Kijowska góra, 228 m. wys. , w zach. stronie przys. Kije, należącego do Niesianic, pow. Kamionką Strumiłowa. Lu. Dz. kijowski pot, dopływ Bogn. Kijuciowce, folw. pryw. nad rz. Latówką, pow, lidzki, 3 okr. adm. , o 29 w. od Szczuczyna, 44 mk. 1866. Kijuciszki, okolica szlachecka. pow. lidzki, 5 okr. adm. ; od Lidy o 51 w. , od Ejszyszek 19; dm. 4, mk. katol 22 1866. Kijuszczany, wś i folw. , mk. kat. 112, żyd. 3, dm. 16; odl. od Święcian w. 29 i 20; obie w 1 okr. pol. pow. świeciańskiego położone. 1866. Kik lub Wierzchowiska, młyn i pustk. nad rz. Prosną, pow. wieluński, gm. i par. Mokrsko; odl. 17 w. od Wielunia. Jestto młyn wodny i kopalnia torfu na przestrzeni 259 mr. ; 7 dm. , 51 mk. Należy w części do dóbr rządowych Mokrsko, od nich 1879 r. oddzielone. Kikacz, , Tikacz, ob. Kekaczu, Kikcie, Kichty, wś, pow. żytomierski, par. Cudnów, dawniej należała do Konstantego Pio trowskiego, dziś do Budzyńskiego. Roku 1867 miała 14 domów. X M. O. Kiken niem. , ob. Kiki. Kikerino, st. dr. żel. bałtyckiej w gubernii petersburskiej. Kiki L wś i folw. , pow. turecki, gm. Wola Swiniecka, par. Swinice; odl. 31 w. od Turku. W 1827 r. było tu 15 dm. , 109 mk. ; obecnie wś ma 10 dm. , 103 mk. ; folw. zaś 3 dm. , 28 mk. Według Towarz. kredyt. ziems. folw. K. z wsią K. i Grabiszew rozległy mr. 482; grunta orne i ogrody mr. 235, łąk mr. 17, pastwisk mr. 157, nieużytki i place mr. 72; bud mur. 6, drew. 5; pokłady torfu w niektórych miejscowościach. Wieś Kiki os. 24, z gruntem mr. 111; wś Grabiszew os. 13, z grun. mr. 212. 2. K. , wś i folw. , pow. łaski, gm. Bałucz, par, Mikołajowice. W 1827 r. było tu 10 dm. , 82 mk. , obecnie 185 mk. , ziemi włośc. 61, dwors. 593 mr. Należy tu młyn Piła. Kiki, niem. Kiken, pustkowie do wsi Bodzanowice, pow. olesiński. KikillGirge, al. Palleiten niem. , wś, pow szyłokarczemski, st. poczt. Palleiten. Kikiszówka, wś, pow. berdyczowski, nad strugą do Hnyłopiaty wpadającą, o 7 w. na płd. od Berdyczowa, par Machnówka. Ma 475 mk. prawosł. , 18 katol. ; cerkiew św. Parascewii, drew. , z r. 1759, wystaw, przez stolnika owruckiego Stanisława Kostkę Baczyńskiego. Czwarta część wsi należy, z mocy koofiskaty, do skarbu, a reszta 351 dzies, do Ludw. Humnickiego do r. 1861 Onufrego Borzęckiego, dawniej Grudzińskich; włościanie mają 330 dzies. ziemi. Kikity, niem. kikten, wś, pow. reszelski, na bitym trakcie bisztyńskojeziorańskim, 1 i pół mili od msta Jeziorany, nad wielkiem jeziorem Laniern, na polskiej Warmii, oddawna własność biskupów waimińs. R. 1656 liczono włościan 24, gbur. 8, sołt. 1, wolny 1, karczm. 1; dawali 36 Ł owsa, 32 kur, czynszu fl, 112. Po rozbiorze Polski rząd praski zabrał tę wieś i wydał na własność prywatną. Kikkurn niem. , dobra w Kurlandyi; pow. i par. Hazenpot. kikojty, niem. Kikojt, Kykoit, dobra, powiat malborski, na żuławach, o pół mili od dworca kolei żal. w Starempolu, obejmują rozleg. włók 23, dm. 4, katol. 42, ew. 31. Par. i szkoła Fiszewo, poczta Starepole. Kś. F. kikolska Wólka grabowa, wś, pow. płoński, gm. i par. Pomiechowo; odl. o 36 w. od Płońska; ma 13 dm. , 231 mk. , 294 mr. gruntu. Kikoł, os. , przedtem mko, nad jeziorem t. n. , pow. lipnowski, gm. i par. Kikoł; odl. 8 w. od Lipna, leżą przy trakcie z Płocka do Lubicza i Golubia. Osada K. posiada synagogę, urząd gminnyj kasę wkład. zaliczkową, 2 karczmy. W 1827 r. było 34 dm. i 529 mk. ; w 1862 r. liczono 27 dm. , 453 mk. 367 żydów; obecnie ma 36 dm. , 479 mk. Założona została na gruntach wsi K. w 1791 r. za staraniem dziedzica ówczesnego Ignacego Zboińskiego wojew. płockiego, lecz dopiero rząd pruski w 1799 r. zorganizował tu mczko, które przecież nie mogło się rozwinąć. Wś K. posiada kościół par. mur. , szkołę początkową, 3 wiatraki i karczmę. Piękny pałac wzniesiony przez wojew. Zboińskiego w XVIII w. Wś. K. ma 48 dm. , 630 mk. , 1665 mr. gruntu i 207 m. nieużytków. K. jestto starożytna osada, niegdyś główny punki po wiatu całego w ziemi dobrzyńskiej. Istniał tu zamek gród, nadany przez księcia mazowiec. Konrada synowi Kazimierzowi 1236 r. wraz z Kujawami. Kościół i par. niewiadomo kiedy założone; obecny kościół murow, wzniósł podobno Franc. Ksaw. Zboiński jeszcze przed założeniem msta na gruntach K. ; odnowiony 1843 r. August III ustanowił tu 4 jarmarki w 1745 r. Par. K. , dek. lipnowskiego, 3026 dusz. Gmina K. należy do sądu gm. okr. IV, liczy 457 dm. , 4535 mk. ; obszar gruntu wynosi 13511 mor. , w tem nieużytków 558 mr. ; z całego obszaru 5191 mr. należy do włościan. W gm. znajdują się 2 kościoły, 5 karczem, 6 wiatraków, kaplica 1, synagoga 1, szkoła 1, ewangielicki dom modlitwy, gorzelnia 1. W skład gminy wchodzą następujące wsie Boguchwała, Buchowo, Bielica, Cieluchowo, Gołuchowo, Grodzień, Janowo, Jarczuchowo, Kikoł os. , Kikół wś, Korzyczewo, Kołatek, Kołat, Ksawery, Lu bin, Makowiec, Nowopole, Rybniki, Sumin, Sarnin rum. , Wąglewo, Walencin, Wydmuchowe Zajezierze. Dobra K. składają się z folw, K. , Walencin, Nowopole i nomenklatury wieczysto czynszowej Wójtówka wsio niżej wy szczyzna, Spitowszczyzna i Sibitowszczyzna, oraz z wsi oderwanych od starostwa onikszciańskiego Żodejki, Zborowszczyzna, Ropały i Tejkiszki. W r. 1771 posiadał je Wereszczyński, opłacając kwarty w ilości złp. 929 gr. 2, a hyberny złp. 516. Kurkle, wś, pow. szawelski, gm. radźwiliska, 29 osad, 70 dzies. ziemi. J. Godl. Kurkliszki wś, pow. trocki, 1 okr. adm. , na płd. wsch. od mka Jewje, nied. jeziór Baka i Siemiut, o 10 w. od Trok. miała 1866 r. 17 dm. , 156 mk. R 1592 d. 3 paźdz. Aleksan der Siemaszko wydaje synowi swemu Mikoła jowi prawo darowne na K. W r. 1598 d. 31 grud. Bohdan Maciejewicz Ogiński podkomo rzy trocki, nabyte od Mikołaja Siemaszki K, sprzedaje Jerzemu Radoszyńskiemu za 600 kóp groszy litewskich; 1600 r. d. 25 paźdz. Radoszyński sprzedaje je Tymofejowi Bace i żonie jego Helenie z Radoszyńskich; w r. 1639 d. 12 lipca Andrzej Tymofejewicz Baka sprze daje K. Samuelowi Ogińskiemu ciwunowi tro ckiemu za 4000 kóp groszy; 1688 r. 1 paźdz. Marcyan Ogiński testamentem leguje K. domi nikanom trockim. E. 1776 d, 28 maja Fran ciszek de Raës sędzia grodzki trocki otrzy muje od króla Stanisława Augusta przywilej juris caduci na K. Stąd proces de Raësa z dominikanami, którzy praw swoich na K. Ogińskim ustąpili. Proces zakończył się ugo dą r. 1779 d. 30 grud. Ogińska zrzekła się K. na rzecz de Raësa, który wydanym 1781 r. d. 15 stycznia dokumentom zobowiązał się dominikanom trockim wypłacić 16000 zł. R 1799 dobra K. posagowe De Räessówny Ra cheli Römerowej Michałowej, marsz. gub. wileńs. Nabył je potem Kotłubaj Edward i w 1860 roku sprzedał generałowi Stołypi nowi. K. R. Kurkocin, niem. od r. 1863 Wimsdorf, u Zarańskiego mylnie Kirchdorf, wś włośc. kościelna, pow. brodnicki, pół mili od bitego traktu brodnickotoruńskiego, 1 1 2 mili od Wąbrzeźna, przy granicy pow. chełmińskiego. Obszaru liczy mr. 3668, bud. 114, dm. 55, katol 355, ew. 80. W miejscu jest filia katol. do parafii w Radowiskach, . dekanatu golubskiego, szkoła. Poczta Wrock. Pierwszy dokument lokacyjny znany jest z r. 1317, wydany przez komtura kowalewskiego Hermana. Jest tu cegielnia. Kurkow dok. , ob. Kurki. Kurkowicze albo Kurkiewicze, wś w gub. mińskiej, pow. mińskim, w gm. samochwałowickiej, o wiorst parę od miasteczka Samochwałowicz położona, ma osad 21. Al. Jel. Kurkowicze, wś, pow. starodubski gub. czernihowskiej, nad rz. Wyryą, 2200 mk. Kurkówko, niem. Kurkowken, folw. , pow gierdawski, st. p. Nordenburg. Kurkowo, wś szlach. , pow. kolneński, gm. Kubra, par. Romany. W 1827 r. wś rząd. , 19 dm. , 113 mk. Kurbowo, dwór szlach. , pow. święciański, par. Komaje, własność Kurkowskiego; 3 okr. adm. , o 35 w. od Swięcian, 1 dm. , 11 mk. katol. 1866. Por. Komaje. Kurkowo 1. w dok. Kurkaw, niem. Kurkau, wś, pow. niborski, dawniejszy działdowski, na pruskich Mazurach, nad Działdówką, pierwszy raz wspominana r. 1350. R. 1383 Kum von Liebenstein, komtur ostródzki, zakłada w K. wś dannicką na 60 włókach, nadając sołectwo jakiemuś Janowi. R. 1542 mieszkają tu sami polska, str. 313. ryc. , pow. Polacy. Ob. Kętrz. , Ludność 2. K. , niem. Kurkenfeld, dobra gierdawski, st. p. Nordenburg. Kurkuciany, wś rząd. nad rz. Strawą, pow. trocki, 1 okr. adm. , 20 w. od Trok, 11 dm. , 143 mk. katol. 1866. Kurkule, wś włośc. i rząd. , pow. święciański, 4 okr. adm. , o 38 w. od Swięcian, 15 dm. , 108 mk. katol. 1866. Kurkuł, os. , pow. augustowski, gm. Wołowiczowce, par. Teolin. Nie zamieszcz. w urzęd. spis. Pam. Kn. 1878. Kurkund, st. p. w pow. parnawskim gub. ryskiej, między Parnawą i Weimarem. Kurland niem. 1. os. do Szymkowa, pow. świecki, o 2 kil. od traktu bitego świeckotu cholskiego, bud. 15, dm. 13, ewang. 76. Parafia Drzycim, szkoła Jeziorki, poczta Brunst platz. 2. K. , dobra, pow. darkiemski, st. p. Trempen. Kurlandczyki, mały zaśc. na praw. brzegu Berezyny, pow. bobrujski, ma 4 osady, grunta lekkie, łąki dobre, powierzchnia gruntu falista i lesista. Al. Jel. Kurlandya, folw. w pow. słuckim, w oko licach żyznych mka Kiecka, nad rzeką Łanią położony, dawne dziedzictwo książąt Radziwiłłów, do r. 1874 należało do ordynacyi kleckiej, odtąd ustąpiono przez księcia Radzi wiłła Leona księcia Antoniemu i dołączone do ordynacyi nieświeskiej, ma włók 26 1 2. Była tu rezydencya dziwaka ks. Antoniego Radzi wiłła, wojewodzica trockiego, i jakiś czas mie szkała tu przy brace Anna Radziwiłłówna, późniejsza Lubańska, znana z zamiłowania do literatury, o której wspomina w swych pamię tnikach Ewa Felińska. Al. . Jel. Kurlandya. I. Położenie, rozległość, kształt powierzchni. Kurlandya po niemiecku Kurland, po łotewsku Kurzemie od ostatniego rozbioru Polski z cesarstwem rosyjskiem połączona a dawniej lenne księstwo rzeczpospolitej tworząca, stanowi jednę z trzech nadbaltyckich gubernij cesarstwa i leży między 38 35 a 45 4 wsch. dłg. geogr. podług południka Ferro i między 55 40 a 57 46 Kijowska góra Kurkle Kurkliszki Kurkocin Kurkow Kurkowicze Kurkówko Kurkowo Kurbowo Kurkuciany Kurkule Kurkuł Kurkund Kurland Kurlandczyki Kurlandya