siedniej górze kopalni miedzi w XVI w. Ztąd nazwa góry i wsi zarazem. Wś ta należała do biskupów krakows. ; w 1827 r. , jako rządowa górnicza posiadłość, liczyła 101 dm. i 633 mk. Miedziana, góra, ob. Krywka, pow. turczański. Miedziana góra, niem. Kupferberg, wś, pow. opolski, par. kat. Wielkie Strzelce. W 1844 r. 24 dm. , 109 mk. , odl. 2 mile od Opola. Miedziane, potężny grzbiet górski w Tatrach nowotarskich, odrywający się od głównego grzbietu ku płn. wsch. na dziale dolin Pięciu Stawów Polski Roztoki i Białki. Szczyt wznoszący się w głównym grzbiecie wynosi 2167 m. ; temu szczytowi nadają Węgry nazwę Hrubego albo Grubego Wierchu. Drugi szczyt płn. wznosi się 2239 m. npm. szt. gen, . Miedzianka, prawy dopływ Liwca, ob. Miedzanka Miedzianka Nadzianka, rzka w pow. czerkaskim, powstała z połączenia dwóch strumieni około wsi Ostrowiec, przepływa koło Ostrowieckiej Budy i Ksawerowa i pod Bałaklają łączy się z rz. Serebrianką, dopł. Taśminy. Miedzianka, góra pod Chęcinami, przy wsi t. n. , za wioską miejską Polichno. Według lustracyi z 1569 r. były tu huty miejskie, dobywano kruszec miedziany i srebra nie mało, a także lazur bardzo kosztowny i zielenicę bardzo cudną. Br, CK Miedzianka, wś nad rz. Lasociną, pod górą t. n. , pow. kielecki, gm. Zajączków, par. Chęciny. W 1827 r. wś rząd. , 17 dm. , 110 mk. O M. wspomina Lib. Ben. Łaskiego t. I, 586. Miedzianów, dom. pow. odolanowski, 1272 mr. rozl, 5 dm. , 132 mk. , 6 ew. , 126 kat. , 73 analf. Cegielnia, kopalnie torfu. Poczta, tel. i gośc. w Skalmierzycach o 6 kil. , st. kol. żel. w Ostrowie o 13 kil. Miedzianówek, wś, pow. odolanowski, 6 dm. , 54 mk. , 1 ew. , 53 kat. , 29 analf. Poczta, gośc. i tel. w Skalmierzycach, st. kol. żel. w ostrowie. M. St. Miedziany, wś rząd. nad jez. Wieregoja, pow. trocki, w 3 okr. polic, 47 w. od Trok, gm. Jezno, okr. wiejski Pieszkowiany, 21 dm. , 192 mk. 174 kat. , 18 żyd. . Miedziany, ob. Medzani Miedziaty, wś, pow. wiłkomierski, w 3 okr. polic, par. Żmujdki. własność Charmańskiego. Miedzice, dziś Trzciany al. Trzciano dok. 1242 Nudicz mylnie, zamiast Midicz al. Medicz, od miodu zwane, stąd niem. Honigfelde; 1565 Königsfeld, Honigfeld, wś w Pomezanii, pow. sztumski, st. p. Kwidzyn, paraf. katol. i okr. urz. stanu cywil. Straszewo, paraf ew. Gdakowo Dakau, ma 4249 66 mr. obszaru, 219 bud. 1868 r. , między tymi 149 dra. , 1033 mk. , 875 kat. , 158 ew. M. zostało, jak dowodzi Kętrz. O ludn, pols. w Prus. , str. 26 27 i 180, założone jeszcze przed przybyciem Krzyżaków, przez Pomorzan, którzy aż dotąd zapuścili swoje zagony. R. 1242 nadaje mistrz krajowy Henryk v. Wyda Niemcowi Dytrykowi z Dypenowe de Tyfenow M. i inne wsie, z pozwoleniem obsadzenia ich ludźmi wszelkiej narodowości, nawet Prusakami, byleby ostatnich nie osadził na lepszem prawie jak zakon Ceterum libertatem habeant haec et omnia alia bona sua ex omni natione hominibus collocandi, dummodo Prutenis, si quos locaverint in eis eundem rigorem, quem nos nostris Prutenis injunxerimus, injungant et ipsi. Actum in Thorn ob. Voigt Cod. dipl. Pruss. , I, No 51. Za czasów polskich należały M. do sstwa Straszewskiego, które r. 1565 odłączono od sztumskiego. R. 1629 d. 27 czerw. zaszła tu walna bitwa między Gustawem Adolfem a Koniecpolskim. Król miał zamiar wsunąć się między wojsko polskie i posiłki cesarskie pod Arnheimem. W tym celu wyruszył z Malborka na Kwidzyn, ale w pochodzie dowiedział się, że te posiłki już się były złączyły; zwrócił się więc czemprędzej ku Malborkowi, ale Koniecpolski zaczepił tylną jego straż pod Trzciana. Polacy zdobyli tu 10 dział i 5 chorągwi; sam Gustaw był po dwa razy pojmany, tylko niepoznany, wymknął się z rąk zwycięzców; kapelusz jego posłano sławnemu wodzowi wojsk cesarskich Wallensteinowi. Dopiero gdy nadszedł Wrangel z jazdą i Baudissin z piechotą na pomoc, wycofał się król szczęśliwie z tej zaciętej walki i uszedł do Malborka, straciwszy około 200 żołnierza ob. Schmitt Gesch. des Kr. Stuhm, str. 57 58. Bitwę tę nazywają Szwedzi potyczką pod Sztumem, Polacy pod Trzciana. Kś. Fr. Miedzichowska Wola, istniała w dawnej ziemi czerskiej, w 1479 r. założona Księgi sąd. ziemi czersk, . Miedziechowszczyzna, folw. szlach, nad rz. Rzeszą, pow. wileński, 1 okr. polic, gm. i okr. wiejski Rzesza, o 14 w. od Wilna, 4 dm. , 34 mk. katol. , własn. Aleksandrowicza. Miedzieniewieze, wś, pow, nowogródzki, gm. horodyszczańska, nieopodal gościńca wio dącego z mka Horodyszcza przez Zaosie do Czernichowa i Suowia, o kilka wiorst ku za chodowi o d jeziora Kołdyczewskiego; 33 osad pełnonadz ałowych; miejscowość lekko falista, małoleśna, grunta dobre. A. Jel. Miedzieniszki, zaśc. szlach. , pow. wileński, w 4 okr. adm. , o 65 w. od Wilna, gm. Worniany, okr. wiejski Podworańce, 2 dm. , 13 mk. katol. Miedzierza, wś i folw. nad rz. Czarną, pow. konecki, gm. i par. Miedzierza, odl, 14 w. od Końskich, leży na lewo od drogi bitej z Ko ńskich do Kielc. Od M. rozpoczyna się jedna z gałęzi stanowiących początek Łysogór. Po

Miedze

Miedziana

Miedzianka

Miedzianówek

Miedziaty

Miedzice

Miedzichowska Wola

Miedziechowszczyzna

Miedzieniewieze

Miedzieniszki