go się w handlowem miasteczku Źagoraeh, odległem o w. 10; jako też do 3 okręgu policyjne go w Janiszkagh, odległych o mil 5. Nieda leko dworu ciągnie się żwirówka z rozmaitych stron do Mitawy i Rygi. Z otwarciem linii mitawskiej drogi żelaznej ruch traktem tym prawie ustał. Najbliższa o mil 4 od L. stacya kolei żelaznej Behnen. Poczta listowa w Źagoraeh. Obecnym właścicielem L. jest Józef Gozdawa Godlewski przez dokument dzia łowy 1872 roku, prawem spadku po matce 1854. J. Gödl. Lizyszki, zaśc. szlach. , pow. wileński, 6 okr. adm. , o 9 w. od Wilna, 1 dm. , 18 mk. katol. 1866. Lizzen niem. , folw. dóbr Lehnen, pow. hazenpocki, par. Amboten, w Kurlandyi. Lnianek, niem. Lniannek, dok. Elian, Ylwen, Yluen r. 1874 przezwane Sternhach rycer, dobra, pow. świecki, w lesistej okolicy nad strugą Mokrą, do Czarnej wody wpadającą. Obszaru liczy ornej roli hekt. 616, łąk 79, pastw. 64, lasu 674, nieuż. 20, wody 26, ogółem hekt. 1481; bud. 20, dm. 12, katol. 97, ew. 100. Parafia Drzycim, szkoła Lniano, poczta Terespol. W miejscu jest cegielnia, młyn wodny i gorzelnia. Dziedzic książę DinoTayllerand. R. 1415 rozróżniają księgi krzyżackie Ylwen Uuwe, Nowe Lniano, zapewne nasz Lnianek, i Elian al. Ylwen Alde, Stare Lniano, w którem było włók włośc. 20, sołtys posiadał wolne 2, od innych dawali po pół marki i po 2 kury; 4 wł. były tylko podówczas obsadzone. Lnianka albo Lnianiki, folw. w pow. nowo gródzkim, o w. 3 na południe od mczka Horodyszcza, w okr. polic. horodyszczańskim, nad rzeczulką wpadającą do Serwecza, dziedzictwo Kalenkiewiczów; ma obszaru przeszło 532 mr. , w glebie dobrej. AL Jel, Lniano, niem. Lnimno trzy miejsc, w pow. świeckim, opodal siebie położone; w pobliżu jeziora, w okolicy lesistej. Parafia Drzycim, szkoła Lniano, poczta Brunstplatz. 1 L. szl. , niem. Adl. Lnianno włośc, wś z L. król. liczy obszaru mr. 3009; bud. 29, dm. 21, katol. 79, ew. 41. 2 L. król niem. Königl Lnianno, wś do szlach. L. , bud. 63, dm. 31, katol. 234, ew. 9. 3 L. lasek, niem. LniannoWäldchen, osada do Zielonej góry Grünberg. Kś. F. Lniska, niem. Ellemitz, dok. Flnis, Elniz, Blnischez, Lniah dwie miejscowości w pow. grudziąskim. 1 L. Wielkie, niem. Gr. Ellemüz, rycer, dobra, milę od Grudziądza, pół mili od bitego traktu grudziąskiego, obejmują obszaru ornej roli hekt. 332, łąk 13, nieuż. 8, ogółem hekt. 353; bud. 13, dm. 6, katol. 123, ew. 26. Parafia i poczta Grudziądz, szkoła Grabowiec. Czysty dochód podług podatku gruntowego podany urzędowo na 5677 m. ; hodowla bydła i owiec. Posiadacz Albert von Alvensleben. L. należą do najstarszych osad ziemi chełmińskiej. R. 1285 Jan z L. zachodzi jako świadek. R. 1345 Mikołaj z L. uczynił fundacyą dla grudziąskiego kościoła. Około r. 1400 czytamy w księdize krzyżackiej, że wieś ta posiadała wł. 20 i że posiadacz zobowiązany był służyć konno w wojnie. R. 1414 Mikołaj Cunze z L. podał straty swojej w wojnie poniesionej, źe mu konie i zbroję zabrali, ogółem liczył sobie straty 200 mar. , na co otrzymał od krzyżaków wynagrodzenia 80 marek. R. 1481 Barbara Wolfowa wdowa sprzedała z dóbr swoich L. 6 włók za 50 mar. i inne 37 włóki za 9 mrk. Wawrzyńcowi i Andrzejowi. R. 1498 taż Barbara Wolf wraz z synami swymi Januszem z Michałowa i Januszem Damianem sprzedali dobra swoje L. 24 wł. obejmujące miastu Grudziądzowi za 320 mrk. R. 1514 wydało miasto 18 wł. w L. Wielkich na czynsz gburom, lasek mały tamże będący Weltchen dla siebie zatrzymując. Sołtys posiadał wtedy wolne włóki 2 i trzeci fenig z sądów, od reszty 16 włók dawali osadnicy czynszu po 2 mrk. i po 2 kury; takżeodrabiali szarwark po 2 dni od włóki. Sołtys zaś zobowiązany był służyć miastu w wojnie na koniu swoim. A jeśliby karczmę we wsi założyli, czynszu by nam od niej dawali l 1 2 marki, około połowy XVI w. szlachetny Jerzy Gelwald wytoczył proces miastu o połowę wsi L. , do której rościł sobie prawa. Spór potrwał długo i niemałe sumy kosztował miasto. Dopiero przy końcu tegoż wieku zakończył się z niekorzyścią dla Gelwalda. W tym czasie jednak majątek znacznie podupadł. R. 1589 siedzieli już tylko we wsi dwaj gburzy Jakob Pawer i Drożdżak, każdy na 2 włókach. R. 1591 byli jeszcze gbuizy Bednarz, Maciek i Maciołek, także każdy 2 wł. trzymając. Roku 1591 kupiło miasto sołectwo 2włóczne za 300 mrk. i dobra te wydzierżawiono na czynsz. R. 1612 wynosiła dzierżawa 1800 mrk. Wreszcie r. 1624 sprzedało miasto całą wieś Michałowi Trzcińskiemu, wicewojew. chełmińskiemu, za 12500 fl. czyli 18750 mrk. Tenże Michał Trzciński nabył r. 1615 dobra pobliskie Małe Lniska od Ludwika Kozłowskiego za 2300 fi. Oprócz tego posiadała ta iodzina dobra Dębieniec i Szozuplinck. R. 1705 Bernard i Ignacy Trzcińscy, synowie Adama Trzcińskiego, sędziego ziemskiego chełmińskiego, uczynili podział spadku rodzicielskiego pomiędzy siebie takim sposobem, że Bernard wziął dobra ojcowskie Dębieniec z włókami Wejherowemi czyli Czystem, Szczuplinek i część w Lniskach; Ignacego zaś spłacił gotówką. Po Bernardzie przejął te dobra jedyny syn jego Adam Trzciński, który je znowu oddał r. 1768 synowi swemu Michałowi Trzcińskiemu, podkomorzemu koronnemu. Pobożna Liżyszki Lizyszki Lizzen Lnianek Lnianka Lniano Lniska