łach, 2 wł. z tej strony rz. Gołdap, 1 włókę w Dunaj ku i jez. wielkopilackie za to, że się zrzekł prawa polowania jeleni, łosiów, niedź wiedzi i dzików w majątkach Błędowo i Kosaki pod Grabowem i Górnemi ob. Kętrz. O ludu. pol. , str. 538. Widać stąd, jak wiel ce ceniono podówczas prawo polowania ob. Der Angerburger Kreis Schmidta, 1860, str. 78. 3. M. niem. Mitschullen, fol. , pow. gierdawski, st. p. Nordenbork, należy do dóbr ryc. Kurkowe. Kś. Fr. Midakiwsky horby, grupy zabudowań w Koniutynie i Jabłonicy, pow. wyżnicki. Midczałówka 1. zaśc. szl. , pow. trocki, 2 okr. polic, o 38 w. od Trok, 1 dm. , 14 mk. 9 kat. , 5 wielkoros. . 2. M. , folw. , pow. trocki, 2 okr. polic, 37 w. od Trok, 1 dm. , 16 mk. katol. Middelhagen niem. , wś ze st. p. , na Rugii, na półwyspie Mönchgut, wysuwającym się ku płd. , 15 kil. na wsch. od m. Putbus; gleba tylko do łąk i na pastwiska zdatna; 1878 mk. ew. , trudni się głównie rybołóstwem albo rotmaństwem; uprawą roli trudnią się tylko ko biety. W tym odległym zakątku przechowa ły się jeszcze do dziś dnia stare obrządki i zwyczaje. Małżeństwa zawierają tylko mię dzy sobą; dziewczęta wybierają sobie same męża, to nazywają po niem. Freijagd. Nie mniej charakterystyczny jest ubiór. Mężczy źni noszą kamizelki z wielu guzikami i wyso kim kołnierzem, przy uroczystościach zaś dłu gie sukmany, prócz tego kilka spodni jedne na długich, a na wierzchu jeszcze szarawary do kolan sięgające. Niewiasty noszą kilka ko szul, jedna na drugiej, z rękawami, dalej ka ftan wełniany o jaskrawych barwach, ozdo biony niebieską obwódką, na to biorą czarną suknię, guzikami spiętą. Na głowie mają czap kę wysoką, z której się długie i szerokie wstę gi na dół spuszczają, pod czapką noszą biały wełniany czepeczek. Niewiasty zamężne zdo bią te czapki jeszcze jedwabną wstęgą. Z Put bus idzie na M. do Thiessow poczta jedno konna. Kś. Fr. Midno al. Miedno, Miedna, grupa domów na obsz. dwors. Smolna, pow. brodzki. Midorowszczyzna, wś włośc, pow. wilejski, w 1 okr. polic, o 56 w. od Wilejki, przy b, drodze pocztowej z Wilna do Mińska, 3 dm. , 17 mk. Midwery, wś, pow. rossieński, par. wojnucka. Midyki, grupa domów w Smolinie, pow. Rawa Ruska. Midziutony, wś szl. nad jez. Mergi, pow. trocki, w 1 okr. polic, o 10 w. od Trok; 3 dm. , 21 mk. katol. Miebły, wś, pow. dzisieński, w 4 okr. polic, gm. Jazno, dusz 22. Miechalewszczyzna, dwór w Kropiwniku Starym, pow. drohobycki. Miechocin 1. wś, pow. krobski, 15 dm. , 96 mk. , 85 ew. , 11 kat. , 18 analf. Poczta, tel. i gośc. w Poniecu, st. kol. żel. w Bojanowie. 2. M. , fol. , pow. krobski, 3 dm. , 38 mk. , należy do dom. i gm. Wydawy, ob. Janiszew 2. Miechotzin niem. , ob. Miechucin, Miechów 1. miasto pow. gub. kieleckiej, pod 50 21 8 szer. i 37 40 2 dłg. geogr. , położone nad rz. Wielką al. Miechówką dopływ Szreniawy. Leży śród wyżyny olkuskokra kowskiej na stokach wzgórza, obniżającego się w kierunku rzeczki, płynącej o wiorstę w stronie zach. M. leży przy drodze bitej, stanowiącej starożytny trakt z Kielc do Krakowa, odl. 71 w. od Kielc, 154 w. od Radomia, 242 w. od Warszawy, a około 6 mil od Krakowa. Kolej żelazna dąbrowskoiwangrodzka łączy M. z Warszawą, Kielcami, Radomiem. Miasto posiada obecniekościół paraf. mur. , szpital ś. Anny na 20 łóżek, ochronę, dom schronienia dla starców i kalek, szkołę pocz. męs. i żeń. , zjazd sędziów pok. okr. II, sąd pok. okr. I, sąd gm. okr. I, urząd pow. , zarząd akcyzy 9 okr. , urząd miejski, urząd poczt. , stacyą telegr. , st. dr. żel. dąbrowskoiwangrodzkiej, pomiędzy Sędziszewem o 23 w. i Wolbromiem o 14 w. . W 1827 r. było tu 159 dm. i 1171 mk. ; w 1860 r. było 150 dm. i 1578 mk. samych chrz. . Po spaleniu miasta w 1863 r. zostało 40 dm. i 830 mk. W 1878 r. było 170 dm. i 3000 mk. w tem 1943 stałej ludności. Do 1865 r. nie wolno tu było mieszkać żydom, stąd w r. 1879 było ich tylko 274. Z zakładów przemysłowych istniały tu w 1876 r. dystylarnia z prod. na 3500 rs. , browar z prod. na 1560 rs. , mydlarnia 1000 rs. i 2 cegielnie 1600 rs. . Kasa miejska miała dochodu 5300 rs. a rozchodu 3344 rs. M. jest starożytną osadą. W XII w. stanowił on posiadłość rodu Gryfów, wywodzących się od książąt syrbskich. Dziedzic ówczesny Jaksa, bawiąc w Palestynie, sprowadził z Jerozolimy kilim kanoników reguły ś. Augustyna, mających pieczę nad kościołem grobu Chrystusowego. Wystawił im w swej wsi kościół i klasztor w 1162 r. i uposażył przez nadanie wsi Miechów, Zagórzyn i Komorów. Od nazwy wsi zakonnicy ci przybrali miano Miechowitów. Przemysław II ks. wielkopolski i krakowski nadał osadzie, jaka się utworzyła przy klasztorze, przywilej miejski w 1290 r. na prawie niemieckiem. Współubieganie się książąt polskich o tron krakowski, naraziło klasztor miechowski i przyległą osadę na dwukrotne najścia. Bolesław Mazowiecki zajął i złupił w 1294 r. a w 6 lat potem węgierski oddział, walczący w sprawie Łokietka, zajął klasztor, z którego zakon nicy musieli ustąpić. Jakkolwiek Władysław

Mickrow

Midakiwsky horby

Midczałówka

Midno

Midorowszczyzna

Midwery

Midyki

Midziutony

Miebły

Miechalewszczyzna

Miechocin

Miechotzin