Mokrzyszki, wś, pow. maryampolski, gm. Balwierzyszki, par. Gudele, odl. 27 w. od Maryampola, ma 18 dm. , 168 mk W 1827 r. 16 dm. , 129 mk; ob. Iwaniszki 2. Mokrzyszów, potok łączny, nastaje z moczarków po wschodniej stronie gm. Chmielo wa, w pow. tarnobrzeskim; płynie na płn. , następnie przez obszar Ocic, popod wieś Mokrzyszów, od której bierze swe imię, a minąw szy wieś Sobów, wpada z lew. brz. do Dąbro wy ob. , która odtąd zwie się Branką lub Trześnią, a uchodzącej do Łęgu, dopływu Wi sły. M. potokowi nadają także nazwę Branki. Długość biegu 15 kil. Br. G. Mokrzyszów, wś, pow. tarnobrzeski, leży w nadwiślańskiej równinie, 175 m. npm. , nad potok. t. n. , dopływem Łęgu. Przez wieś pro wadzą dwie drogi gminne, przecinające się pod kątem prostym w samym jej środku. Wś ma 1244 mk. rzym. katol. , z których 43 na obsza rze więk. pos. Więk. pos. ma przestrzeni 370 mr. roli, 163 mr. łąk i 319 mr. past. Między pastwiskami jest policzone kilkadziesiąt mor gów zajmujące torfowisko, prawię trzy metry grube, które jednak nie jest dotąd należycie eksploatowane. Pos. mniejsza ma 706 mr. roli, 148 mr. łąk i 269 mr. past. Ta wieś na leżała dawniej do starostwa sandomierskiego, była już za Długosza Lib. Benef. , II, 360 częścią parafii miechocińskiej; ma szkołę ludo wą i kasę pożyczkową gminną z kapit. 1059 zł. w. a. Siarczyński Rkps. Bibl. Ossol. , 1825 utrzymuje, że rudy darniowe żelazne probowano wytapiać, ale się nakład nie wra cał, przeto zaniechano tej pracy. M. grani czy na zach. z Tarnobrzegiem, na wsch. z Sta lem, na południe z Kozielcem, a na płn. z Sabowem. Mac. Mokschen dok. , ob. Mókrz. Moksiuny, wś włośc, pow. święciański, w 2 okr. polic, gm. Łyngmiany, okr. wiejski Antolkiena, o 4 w. od gm. , 22 dusz rewiz. Moksule, wś, pow, oszmiański, w 1724 r. nadana przez Augusta II Michałowi Śliźniowi. W spisach urzędowych nie pomieszczona. Mokswity, dwór rządowy, pow. rossieński, par. betygolska. Mokswy, nie zaś Makswy jak podano w t. V, str. 936, folw. , pow. rossieński, kaplica katol. par. chwejdańskiej. Moksza, ob. Tykicz Górny. Mokszan, ob. Mokszany. Mokszany al. Mokszan, m. pow. gub. penzeńskiej, nad rz. Mokszą, o 1221 3 w. od Petersburga a 40 w. od miasta gubernialnego, 14404 mk. , 7 cerkwi, szkoły, zakł. dobr. , 5 fabryk. Założone w 1535 r. , niegdyś warowne, czego ślady dotąd widoczne. Mokuszański powiat, ma na przestrzeni 2751, 8 w, kw. 95458 mk. ; powierzchnia wzgórkowata, grunt urodzajny; lasy zajmują 21. Moksze, wś, pow. piński, w 2 okr. polic, 159 mk. , 1683 dzies. ziemi. Cerkiew paraf. ; st. pocztowa na trakcie pińskorowieńskim o 6 mil od Pińska. Majątek przedtem Andrzejkowiczów, obecnie pułkownika Dewela. Do tutejszego zarządu gm. należą wsie M. , Wólka Konotop, Franopol, Pererub, Chomiczew, Krasna, Siemiechowicze, Potapowicze, Dolsk, w ogóle 790 dusz męz. Ks. M. Mokszy bołoto, rz. , poczyna się w pow. zwinigródzkim i w tymże pow. uchodzi do Gniłego Tykicza około wsi Wesołego Kąta. Leżą nad nią wsie Kobrynowa Hrebla al. So kołowa i Kobelaki. J. Krz. Mokszyce, mylnie zamiast Mokrzyce podane w opisie dóbr Czajki. Mokuliszki, po łotew. Mokuliszkas, wieś w pow, rzeżyckim, parafii wielońskiej, własność Żurawowiczów. Mokuszów, wś, pow. newelski, przy trakcie z Newla do Wielkich Łuk, pomiędzy Newlem a st. poczt. Sieńków. Mokwin, wś nad rz. Słuczą, pow. rowieński, okr. polic. Bereźno o 5 1 2 w. , gm. M. , na płn. zach. od Kubkowa, na trakcie z Pińska do Berdyczowa, o 16 w. od Pieczanówki, 136 chat, 631 dusz męzkich, 231 włók obszaru dworskiego. Własność W. Walewskiego. Do dóbr M. należą folw. M. i Józefówka, wś Chołopy z folw. , kolonia niemiecka Niniatyn i 4 osady szlacheckie. M. posiada ładny dom murowany, dużą murowaną kaplicę parafii Bereźne do której przywiązane są 2 odpusty, cerkiew murowaną, takąż karczmę i wiele innych murowanych zabudowań; młyn jeden na Sluczy, drugi na rz. Szerechowie; gleba żytnia dobra, łąki zalewne wyborne, gospodarstwo płodozmienne. Wieś to jak na poleską włość zamożna, tem się odróżnia od innych, że pomimo poleskiego swego położenia nie ma lasu, prócz małego zagajnika. Drugą jej charakterystyką są częste jej przejścia coraz do innych właścicieli. W 1565 r. należał M. do ks. Bohusza Fiedorowicza Koreckiego, ssty łuckiego, bracławskiego i Winnickiego, w 1594 r. już jest własnością Aleksandra Siemaszki, kasztelana bracławskiego. Odtąd dzieli losy sąsiedniego Hubkowa; w 1631 r. posiada go Stanisław z Żurowa Daniłowicz, ssta czerwonogrodzki, ożeniony z bogatą Siemaszkowną. W 1683 r. M. i Pohoryłówka są we władaniu Anny z Daniłowiczów 1voto Cetnerowej, starościny lwowskiej, 2voto Dąbskiej, wojewodziny brzeskiej, wkrótce potem wcielony do fortuny Lubomirskich i w ich ręku niedługo się utrzymał, bowiem d. 7 stycznia 1755 r. podstoli w. kor. Lubomirski kontraktem resignationis ustępuje ten majątek za 63 tysięcy

Mokrzk

Mokrzyszki

Mokrzyszów

Mokschen 

Moksiuny

Moksule

Mokswity

Mokswy

Moksza

Mokszan

Mokszany

Moksze

Mokszy bołoto

Mokszyce

Mokuliszki

Mokuszów

Mokwin