzygłodzka, Marciszów, Krzemenda, Dziegciane, Mrzygłódka, Zawiercie wielkie i małe, Łośnia i Niwki i miały rozl. mr. 7, 758 gr. or. i ogr. mr. 1458, łąk mr. 252, pastw. mr. 524, lasu mr. 3, 765, zarośli mr. 1314, nieuż. i place mr. 445. Os. miej. M. os. 313, z gr. mr. 1, 279; wś Poręba Mrzygłodzka os. 148, z gr. mr. 1456; wś Marciszów os. 43, z gr. mr. 433; wś Krzemenda os. 23, z gr. mr. 249; wś Dziegciane os. 31, z gr. mr. 218; wś Mrzygłódka os. 94, z gr. mr. 899; wś Zawiercie wielkie i małe os. 48, z gr. mr. 564; wś Łośnia os. 46, z gr. mr. 416; wś Niwki os. 81, z gr. mr. 651. M. par. , dek. będziński dawniej siewierski, 4, 289 dusz. Mrzygłód, po rus. Mrihołod, mko, pow. sanocki, na lewym brzegu Sanu, 276 m. npm. , w dolinie otoczonej lesistemi górami, od płn. Przysłopem 449 mr. , od zachodu Polankami ze szczytem Korbek 501 mr. i Turzy potok 530 m. , od płd. lasem Chmieliną 564 m. , po prawej stronie Sanu zamyka widok góra Zaryska 482 m. otwartym jest horyzont tylko w stronie północnej, gdzie M. graniczy ze wsią Hlumcza. Prawy brzeg Sanu jest w tem miejscu wyższy i stromy; tam leży wieś Tyrawa solna. Ubogie, przeważnie drewnianemi domkami zabudowane miasteczko ma 623 mk. , w tem 394 rzym. kat. , 145 gr. kat. i 123 izr. Posiada kościół murowany parafialny, drewnianą cerkiew gr. kat. , dawniej parafialną, teraz zaś przyłączoną do paraf. w Hłumczy, szkolę ludową jednoklasową i fundusz ubogich, pod zarządem proboszcza rzym. kat. Majątek tego funduszu wynosi 550 zł. w papierach wartościowych. Ludność trudni się garncarstwem. Jest tu fabryka fajansu i sztejngutu Tatomir Geogr. Galic. , 98. Oprócz tygodniowych targów odbywają się w M. doroczne jarmarki 19 stycznia, w dzień po Bożem Ciele i 16 sierpnia. Głównym artykułem handlu jest płótno wyrabiane w okolicy. Podług dawniejszych wskazówek, mianowicie Haqueta, ma się w górach znajdować ruda żelazna, sól, margiel i piaskowiec. Siarczyński Rks. bib. Ossol. nr. 1825 powiada, że w M. są obfite pokłady oleju skalnego, teraz jednak niema tam żadnych kopalń ani śladów nafty. M. został założony

Mrozowo

Mrzanka

Mrzeza

Mrzezin

Mrzygłód