Łukna, jez. w pow. trockim, ob. Lidziańce. Łukocin, niem. Lukoschin, rycer. dobra, pow. starogrodzki, przy granicy pow. gdańskiego. Wraz z przynależnym folw. Nowy dwór obejmuje obszaru roli ornej ha. 462, łąk 20, past. 2, lasu 41, nieuż. 14, wody 5, ogó łem obszaru ha. 546, kat. 133, ew. 59, dm. 15. Par. Miłobądz, szkoła Dalwin, poczta i st. kol. żel. Pszczółki Hohenstein. Odległość od Starogrodu 3 1 4 mili. R. 1789 posiada to dobra Tuchołka. Kś. F. Łukojanów, msto pow. w gub. niżegorodzkiej, nad rz. Tuszą i Chwoszczówką, 1182 w. od Petersburga, a 168 od msta gub. odległe, 9595 mk. , stacya pocztowa. Łukojedy, dwie wsie obok siebie położone, w płd. wsch. stronie pow. rzeczyckiego, w gm. jołczańskiej, przy wielkiej zatoce Dniepru; obie wsi mają około 60 osad, miejscowość wy borna, łąk obfitość, gleba w kulturze; lud tru dni się oprócz rolnictwa flisactwem i rybo łówstwem. A. Jelski. Łukom, folw. , pow. słupecki, gm. Trąbczyn, par. Zagórów Łaski, Lib. ben. I, 282, odl. od Słupcy w. 18; dm. 12, mk. 162. W 1827 r. 21 dm. , 154 mk. Jest tu pokład torfu, mający 2 do 3 łokci grubości. Dobra Ł. , dziedziczne SciborówChełmskich od lat 400 przeszło, obecnie w posiadaniu Władysława ŚciboraChełmskiego, położone między osadami Pyzdry a Zagórowem, 5 w. od rz. Warty a 10 od granicy w. ks. poznańskiego, nad szosą zwaną urzędownie pyzdrskołowicką, która dobra te w całej ich długości przechodzi; ma obecnie obszaru 204 włók, w tem ornej ziemi 96, łąk 48 a lasu włók 70; składa się z 7 folwarków Ł. , Huta, Buków, Imielno, Małgorzatów, Myszaków i Adamierz. Gospodarstwo oparte głównie na wychowie inwentarza, a mianowicie bydła i koni, oraz na wielkiej gorzelni parowej z młynem. Gorzelnia przerabia dziennie do 125 korcy kartofli. Bydło, którego zwykle przeszło 300 sztuk, jest rasy czysto holenderskiej, z koni zaś są jedne szlachetniejsze pół i trzy czwarte krwi angielskiej, i półpersze rony, jako robocze. W samym Ł. jest kaplica nowo zbudowana z grobami familijnemi, dla zastąpienia bardzo dawnej, dotąd istniejącej, w wielkim starym parku, w którym, wedle podania, kopali kanały jeńcy tureccy, przyprowadzeni z pod Wiednia w r. 1683 4 przez Marcyana ŚciboraChełmskiego, oboźnego koronnego. Według Tow. Kred. Ziems. rozległość dóbr wynosi mx. 5850 folw. Ł. grunta orne i ogr. mr. 598, łąk mr. 527, nieuż. i place mr. 30, razem mr. 1155, bud mur. 30, z drzewa 9, płodozmian 12polowy; fol. Myszaków grunta orne i ogr. mr. 290, łąk mr. 229, past. mr. 138, lasu mr. 1, nieuż. i place mr. 41, razem mr. 700, bud. mur. 13, z drzewa 3, płodozmian 9polowy; folw. Imielno grunta orne i ogr. mr. 344, łąk mr. 26, past. mr. 2, nieuż. i place mr. 24, razem mr. 402, bud. mur. 3, z drzewa 9, płodozmian 13polowy; folw. Bukowa grunta orne i ogr. 301, łąk mr, 57, past. mr. 88, lasu mr. 23, nieuż. i place mr. 26, razem mr. 495, bud. mur. 5, z drzewa 8, płodozmian 11polowy; folw. Huta grunta orne i ogr. mr. 220, łąk mr. 130, past. mr. 32, nieuż. i place mr. 21, razem mr. 403, bud. mur. 6, z drzewa 5, płodozmian 6polowy; folw. Małgorzatów grunta orne i ogr. mr. 243, łąk mr. 14, lasu nar. 4, nieuż. i place mr. 16, razem mr. 277, bud. mur. 4, z drzewa 3, płodozmian 9polowy. Nadto przestrzenie leśne grunta orne i ogr. mr. 14, lasu mr. 2249, nieuż. i place mr. 153, razem mr. 2416, bud. mur. 1, z drzewa 1; gorzelnia i młyn o 3 gankach siłą lokomobili poruszane, olejarnia, wiatrak, cegielnia, wyrób torfu, pokładu torfu i rudy żelaznej. Wś Imielno os. 10, z grun. mr. 13; wś Myszakowo os. 22, z grun. mr. 29; wś Bukowa os. 19, z grun. mr. 34; wś Myszakówek os. 32, z grun. mr. 275; wś Smoleniec os. 11, z grun. mr. 122; wś Koszelowska łąka os. 20, z grun. mr. 214 wś Huta os. 6, z grun. mr. 8; wś Stawisko os. 7, z grun. mr. 64; wś Łoniewo os. 28, z grun. mr. 242. Br. Ch. Łukomelskie jez. , por. Łukomla. Ma według Strelbickiego 22 w. kw. rozl. . Łukomie, wś, folw. i rum. nad rz. Skrwą, pow. rypiński, gm. Szczutowo, par. Łukomie, odl. 27 w. od Rypina. W 1827 r. było tu 26 dm. , 258 mk. ; obecnie 50 dm. , 455 mk. , 77 os. włośc, 358 mr. ziemi włośc, 1050 mr. dwors. , 6 mr. os. prob. W 1789 r. dziedzic Ł. wysiewał 60 korcy żyta i brał czynszu z mły na i rumunków 776 złp. Par. Ł. , dek. rypiń ski, 1629 dusz. Według Tow. Kred. Ziems. dobra Ł. składają się z folwarków Ł. i Huta, wsi Ł. , Mierzęcin i Topiąca, rozległość wynosi mr. 1308 folw. Ł. grunta orne i ogr. mr. 391, łąk mr. 44, past. mr. 212, lasu mr. 231, nieuż. i place mr. 35, razem mr. 920, bud. mur. 1, z drzewa 17, płodozmian 10polowy; folw. Hu ta grunta or. i ogr. mr. 284, łąk mr. 76, past. mr. 19, nieuż. i place mr. 8, razem mr. 387, bud. z drzewa 13, płodozmian 12polowy, młyn wodny. Wś Ł. os. 59, z grun. mr. 255; wś Mierzęcin os. 42, z grun. mr. 349; wś Topiąca os. 13, z grun. mr. 99. Br. Ch. Łukomie, mko, pow. łubieński, gub. połtawskiej, na praw. brz. rz. Suły, o 28 w. na płd. od Łubien, ma 973 mk. , 2 cerkwie; wspo minane już w XII w. jako horodyszcze Łukoml, ma jeszcze stare wały ziemne. Była własność Wiśniowieckich, za hetmanów mko setnicze pułku łubieńskiego. Czyt. Stecki, Wołyń, II, 230. F. S. Łukomie, ob. Lukome.

Łukno

Łukojanów

Łukocin

Łukojedy

Łukomelskie

Łukomie