nina; .. ., Konst. Makijowski; .. .. Hryhory Krawczenko Wolski; Antoni Tański; ,, .Wasili Kapnist; .. .. owhim Daragan; .. .. Aleksander Bezborodko. Roku 1787 cesarzowa Katarzyna II, w podróży do Krymu, przepędziła w K. 84 dni, i j. od 29 stycznia do 22 kwietnia ob. szczegóły w Taurische Reise der Kaiserin Ton Russland Katherina II, przekł. z angiels. , Koblentz 1799; Dnewnik Andreja Poletika w Żurnalu oteczestw. 1843, marzec str. 1 35; Kiewsk. Pam atnaja Kniga 1858 str. 33; Opisanie Kiewa N. Zakrewskaho. Roku 1797 oderwano Kijów od Małorossyi i wyniesiono go na stopień stołecznego miasta guber nii kijow. , nowoutworzonej z dawnych pol skich województw, częścią z kijowskiego, częścią z bracławskiego. Tegoż roku w skutek ukazu d. 27 wrżeś. , kontrakty z Dobna zostały przeniesione do K. co rok od 15 styczn. do 1 lut. , na których, podług praw polskich, kupna i przedaże dóbr dziedzicznych się odbywały; a więc odtąd K. zaczął wzrastać nadzwyczajnie i zabudowywać się, , ile, że tu milionowe kapitały w ruch weszły, i handel się ożywił. Jak był nagłym wzrost K. , można sądzić z tego, że w 1798 r. jeszcze liczono w nim 19 tysięcy mieszkańców, a w 1800 r. liczba ich powiększyła, się do 30 tysięcy. Zabudował się też Peczersk, a także wyższe miasto, dziś starem miastem nazywane; od Padołu oddzieliła się Płoska dzielnica, z przyłączeniem do niej przedmieść Kuryniówki, Prywarki i Syrca, a i Kreszczatyk zaczął się zabudo rywać. W 1803 r. zbudowano tu pierwszy teatr gdzie dziś hotel Europejski. Na Peczersku zaś stał od r. 1799 kościół drewniany katolicki dominikański. W 1808 powstało pierwsze gimnazyum, które w 1811 zostało umieszczonem w klowskim dworcu; należało do okręgu naukowego wileńskiego, nosiło nazwę szkoły głównej narodowej kijowskiej. Przy otwarciu tegoż gimnazyum r. 1812 d. 30 stycznia miał mowę Tadeusz Czacki. W 1811 r. wybuchł na Padole pożar, który w popiół większą część tej dzielnicy obrócił. Wtenczas spłonął piękny gmach magistratu. Powierzchowność atoli miasta na tem wygrała, bo odtąd Padół zaczął się porządniej zabudowywać. Chociaż żydzi od r. 1660 nie byli w K. cierpiani; jednakże powoli wcisnęli się tu, i na Padole w 1815 r. mieli swoją murowaną bóżnicę. Roku 1815 cesarz Aleksander I, podczas swojego pobytu w K. , wyznaczył plac na pobudowanie kościoła katolickiego, który ze składek szczodrze udzielanych rozpoczęty, długo jednak na dokończenie czekał, aż w 1842 r. dopiero był dokończony, za staraniem i wspaniałą ofiarnością Sowieckiego, Modzelewskiego i braci Poniatowskich. Jestto dziś istniejący kościół katolicki. Kronika dalsza K. z tych lat jest następna Roku 1824 Annenkow. zaczął odbudowywać staroŻytna cerkiew Dziesięcinną, która dopiero w 1841 r. została ukończoną. W 1830 r. forteco Pieczarską rozprzestrzeniono i uzupełniono W 1831 r. pierwszy raz pojawia się tu cholera. Roku 1831 skasowany został klasztor dominikanów. Pierwszym przeorem klasztoru tego był ks. Silicz, następnym ks. Aurelin Hulicki; ostatnim ks. Hołownia. W r. 1832 staroźytnik Łochwicki odkrywa ziemią zasute szczęty, , Złotej Bramy. Czasy Lewaszowa gubernatora pamiętne dla K. ; nikaęły corocznie liche domki. a wznosiły się pokaźniejszo; miasto przyozdabiało się i wzrastało powstały Lipki, dworcowy kwartał i nowy Kijów nowoje strojenje. Ukazem 1833 r. d. 9 listop. przeniesione zostało liceum z Krzemieńca i przemianowane na uniwersytet św. Włodzim erza. Uniwersytet pomieszczono w domu Korta na Peczersku. Następnie otwarte zostało drugie gimnazyum, pensjonat szlachecki i instytut panien szlacheckich. Zakłady te naukowe przyczyniły się niemało do uświetnienia miasta w uniw. byli niegdyś profesorami Hreczyna. Zlenowicz, Fonberg, Andrzejowski, Besser, Daniłowicz, Jakubowicz, Mickiewicz, Mikulicz, Hołowiński, Korzeniowski. W r. 1838 uniwersytet został zamknięty na rok jeden. Roku zaś 1833 zostało zniesione prawo magdeburskie, a zarazem i milicya miejska, t. zw. Złota chorągiew ob, w Kiewskoj Starin. Skorb Kiewlan o potierie prawa magdeburgskoho, wiersz spółczesny. Odtąd mieszczanie pozbawieni swoich dawnych praw, które broniły wstępu i osiadania na Padole zamiejscowym ludziom, powoli przez tychże zostali wyparci do przedmieść i najuboższych części miasta. Gmachy rządowe zaczęły się wznosić jeden po drugim. Z budynków godnych uwagi w 1842 r. powstał gmach uniwersytetu na Nowem mieście, w 1844 r, gmach instytutu szlacheckich panien. Przybył też ku ozdobie miasta, na stokach góry Starokijowskiej, okazały pomnik św. Włodzimierza, z bronzu i granitu, a na Dnieprze most stały, łańcuchowy. Budował go inżenier francuz Vignolles. W 1852 wzniesiono gmach korpusu kadetów, na starym Kijowie gmach sądownictw zaczęto budować, a także teatr nowy, który w 1856 r. ukończony został. W 1855 r. stanął murowany kościół luterski. Nnreszcie w 1866 r. otwartą została droga żelazna do Odessy. K. staje się od tego czasu ogniskiem rozległego życia, i jak dawniej tylko gmachami ozdobnemi, rządowemi przeważnie, się zapełniał, tak teraz powiększać się w nim zaczęła liczba wytwornych domów prywatnych, magazynów, sklepów, banków, hotelów etc. Za pomnożeniem budowli przybyły

Kijów