Karcze, zaśc. pryw. , pow. dzisieński, o 60 w. od Dzisny, 2 okr. adm. , 2 dm. , 15 mk. Karczemka, posterunek pogr. straży, nad je ziorem powidzkiem, pow. słupecki, gm. Ostrowite, par. Giwartów; odl. od Słupcy w. 10 i pół, ma dom 1, mk. 5. Karczemka 1. zaśc. szlach. , pow. wileńskie 5 okr. adm. , o 21 w. od Wilna, 3 dm. , 28 mk. , z tego 6 prawosł. , 22 kat. 2. K. albo Popiszki, zaśc, szlach. , pow. wileński, 3 okr. adm. , o 46 w. od Wilna, 1 dom, 10 mk. żydów 1866. Karczemka 1. karczma w Wolicy Kamarowej w pow. sokalskim. 2. K. , poszczególne domy w Kupiszwoli w pow. żółkiewskim. Karczemka 1. niem. Kaczemka, karczma, pow. pleszewski, 1 dom, 32 mk. , należy do dom. Kajewa. 2. K. , leśnictwo, pow. szamo tulski, 1 dom, 14 mk. , należy do nadleśnictwa Arsenowa. 3. K, wś, pow. bydgoski, 13 dm. , 139 mk. , 53 ew. , 86 kat. , 25 analf. Najbliż sza poczta, telegr. i st. kol. żel. w Kotomierzu Klarheim. 4. K. , niem. Neukarczemka, dom strażnika, pow. inowrocławski, 1 dom, 7 mk. , należy do dom. Ostrowa pod Pakością. 5 K, osada, pow. gnieźnieński, 1 dom, 10 mk. , nale ży do dom. Karczewa. 6. K, lesnictwo, pow. międzychodzki, niem. Lutjenkrug, 7. K. , kar czma do Charcic, pow. międzychodzki, niem. Dreibuchenkrug. M. St. Karczemka 1. niem. od r. 1874 Karschau, posiadłość z karczmą, pow. toruński, na lewym brzegu Wisły, w okolicy lesistej, przyłączona do gminy w Otłoczynie; bud. 4, dom 1, katol. 13, ew. 4. Parafia Podgórze, szkoła i poczta Otłoczyn. 2. K. , włość z karczmą, do Niewierza, pow. brodnicki, 1 dom. Parafia i szkoła Mszano, poczta Brodnica. 3. K. , niem. Karczemken, osada do Milewa, pow. świecki, w le sistej okolicy, ponad jeziorem; tuż przy wsi przechodzi kol. żel. bydgoskotczewska; dom 1, mk. 9. Parafia i poczta Nowe. R. 1789 właściciel tej osady Białochowski. 4. K. , kar czma pod Rakowcem, pow. lubawski. 5. K. , niem. Krug, pow. lecki. 6. K, pow. lęborski Kętrz. . Kś. F. Karczemki, dwie karczmy szlach. , powiat wileński, 5 okr. adm. , o 45 w. od Wilna, 2 dm. , 15 mk. kat. 1866. Karczemki L niem. Kartzemken, wybud. do wsi Kokoszkowy, pow. gdański, na bitym trakcie gdańskokartuskim, parafia Maternia, poczta Żukowo. R. 1789 należało do Ignacego Grąbczewakiego. Przy wsi natrafiono nowszymi czasy na pogańskie cmentarzysko. 2. K. , niem. Karschemken, teraz Friedenu, 2 posiadłości, pow. wejherowski; a K. szlach. , niem. Adl. , K. , wybudow. do Dobrzewina, na bitym trakcie lezneńskowejherowskim, ma nowy kościół luterski, fundowany i utrzymywany przez towarz. relig. ewang. Gustawa Adolfa; Kościół ten jest filią do M. Kaczek; b K. król. , Königl. K. , 1 posiadłość obejmująca obszaru 8 włók, kat. 21, ew. 11, dm. 3. Parafia Chwaszczyn, szkoła w miejscu, poczta Kielno. Odległość od Wejherowa 3 i pół mili. 3. K. , wś w pow. lęborskim ziemi pomorskiej Kś. F. Karczew, osada, niegdyś miasteczko do dóbr otwockich należące, w powiecie nowomińskim, gm. Otwock, blisko brzegu Wisły, nad strugą Jagodną, o trzy wiorsty oddalona od stacyi dr. żel. nadw. Otwock. Niegdyś była wsią, założoną w początkach XVI stulecia przez rodzinę Karczewskich, którą to wieś wkrótce potem Zygmunt I przywilejem z roku 1548 pozwolił Janowi i Franciszkowi Karczewskim zamienić na miasto. Obdarzył ją prawem niemieckiem czyli chełmińskiem, przez co wyłączył mieszczan z pod sądownictwa wojewodów, kasztelanów, starostów i t. p. , stanowiąc ażeby we wszelkich sprawach stawali przed wójtem swoim, który się do dziedziców miał odwoływać. Tenże sam monarcha pozwolił zaprowadzić targ tygodniowy w sobotę i dwa jarmarki coroczne na św. Wit i na św. Bartłomiej; uwolnił osiadających na lat 20 od podatku miejskiego szos zwanego i od wszelkich innych poborów, wyjąwszy czopowego. Przywileje te potwierdził ostatnio August III w r. 1757, nadając miastu 12 jarmarków. Do wspomnień historycznych K. należy że w r. 1704 przebywał tu Karol XII, król szwedzki, wraz ze Stanisławem Leszczyńskim, królem polskim, przez dwa dni, przeprawiając wojska swe przez Wisłę, mimo strzałów artyleryi pruskiej, stojącej na lewym brzegu. Za rządów Augusta III należał Karczew do znanego w dziejach Franciszka Bielińskiego, marszałka wielkiego koronnego, dziedzica sąsiednich dóbr otwockich, który w otaczających borach wyprawiał łowy dla króla lubo wnika myśliwstwa. W bieżącem stuleciu K. przeszedł na własność rodziny Kurtzów, obecnych dziedziców dóbr otwockich, i aż do zamienienia go na osadę w r. 1866, w ich rękach pozostawał. Z nowym rokiem 1882 K. miał 123 domy, z czego 2 tylko murowane. W roku 1541 Karczewscy dziedzice miejscowi wznieśli tu kaplicę. Obecny kościół rzymskokatolicki parafialny, murowany, wystawiony został w r. 1737 przez marszałka Franciszka Bielińskiego, i ten pod wezwaniem św. Wita poświęcony został w r. 1768. Po pożarze, jaki go nawiedził przed trzydziestu laty, odrestaurowany, kosztem ówczesnych dziedziców Kurtzów pokryty został dachem z blachy żelaznej. Dzwony w tym kościele pochodzą większy z roku 1618, mniejsze z 1646 i 1668. Par. K. ma dusz 3056. Roku 1827 m. K. miało 98 dm. , 1023 mk. Z nowym rokiem 1882 osada K, liczyła 2265 stałej ludności, w tem 1332 ka. Karcze Karcze Karczemka Karczemki