pow. ządzborski, st. poczt. Mikołajki, dokąd odl. wynosi 5 kil. ; do dóbr tych należy także Pieńkowo; areału jest razem 245 11 ha. a mianowicie i68 30 ha. roli or. i ogr. , 76, 60 ha. łąk, 7, 66 ha. lasu, 2, 55 ha. nieuż. Gorzelnia i młyn o 2 gankach 1857 r. 43 mk. Kś. Fr. Łuknarz Łaski, Lib. ben. II, 174, 233, wś, pow. piotrkowski, par. Wolbórz, ob. Laknarz. Łuknia, ob. Łukna. Łuknica, por. Luknica. Łuknie, wś uwłaszczona, pow. wiłkomierski, par. wiżuńska, do Wiżun wprzódy należąca, nad jeziorem Łukna. Łuknieja, rz. , dopływ Słuczy, por. Koniuchy, Iwań. Łukniki, po żm. Łowki, mko pow. szawelskiego, rządowe, nad rzeczkami Wajdys i Łowkupis, o 53 w. od Szawel, o 28 od Kurszan, o 21 od Telsz, z paraf. kościołem katolickim W W. SS. , wzniesionym 1416 przez ks. litew, Witolda. Kaplica Ukrz. Jezusa Chr. , zbudowana 1819 przez mieszkańców. Par. katol. Ł. , dek. worniańskiego dusz 8441. Od lat 4ch staraniem i kosztem miejscowych obywateli urządzona w Ł. st. poczt. przyjmująca wszelką korespondencyą i komunikująca się dwa razy w tygodniu z Kurszanami i Szawkianami. Płaszczyzna ciągnąca się od wsch. koło Ł. przybiera falowatą postać i dalej ku Telszom wciąż górami się jedzie; o parę wiorst od Ł. wznosi się góra Szatria, najwyższa wyniosłość na Żmujdzi. Podanie głosi, że ponieważ ostatnia ofiara fanatyzmu czarownica, była spaloną na tej górze, więc bajarze opowiadają o podróżach na łopacie czarownic do bagienka Pe trypelek na kąpiel ŚtoJańską. Okolice góry są dość malownicze; ona sama służy za pastwisko dla obory właściciela. Należy do jednowłókowego szlachcica Mierzejewskiego. Łukniki u podnóża góry i cała okolica, liczne dwory, pięknie się prezentują, tworząc krajobraz niepospolity. Parafia łuknicka zawiera w sobie część wsi z pow. telszewskiego. Kościół drewniany fundowany w 1774 r. przez kś. bisk. Jana Łopacińskiego, jednego z najznakomitszych biskupów. Przewodniczył swej dyecezyi od 1762 do 1778 r. , umarł w Olsiadach mając 70 lat wieku. Cmentarz koło kościoła oprowadzony murem; w ostatnich czasach wybudowano nową kaplicę na mogiłach, upiększono kościół; odnowiono. budynki plebanii staraniem kś. proboszcza Józefa Daniusewicza, który po 1863 r. , zmuszony rzucić zakon karmelicki, nie bez korzyści dla parafian przywdział suknię świecką. Altarya przy kościele nie zajęta. Jest tylko wikaryusz. W wielkim ołtarzu obraz Wieczerza Pańska, nad nim herb Nałęcz; fundowany przez Górskiego, dziedzica Berzynian. Ołtarz ś. Józefa fundowany przez proboszcza. Na cmentarzu kościelnym śliczny Słownik geograficzny. Tom V. Zeszyt 59, pomnik na grobach rodziny Gużewskich. W pa rafii łuknickiej trzy są filialne kościoły Upina, Kownatów i Ubiszki. Na cmentarzach tych kościołów są pomniki, sklepy i groby rodzin znaczniejszych, oddawna zamieszkałych w tej parafii Kownackich, Gołkiewiczów po mieczu nie egzystujących, Gużewskich, Górskich, Żu kowskich, UrsynUłasewiczów, Baciorskich, Piłsudzkich i Godlewskich, posiadających wię kszą własność ziemską w parafii. Ł. na głó wnym trakcie do Prus i Libawy, zanim kolei nie było, były świadkiem przechodów rozmai tych wojsk w czasach burzliwych. Na drodze z Ł. do Worń krwawe zapasy toczyły się w 1831 r. Pułkownik generalnego sztabu bar. Howen, późniejszy gubernator w Grodnie, na czele dywizyi wojsk rossyjskich rozproszył, niedobitki powstańcze. W Ł. uwłaszczonych chat gospodarskich 20 po włóce, 10 po pół włóce, a po 3 dziesięciny 5. Ziemi uwłaszczo nej 304 dzies. ; placowych właścicieli czy też ogrodników chrześcian 102 z 32 dziesięcinami; właścicieli nienależących do gminy i żydów jest sto kilkadziesiąt domów i władają 57 dzies. W ogóle około 400 dymów, z ludnością górą tysiąca głów. Piwowarnie są dwie, lecz tylko gatunki podrzędne produkują. Młyn wietrzny 1, garbarni 2, szewców kilkunastu i krawców też tylu. Kramów z niezbędnemi na wsi towarami jest 20, lecz żadnego chrześciańskiego. Szkółka ludowa gminna z 40 uczniami zimową porą, karczem jest kilkanaście. Pomi mo że i Ł. powoli się wznoszą, lecz daleko po zostały za miasteczkami koło kolei żelaznej położonemi. Na funduszu poduchownym, 6ciu włókach, osadzeni są posieleńcy z Rossyi, 8 go spodarzy, lecz sami zajmują się dzienną pracą, a żydzi trzymają w dzierżawie rolę. W Ł. co tydzień we czwartek odbywają się targi a na jarmarkach w wilią dnia ś. Jerzego, Wniebo wstąpienia, Bożego Ciała i w jesieni na ś. Ma teusza, taka masa się zbiera ludu, że najwygo dniej i najtaniej kupować bydło w Ł. Do gra nicy pruskiej w Gorzdach 13 mil z Ł. Codzien na komunikacya ze st. kol. żel, w Kurszanach i z Telszami odbywa się dyliżansami. Zie mia w tej parafii jest po większej części do skonałą, szczególniej bliżej miasteczka; za to lasów brak zupełny i prócz właścicieli wię kszych posiadłości, wszyscy mieszkańcy wspo magają się z innych parafij. Miejscami torf wielką pomocą jest ludności. W majątkach płodozmian. J. Godl. Łukno, zaśc. szlach. , nad rz. Grejmianą, pow. święciański, 2 okr. adm. , o 16 w. od Święcian, 2 dm. , 27 mk. katol. 1866. Łukno, po łotew. Łukna, wś w pow. rzeżyckim, parafii ciskadzkiej, w spadku po Sokołowskich przeszła w ręce Romera Ludwika; należy obecnie do Bujnickich. 52

Łuknarz

Łuknarz

Łuknica

Łuknie

Łuknieja

Łukno