Łopacka, wś w pow. suraskim, z kaplicą katolicką parafii stankowskiej, wzniesioną 1862 kosztem Stan. Korbuta. Łopaczanka, wzgórze, pow. kałuski, w płn. stronie Petranki, na lew. brz. Bereźnicy. Łopaczenki, wś włośc. nad rz. Czeronką, pow. dzisieński, o 89 w. od Dzisny, 2 okr. adm. , 2 dm. , 19 mk. katol. 1866. Łopaczewo al. Łopaczewszczyzna, folw. , pow. wilejski, o 80 w. od Wilejki, o 17 od Duniłowicz, ma razem z folw. Razunowa 1200 mr. obszaru. Gleba dobra, żytnia. K. O. Lopaczewszczyzna, ob. Łopaciewszczyzna, Łopaczyce, wś, pow. grodzieński, par. Kamionka. Łopadenko, ob. Gołubina, Łopań al. Łopoń, wś w pow. brzeskim, przy gościńcu z Brzeska do Wojnicza 5. 3 kil. od te go mczka, leży w równinie 225 m. npm. Przez wieś płynie niewielki potok Pokrzywka. Lu dność rzym. katol. liczy 572 głów. Niegdyś należała ta wioska do dóbr pp. benedyktynek w Staniątkach i miała źródło słone, gdyż Dłu gosz wymienia ją cum sale Siarczyński, Rkp. Bibl. Ossol. 2824, str. 266. Teraz jest attynencyą dóbr wojnickich i ma wielką cegielnię. Więk. pos. ma obszaru 177 mr. roli, 18 mr. łąk i ogr. , 26 mr. lasu; pos. mniej. 506 mr. ro li, 65 mr. łąk i ogr. . 111 mr. pastw. i 13 mr. lasu. Kasa pożyczk. gminna rozporządza ka pitałem 1880 zł. w. a. Parafia rzym. katol. w Wojniczu. Ta wieś graniczy na północ z Biadolinami, na południe z Sufczynem, na wschód z Dębnem, a na zachód z Wojniczem. Gleba jest żytnia, urodzajna. Mac, Łoparewicze 2. wś w pow. mińskim, nad kotliną schodzących się rzek Wiaczy i Swisło czy, przy drodze z Siemkowa do historycznego Zasławia, w gm. siemkowskiej, ma osad włócznych 26, miejscowość wzgórzysta, grunta do bre, łąk dostatek, od Mińska mil 4, 2. Ł. , folw. o cztery mile na północzachód od Miń ska gubernialnego, nieopodal rzeki Świsłoczy, dziedzictwo Sarneckich, ma przeszło półsiodma włóki, gleba dobra, miejscowość wzgórkowata. AL Jel Łopata, os. folw. , pow. opatowski, gmina Wojciechowice, par. Gierczyce; odl. od Opatowa 12 w. Gruntu 120 mr. , 1 dm. , 6 mk. Należy do majoratu rzecz. radcy stanu Kudrjawcewa wraz z Kunicami Grochocicami i Stodołami w tejże gminie połoźonymi. Łopata, gniazdo górskie w płn. stronie Jasienia, pow. kałuski, ze szczytem 894 m. wys. Na płn. wybiega z Ł. krótkie ramię górskie Czerbul a na płd. dłuższe trochę Werch babski. Całą tę grupę opływa od wsch. Czerbul, a od zach. pot. Babski, dopływy Łomnicy. Łopatki 1. wś, pow. włocławski, gm. Śmiłowice, par. Kruszyn, była posiadłość kapituły włocławskiej. W 1827 r. wś rząd, , 4 dm. , 45 mk. Wś Ł. stanowiła wójtostwo i kolonie i wchodziła w skład dóbr Grabkowe, danych jako majorat w 1836 r. W skład dóbr Ł. wchodzą Adaminowo, Bartnica, Dąb Wielki, Mały, Polski, Borowy, Jazy, Kosinowo, Kukowy, Laski, Łączka, Martwe, Michałki, Mostki, Mursk, Plantowszczyzna, Przysyłka, Ruda, Skoki Wielkie i Małe, Smolnik, Stasiu, Winne Leśne, Witki Szlach. , Wojtowskie, Załysie, Zuzałka. 2. Ł. , wś i folw. , pow. łaski, gm. Buczek, par. Łask Łaski, Lib. ben. I, 447. Ma 28 dm. , 271 mk. , ziemi włośc. 243 mr. , dwors. 355 mr. Por. Górczyn, Według Tow. Kred. Ziems. folw. Ł. z wsiami Ł. , Górczyn i Czestków lit. A. , rozległy mr. 484 grunta orne i ogr. mr. 299, łąk mr. 36, pastw. mr. 16, lasu mr. 112, nieuż. i place mr. 21; bud. mur. 1, z hrzewa 12. Wieś Ł. os. 39, z grun. mr. 243; wś Górczyn os. 20, z grun. mr, 139; wś Czestków A. os. 30, z grun. mr. 415. 3. Ł. , wś i folw. , pow. nowoaleksandryjski, gm. i par. Wąwolnica, dawniej Opatki, miały bowiem stanowić niegdyś własność opatów benedyktyńskich w Wąwolnicy, cegielnia, wapniarnia; dm. 17, mk. 159. Ob. Drzewcza, Łopatki, niem. Lopathen, dok. Kieslingswalde, Kezelingswalde, w pobliżu siebie położone miejscowości, pow. grudziąski, 1 milę od Wąbrzeźna, nad Kanałem sicińskim. Parafia i szkoła w miejscu, poczta Wąbrzeźno. 1 Ł. Polskie, niem. Poln. Lopatken, włośc. wś kościelna, obszaru liczy mr. 857, bud. 32, dm. 16, katol. 16, ew. 92. W miejscu jest kościół obecnie parafialny i szkoła. Pierwotnie wieś ta kościelna stanowiła główną osadę i mieściła w sobie co do obszaru wszystkie dzisiejsze dobra łopackie wraz z osadą Buczek. Rozpadała się na dobra szlach. i na wieś włośc. Nazwę nosiła bez żadnego zgoła dodatku Łopatki, którą krzyżacy po swojemu przezwali Kieslingswalde, Kezelingswalde. Tak, jak dziś Polskie Łopatki, zaczęła się nazywać dopiero w drugiej połowie XVII w. , kiedy po nadzwyczajnych zniszczeniach wojen szwedzkich założona została na obszarach jej pustych nowa wieś nazwana Niemieckie Łopatki ob. poniżej pod 2. Kościół paraf. od dawna istniał we wsi. Pierwsze nadania lokacyjne zaginęły. Tylko o wsi włośc. wspominają krzyżackie księgi czynszowe z roku około 1400, że wieś liczyła wtedy wł. 84, z pomiędzy których proboszcz i sołtys posiadali po 6 włók wolnych, od innych dawali osadnicy czynszu po pół grzywny od włóki i po 2 kury. R. 1414 donosi księga krzyżacka strat wojennych, że cała wś Ł. zrujnowana była i zniszczona, tylko jeden jedyny budynek pozostał; strat liczono 3000 m. Kościół prawda stał także, ale ozdoby, wszelkie sprzęty, nawet dzwony zabrano w warto Łopacka Łopacka Łopaczanka Łopaczenki Łopaczewo Lopaczew Łopaczyce Łopadenko Łopań Łoparewicze Łopata Łopatki