chodzi do 1700 hektolitrów i chmielu. Jarmarków cztery. Kościół paraf. kat. dekan. gro dziskiego. Szkoła elementarna kilkoklasowa. Agentura pocztowa; poczta osobowa chodzi z Kargowy Unruhstadt przez Kopanicę do Wolsztyna; st. kol żel. w Zbąszyniu Bentschen o 18 kil W r. 1811 było 111 dm, 568 mk. , w r. 1837 zaś 830 mk. W wiekach średnich leżało wedle podań na miejscu dzisiejszej Kopanicy miasto wielkie Lamprechtfeld; w XII i XIII wieku było własnością książąt szląskich; około r. 1319 przeszło na czas niejaki w ręce margrabiego brandeburskiego Waldemara. Miasto Kopanica powstało na gratach dawniejszego, założone przez rybaków; sukiennicy zaś spustoszonego miasta założyli Swiebodzin Schwiebus w Brandenburgii. Kościół kat. jest erekcyi króla Władysława Jagiełły z r. 1408, potwierdzonej przez Kazimierza Jagiellończyka r. 1443, drewniany, uległ kilkakrotnie pożarowi w XVII wieku. Gdy reformacya z Niemiec przeszła do kraju, urządzono w K. jednotę ewangelicką, do której należały wsie Jaromierz, Jaromiorz Stsry, Jaromierz Nowy, Uście Dolne, Uście Górne, Stare Oberskie Olędry i Wielka Wieś. Do związku tego należący odprawiali nabożeństwo na ratuszu. Ostatecznie pastor związkowy wrócił na łono kościoła i związek upadł. W r. 1710 panowała morowa zaraza; w r. 1793, 1848 i 1852 pożary obróciły w perzynę prawie całe miasto. K. była dawniej starostwem niegrodowem wraz z Wielką Wsią w województwie poznańskiem. Po okupacyi pruskiej r. 1796 otrzymał starostwo marszałek nadworny Massow; następnie drogą kupna nabyli je bracia Bloch, Starostwo niegrodowe kopanickie albo kopańskie leżało o w powiecie poznańskim. Wedle lustracyi z r. 1662 zaliczały się do niego dwa miasta Kopanica i Lamportopol, oraz wsio Wąchowno, Maławieś i Wielkawieś. W r. 1771 posiadał je Antoni Łodzia Poniński, opłacając z niego kwarty złp. 800, a hyberny złp. 202 gr. 7 Na sejmie warszawskim z r. 1773 75 stany Rzpltej nadały rzeczonemu Ponińskiemu toż sstwo w 50letnie posiadanie emfiteutyczne Kopanica, Jedyne miejsce łomów i szlifiemi granitu na Spiżu, u południowych stóp Tatr, w obr. gm. Mięguszowiec, na ich granicy z Sztwołą, na zachodnim brzegu Popradu a u wschodnich stóp lesistej góry Warty 1060 m. szt. gen. , pod 37 47 20 wsch. dłg. g. Ferro a 49 6 25 płn. sz. g. Dzierżawią te łomy granitowe Tobiasz Lerch z miasteczka Poprądu i Włoch Miglierini z Varese. Powolnem wbijaniem żelaznych kliników wyłamują ogromne graniastosłupy i płyty nie tylko ze stromej ściany, lecz także z poziomego calca. Granit tutejszy jest jasnoszary, zawiera bardzo mało błyszczyku i dla tego sposobny Jest do bardzo pięknego wygładzenia, a na powietrzu opiera się długo kruszeniu i łupaniu się; lepszy też Jest od znanego Mauthauzanowskiego, który w prasie hidraulicznej wytrzymuje tylko ciśnienie 816 ML na centymetr kubiczny, pod czas gdy granit z Kopanicy jeszcze przy nacisku 1223 kil. nie pęka. Wyrabiają z niego nagrobki i podobne pomniki w postaci płyt rozmaitego kształtu i piramid ściętych. Granitu tutejszego użyto do naprawy tunelu łupkowskiego i do budowy tunelu w Mostach pod Jabłunkowem. Br, G. Kopanica, niem. KohlenBerg, szczycik na płn. wschód od Szczyrby wsi, na Liptowie, między graniczną rzeczką Czerwoną Wodą od wsch. a Młynicą od zach. , między drogą kolei żelaznej od płn. , a gościńcem liptowskospiskim od płd. . Wzniesienie 938 m. Korzistka i Kolbenheyer; 902 m. szt. gen. Por. HaleWiaterm. Kopanica, 1. nazwa miejscowa górnego biegu Niemna ob. . 2. K. , ob. Łosza. 3. K. , rz. , dopływ Szczary z prawej strony, uchodzi poniżej Sohowaszni. Kopanica, niem. Coppanitz, ob. Obra, Głu chowo, Jarogniewice, Kościan. Kopanica parchańska, ob. Imwrocław. Kopanica Szląska, niem. Schles. Landgra hen i K. Polska Poln. Landgraben, dopływy Baryczy koło folw. Zeiporn w pow. mielickim. Kopanice na mapie sztabu general. , Kopanie na mapie Kummersberga, las w płd. stronie Jaryczowa nowego, pow. lwowski, ze szczytem 256 m. wys. Zajmuje cały obszar płd. aż do granicy Jaryczowa, gdzie się łączy. z lasom Spaleniska w Barszcze wicach. Lu. Dz. Kopańce, jezioro przy wsi t. n. , o 1 wiorstę na południe od jez. Gulbin, łączy się z jez. Jegłówek i Szurpiły; obszar niewielki. Brzegi wznoszą się 848 stóp nad poziom morza. Kopanie, os. nad Jez. t. n. , pow. suwalskie gm. Jeleniewo, par. Głęboki rów. Odl. 16 w. od Suwałk, ma 2 dm. , 12 mk. , zamieszkana przez fliponów. Kopanie, wś, pow dubieński, par. Łysin. Kopanie, 1. część Bordulak w pow. brodzkim. 2. K. , grupa domów w Ponikwie w pow. brodzkim. 3. K. , poszezególne domy w Jaworniku ruskim w pow. dobromilskim. 4. K. , poszczególne domy w Lipie w pow. dobromilskim. 5. K. al. Kopań, grupa domów wGnojnicach, w pow. jaworowskim. 6. K. , orne pola i pastwiska, zajmujące płd. zach. stronę Krasowa, zach. stronę Brodek i płd. wsch. stronę Dobrzan w pow. lwowskim. Najwyższe wzniesienie czyni 320 m. 6. K. , mieszkanie leśnego na obszarze dworskim Szczepiatyn, pow. Rawarska. 8. K. , karczma na obszarze dwor skim Manajów w pow. złoczowskim. 9. K. , część wsi Zarule w pow. złoczowskim. 10. K. ,

Kopanica

Kopan