leżał Michał Stanisław Judycki, wojski rzeczycki, sławny obrońca Lachowicz od najazdu Chowańskiego w 1660 r. Odtąd Ł. dostał się w dom Judyckich, h. Radwan. Judyccy taki mir mieli u szlachty, że im dziedzicznie oddawano marszałkowstwo pow. rzeczyckiego, ród atoli ten już wygasł po mieczu w drugiej polowie bieżącego wieku, a przez wiano córek ostatniego z rodu Józefa Judyckiego, przeszła Łohojszczyzna na Łaszczów i Naruszewiczów. Teraz jeszcze dobra łojowskie mają przeszło 915 włók w obszarach leśnych, łąkach i polach wybornych; młyny, propinacye i rybołóstwo przynoszą przeszło 2000 rub. W porcie łojowskim składają się towary spławiane Berezyną, Dnieprem i Sożą, przeważnie sól, zboża, len, siemię, wódka, masło, klepki. Handel wiosną jest bardzo ożywiony, zajmują się nim prawie wyłącznie żydzi. Por. Lubecz. A. Jelski. Łojów, niem. GrossLuja, Loya, wś na dolnych Łużycach, w pow. grodkowskim. W r. 1880 około 250 mieszkańców, z małym wyjątkiem Serbów. Kościół parafialny ewangielicki z nabożeństwem serbskiem. Szkoła początkowa. Do parafii należą wsie Ł. Łojojc, Zakrzów i Bageńc. Parafianie, z małym wyjątkiem Serbowie, mimo to, w skutku germanizacyjnych usiłowań pastora i nauczycieli ilość komunikujących po serbsku ciągle się zmniejsza. W r. 1877 do spowiedzi serbskiej przystąpiło 493, do niemieckiej 1078; w 1879 do serbskiej 373, do niemieckiej 1282. A. J. P. Łojowa po rusku Łojewa, wś w pow. nadworniańskim, 8 kil. na płd. wsch. od Nadwórnej, 5 kil. na płn. zach. od sądu powiat. i urzędu poczt. w Delatynie. Na płn. zach, leżą Strymba i Nadwórna, na płn. wsch. Majdan Górny, na wsch. Krasna, na płd. wsch. i płd. Delatyn. Wody z całego obszaru płyną na wsch. do Prutu. W stronic płn. nastaje pot. Krasna, i płynie zrazu na płn. , potem na wsch. do wsi Krasnej. Na płd. od niego nastaje pot. Słoboźnica i płynie po krótkim biegu do Delatyna, a wody z płd. obszaru, płynące kilkoma małemi strugami, zabiera mały potok bezimienny i wprowadza również do Delatyna, na płd. wsch. , gdzie wpadają do Prutu. W płd. części obszaru leżą chaty rozrzucone. Na zach. od nich lesiste wzgórza ze szczytem Strahorą 885 m. wys. Środkiem obszaru idzie gościniec wiodący ze Stanisławowa przez Nadwórne, Delatyn, Mikuliczyn i t. d. , przełomem delatyńskim do Szigetku we Węgrzech. Własn. więk. rządowa ma lasu 680, pastw. 4 mr. ; własn. mniej. roli orn. 183, łąk i ogr. 1705, pastw. 572, lasu 43 mr. W r. 1880 było 622 mk. w gminie, 4 na obsz. dwors. obrz. gr. katol. , należących do górskiego rodu Hucułów. Par. rzym. i gr. katol. w Nadwórnej. We wsi jest cerkiew. Za czasów polskich należała wieś do dóbr koronnych, a mianowicie do klucza delatyńskiego dóbr Nadwórny w zie mi halickiej. Obecnie należy do dóbr Dela tyna. Lu. Dz. Łojowce 1. wś, pow. hajsyński, nad rz. Kropiwianką, obok drogi pocztowej z Hajsyna do Lipowca, gm Niżna Kropiwna, par. katol. Bracław, dm. 177, 577 mk. , ziemi włośc. 442, dwors. z Aleksandrówką 557 dz. Należała do Leszkiewiczów, Kuleszy, dziś Skobelcyna. Jest tu cerkiew pod wezw. N. P. z 42 dz. ziemi. 2. Ł. , wś, pow. uszycki, przy ujściu Olszanki al. Tołowej do Dniestru, gm. Gruszka, par. kat. Stara Uszyca, mk. 931, dm. 177, ziemi włośc. 944, dwors. 1499 dz. Cerkiew Wniebowzięcia ma z Pyżówką 1400 wiernych i 72 dz. ziemi. Sady wielkie, kamień wapienny, ziemia saletrzana, grunta pagórkowate. Własność dawniej Lipińskich, dziś Podhorskiego. Dr. M. Łojowce, wś wymieniona w XVIII w. jako należąca do dóbr daszowskich na Ukrainie. Por. Daszów. Łojowgród, ob. Łojów. Łojowice, wś włośc. nad rz. Żurawką, pow. sandomierski, gm. Samborzec, par. Obrazów; odl. 4 w. od Sandomierza. Ma 20 dm. , 167 mk, 275 mr. obszaru. W 1827 r. wś rząd. 13 dm. , 113 mk. Łojowiec, potok, wypływa u północnych podnóży góry Strahory 885 m. ; z lasu Strahory; w obr. gm. Łojowej, w pow. nadworniańskim, płynie zrazu na wschód, a przerżnąwszy gościniec nadworniańskodelatyński, zwraca się na południe, zrasza łąki wsi Łojowej, w końcu północnowschodni obszar Delatyna i tu uchodzi wraz z pot. Lubiźnią do Prutu z lew. brz. Długość biegu 5 kil. i ćwierć. Łojówka, por. Kłodawa, t. IV, 181. Łojszewo, os. młyn. , pow. włocławski, gm. Baruchowo, par. Kowal; odl. 16 w. od Włocławka; 1 dm. , 14 mk. , młyn wodny. Łojtyki. wś, pow. rossieński, par. stulgiewska. Łoka, rz. , dopływ Wilii z prawej strony, między Świętą i Worniką uchodzi. Porównaj Łokia. Łokacze, mko, pow. włodzimierski, gm. Chorów, o 5 w. od Chorowa, o 18 od Kisielina, leży przy trakcie handlowym z Krzemieńca do Włodzimierza, nad rz. Łuczą, posiada kościół paraf. katol. , cerkiew, zarząd okręgu polic. a na bagnach pod mkiem, blisko wsi Kozłowa, okopy i resztki murów zamku, o którym wspomina lustracya z r. 1545. Były wtedy Ł. własnością kniaziów Czartoryskich, później Sanguszków, wreszcie należało do ordynacyi Ostrogskiej i w r. 1753 wraz z sąsiednim Latowiżem i 9 wioskami darowane zostały przez ks. Janusza Sanguszkę Franciszkowi Sal. Potockiemu pod warunkiem dostarczania siedmiu

Łojów

Łojów

Łojowa

Łojowce

Łojowgród

Łojowice

Łojowiec

Łojówka

Łojszewo

Łojtyki

Łoka