zmarłego brata Piotra Bruśnika, zagrożony W kwietniu 1522 r. klątwą kośoielną za niedawanie dziesięcin do kościoła w Bruśniku, stanął na pozew ks. Marcina Cieszkowskiego plebana ze Zbyszyc wraz z kmieciami ze wsi Kobieli Mo rawski II, 406 przed sądem duchownym. 2. K. , przys. do Zbylitowskiej góry w pow. tar nowskim, leży na prawym brzegu Dunajca, na południe Zbylitowskiej góry a na południowy zachód od Tarnowa. Mac. Kobielaki, Kobelaki, Kobylaki, miasto pow. gub. połtawskiej, nad rzeką Worskłą i Kobylaczka, 1377 w. od, Pelersburga a 68 od Połtawy odległe, 13657 mk. ; prowadzi handel bydłem rogatem, owcami i wełną. Stacya pocztowa i st. dr. żel. charkowskonikołajew skieji por. Butenkowska, Przed rokiem 1802 K. były miasteczkiem powiatu kremieńczuskiego. Założone przez Niemierycza za czasów Rzplitej Polskiej, do Rossyi r. 1654 przyłączone. Kobielacki powiat zajmuje powierzchni 445 1 2 mili kwadr. ; z tych ziemi uprawnej 131, 000 dziesięcin, łąk i stepów 98, 000 i lasów około 30, 000 dziesięcin. Miejscowość powiatu stanowi płaszczyznę pochyłą ku po łudniozachodowi, stopniowo zniżającą się do Dniepru. Główna wyniosłość ciągnie się na prawym brzegu rzeki Worskły, który miejscami jest stromy i urwisty; na prawo od tej rzeki ciągnie się płaszczyzna, poprzecinana krętami parowami, idącemi w kierunku do Dniepru; w lewo zaś miejscowość jest mniej wyniosła i zlewa się z prawym skalistym brzegiem rzeki Orła, Grunt piaszczysty, miejscami bagnisty, w miejscach zaś górzystych nad brzegami rzek jest gliniasty i po części wapienny. Główny przemysł stanowi rolnictwo hodowla owiec. Kobielanka, powiat grudziąski, ob. Kobylanka. Kobielanken niem. , pow. grudziąski, ob. Kobylankla, Kobiele 1. małe, wś, folw. i os. , powiat noworadomski, gm. Kobiele, paraf. Kobiele Wielkie. W 1827 r. było tu 33 dm. , 267 mk. , obecnie wś ma 43 dm. , 419 mk. , 305 mr obszaru; folw. 7 dm. , 26 mk. , os. 1 dm. , 4 mr. rozl. Dobra K. Małe składają się z folw. K. Małe i Stara Huta szklana, attynencyi Zrembiec i Wojciechów, oraz wsi K. Małe i Zrembiec; rozległe m. 1753; folw. K. Małe grunta orn i ogrody m. 455, łąk m. 100, pastw. m. 303, lasu m. 700, nieużytki i place m. 27, razom m. 1585, bud. mur. 1, drew. 21. Folw. Huta Stara Szklana, grunta orne i ogrody mr. 118, łąk m. 34, pastw. m. 12, nieużytki i place m. 2 razem m. 166, bud. drew. 3. W niektórych miejscowościach są pokłady torfu. Wieś Kobiele Małe osad 40, z grun. mr. 305; wś Źrembiec osad 62, z gruntem mr. 463. 2. K. wielkie ws folw. i os. prob. , pow. noworadomski, gm. i par Kobiele. Leży o 12 w. od Radomska, przy drodze z Kodrąbia do Żyt nego. Posiada kościół paraf. murowany z XVIII wieku. Urząd gminny. Jest tu źródło mineralne. Wś ma 47 dm. , 477 mk. , 288 mr. folw. 6 dm. , 63 mk, os. prob. 3 dm. , 6 m. ; dano włościanom 64 mr. Dobra K. Wielkie składają się z folwarków K. i Cieszątki, attynenoyj Przysieki, Osiny, Piła i Modrzewszczyzna; rozl 1866 r. wynosiła m. 3022 w tem grun. orne i ogrody mr. 883, łąk m. 87, pastw. mr. 109, lasu m. 1206, zarośli m. 752, nieużytki i place m. 40, gorzelnia, browar, młyn wodny i wiatrak. Wieś Kobiele Wielkie osad 49, z grun. m. 287; wś Ujazdówek osad 16, z grun. m. 110; wś Bukienka osad 5, z gran. m. 42; wś Cieszątki osad 30, z grun. mr. 121; wś Hucisko osad 6, z grun. m. 56; wś Tomaszów osad 5, z grun. m. 66; wś Przybyszów osad 40, z grun m. 496. Por. Łaski, Lib. ben. I, 507, Kobiele 1. wś włośc, pow. wilejski, o 73 w. od Wilejki, 3 okr. adm. , gm. Sitce, 5 dm. , 40 mk. 2. K, wieś rządowa, daw. mko, nad rzeką Grudą, pow. trocki, 4 okr. adm. , 105, w. od Trok, 17 dm. , 203 mk. , z tego 194 kat. , 9 żydów 1866. Kobielec, ob. Kobylec. Kobielica, ob. Kobylica, Kobielice. wś i kol, pow. nieszawski, gm. Sędzin, par. Kobielice. Posiada kościół filialny drew. z XVII w. W 1827 r. było tu 10 dm. , 83 mk. Kobielice 1. niem. Kobielitz, wś, powiat pszczyński, par. Brześć, o milę od Pszczyny, przy drodze bitej pszczyńskożórawskiej; 136 bud. , 62 dm. , 660 mk. , w tem 564 kat, 106 ewang. , 61 osad, 1030 mr. rozl. Dominium tu ma 391 mr. ziemi, częściowo w dzierżawę wypuszczonej. 2. K. , niem. Kohdwitz, ob. Kohylioe. F. S. Kobieli, kobjelń, niem. Koebeln, ob. Kobelin, Kobjelń, niem. Göbeln, wieś serbska na saskich Łużycach w pow. budyszyńskim. W r. 1875 dm. 26, mk 117, w tem Serbów 113. Kobielnik, attynencya Wiśniowy, nad Kobielnickim potokiem, wpadającym z lewego brzegu do Krzyworzeki, dopływa Raby, na wschodnim stoku góry Kamiennika, 912 m. n. p. m. wzniesionej, w pow. wielickim; składa się z dwóch części, ztąd czasem na mapach oznaczono Kobielniki. Okolica jest górzysta, pokryta świerkowemi lasami. Obydwie części należą do parafii rzym. kat. w Wiśniowy; 415 mk. rzym. kat. Większa pos. hr. Romera F. ma 126 m. roli i 159 m. lasu; mn. pos. 731 m. roli, 236 m. łąk i ogr. , 443 m. pastw. i 459 m. lasu. Graniczy na północ z Wiśniową, na południe z Węgłówką. W XV w. własność

Kobielaki

Kob