łączony od wsi. R. 1547 król Zygmunt zapisał go Olszewskiemu młynarzowi wraz z włóką roli przyległej, za co miał odstawiać na zamek w Grudziądzu 3 łaszty żyta; od stawu Zarośłe płacił 30 zł. R. 1723 jest posiadaczem młyna Michał Łukaszewski. R. 1777 wdowa Barbara Preiss, z domu Dahm. R. 1790 nabył młyn Samuel Scheege za 14000 zł. i rocznym kanonem 58 tal. R. 1833 Jan Schnakenburg, młynarz. Ob. Frölich 1. o. str 174. Por. Grudziądz. Kłodna, ob, Kłodno i Głudna, Klodna lub Kłodno przys. do Męciny, pow. limanowski, leży nad Klodnianką, potokiem uchodzącym do Zadziela, a z nim do Dunajca, na połudn. stoku lesistego grzbietu ze szczytem Chełmem 762 m. npm. Ten przys. oddzielony od Męciny lasem, jest tylko z połudn. strony niezakryty lasami; ma 635 mk. rz. kat. Mac. Klodne, miejscowość otoczona ze wszech stron lasami w zagięciu Dunajca na lew. brz. , między Krościenkiem i Tylmanową ob. Mac. Klodnia, Kłodawa 1. niem. Kldau, folw. , pow. kartuski, w wieczystą dzierżawę wydany w Kwidzynie 14 kwietnia 1779. Obejmuje 2 działy, obszaru mr. 1531 jezioro 42 m. , kat. 74, ew. 6, dm. 6. Par. Parchowo, szkoła i poczta Sulęcin. Odleg. od Kartuz 5 3 8 mili. R. 1860 po siadacz Milczewski. 2. K. , niem. Klodnia, do bra, pow. chojnickij w lesistej i piaszczystej okolicy, 1 milę od st. kol. żel. w Czersku. Ob szaru liczą mr. 2916, bud. 19, dm. 5, kat. 65. Niedaleko za wsią wśród równiny rolnej w pół nocnej stronie natrafiono tu, przed 50 laty, 8 mogił kamiennych, które następnie zburzono. Parafia i poczta Czersk, szkoła w miejscu. Po siadacz Kliński. Kś. F. Klodnica 1. os. włośc, nad rz. Chodel i jez. Kłodnickiem, pow. lubelski, gm. i par. Chodel. W XV w. istniał tu kościół drewn. par. św. Piotra; wieś zaś była dziedzictwem Mikołaja Maciejowskiego h. Ciołek Długosz, II, 546. Z czasem widocznie kościół zniszczał i nie został odbudowany, ponieważ w pobliskim Chodlu stanęła okazała świątynia. 2. K. , wieś, pow. nowoaleksandryjski, gm, Szczekarków, par. Wilków. W 1827 r. było tu 27 dm. , 187 mk. W XV w. wieś ta zwała się Kłodnia Nogawszczyna i należała do Pakosza i Grzegorza Nogawki Długosz, II, 555 i III, 252. 3. g. Dolna, folw. , pow. janowski, gm. i par. Wilkołaz. W 1827 r. było tu 40 dm. , 243 mk. W XV w. dziedzicami byli Jan, Hektor i Michał Wieniawici Dług. , U, 552. Por. Janów, III, 417. Folw. K. Dolna z wsią K. Dolna, Białowody i Emilków, rozległy mr. 815 grunta orne i ogrody mr. 609, łąk mr. 9, lasu mr. 175, wody mr. 6, nieużytki i place mr. 16, bud. murow. 4, z drzewa 9; płodozmian 10 i 12polowy; pokłady kamienia wapiennego i kamienia budulcowego wapniaka. Rzeczka bez nazwy przepływa; młyn wodny i 3 stawy. Wś K. Dolna os. 38, z gruntem mr. 628; wś Białowody os. 10, z grun. mr. 89; wś Emilków os. 2, z grun. mr. 12. 4. K. Górna, folw. , pow. janowski, gm. i par. Wukołaz. W 1827 r. było tu 34 dm. , 247 mieszk. Folw, K. Górna z wsią 1. Górna i Ryczydół, rozległy mr. 1189 grunta orne i ogrody mr. 816, łąk mr. 56, wody mr. 3, lasu mr. 297, nieużytki i place m. 16, bud. murow. 6. z drzewa 19; młyn wodny, staw; pokłady torfu i kamienia wapiennego. Wś K. Górna os. 28, z gruntem mr. 412; wś Ryczydół os. 12, z grun. mr. 102. Dobra kłodnickie sktadające się z wsi K. należały prawem dziedzicznem do trzech braci Kłodnickich, którzy w r. 1596 takowemi podzielili się, a następnie r. 1610 przeszły na Jadwigę Pajewską, córkę Andrzeja Kłodnickiego, i w rodzinie Pajewskich do r. 1706 pozostawały. W tym roku Piotr Potemski, urodzony z Teresy Pajewskiej, nabywa od wuja swego Jana jednę część Kłodnicy, a w r. 1727 drugą od swej kuzynki Anny z Pajewskich Iwanickiej. Potemscy posiadają Kłodnicę do połowy XVIII w. i przez ten czas prowadzą nieustanne procesy o granicę z Miączyńskimi. W połowie XVIII w. wieś K. przechodzi prawem sukcesyi na Jełowickich, Jemiołkowskich i Budzyńskich, z których pierwsi spótsukcesorów w r. 1758 spłacają Jemiołkowskich summą złp. 23, 333, a Budzyńskich summą złp. 16, 600. W owej chwili dobra kłodnickie składały się z K. , Kępy i Wólki Radlińskiej. Antoni Jełowicki, , sortes suas in bonis Kłodnica oddaje Stanisł owi Bożeniec Jełowickiemu, podkomorzemu królewskiemu. Klodnica po rusku Kołodnycia 1. wieś w pow. stryjskim, 8 km. na płd. zach. o4 sądu powiat. , st. poczt. i kolejowej w Stryju. Na płn. leży Hołobutów, na wschód Zawadów i Grabowiec Stryjski, na płd. Manasterzec, na. zach. Uliczno w pow. drohobyckim. Od pow. drohobyckiego oddziela wś pot. Kłodnica al. Uliczanka, płynący od płd. na płn. W oddaleniu przeszło 3 km. od tego potoku na wschód, płynie drugi potok Solanka al. Kłodnica, , dopływ Kłodnicy, w tymże samym kierunku, i zabiera dopływy od lew. brz. W płd. części doliny tego potoku leżą zabudowania wiejskie 321 m. . W płn części obszaru wznosi się punkt jeden do 334 m. W stronie zach, lożą lasy na płn. granicy las Kłodnica i na płd. granicy; między niemi pastwisko wzniesione na płn. zach. krańcu do 342 m. Własność większa ma roli orn. 126, łąk i ogr. 134, pastw. 112, lasu 328 mr. ; własn. mniejsza roli ornej 233, łąk i ogr. 492, pastw. 46 mr. Według spisu z r. 1880 było 234 mk. w gminie, 23 na obszarze dwor. prawie wszyscy obrz. gr. kat. Par. rz. kat. w Stryju, gr. kat. w Koniuchowie. We wsi jest cerkiew, dwór i leśniczówka,

Kłodna

Klodnic

Klodn