łoty, 252 Korduby, 253 Bielaki, 254 Kopytki, 255 Sledzie, 256 Denysy, 257 Kudryki, 258 Stanczuki, 259 Libry, 260 Łozowy, 261 Wołki, 262 Czausy, 263 Gorajec. XIV. Przysiołek Pomłynów po rusku Pimłyniw z dworzyskami 264 Łncyki, 265 Wołki, 266 Peretratki, 267 Klimki, 268 Swiderskie, 269 Mielniki, 270 Zubale, 271 Wołki, 272 Kotyki, 273 Biłyki, 274 Swistuny, 275 Wołki, 276 Stasiuki, 277 Sawczuki, 278 SołtysiŁuczyki. Nazwy poszczególnych dworzysk pochodzą z małemi wyjątkami od nazwisk mieszkańców. Przy ostatnich pomiarach z r. 1854 podzielono Kamionkę wołoską na dwie gminy katastralne Kamionkę wołoską na zachodzie obejmującą następujące przysiołki Stare sioło, Lipnik, Brzezinę, Pomłynów, Moszczanę, Hole, Kruszynę i Pulce i na Kamionkę Lasową na wschodzie, obejmującą przysiołki Budy, Krzywe, Milawę, Peratyn, Biszków i Bobroidy. Długość całego obszaru od wschodu na zachód wynosi 22 kil. , szerokość w połowie zach. 4 kil. a we wsch. 5 do 9 kil. Na północ od wsi leżą Wulka Mazowiecka, Hujcze, Hole rawskie, Rawa ruska, na zachód Potylicz, na płd. Ruda manasterska, Ruda magierowska i Dobrosin wieś powiatu żółkiewskiego, na wschód zaś Lubella i Przystanie obie w pow. żółkiewskim. Cały obszar leży w dorzeczu Bugu. Wzdłuż półn. granicy Kamionki Lasowej płynie Rata od zachodu na wschód. Pomiędzy Kamionką Wołoską a Starą wsią i Lipnikiem płynie z Potylicza pot. Maranka, dopływ Raty, od zachodu na wschód a potem na płn. wsch. Przez płd. wschod. część Lipnika płynie z Rudy magierowskiej pot. Moszczana dopływ Muranki od płd. zach. na płn. wschód i przyjmuje od prawego brzegu potok Pogorzeliska. Z płd, wsch. obszaru Kam. Lasowej płyną wody na płn. wschód do Raty, jak np. potok Biała wzdłuż granicy płd. wschod. Nad Ratą, toż samo nad dolną Muranką i Moszczana, leżą rozległe moczary, tak zwane ługi, Całe położenie wsi nizinne. Część zachodnia, mniejsza Staresioło, Dąbrówka i część Lipnika jest pagórkowata, a między jej wzgórzami wznosi się najwyżej Wołkowica 349 m. na płn. zachód i drugie wzgórze 315 wys. na płd. zach. Wzgórza są pokryte lasami. Z Wołkowicy piękny roztacza się widok nietylko na pojedyncze części Kam. ale na dalszą okolicę. Widzieć stąd można bielejące mury 4baszto wego zamku w Rudzie Magierowskiej, w którym nieraz Jan Sobieski przebywał w czasie łowów, a w dali połyskują 3 banie cerkiewne w Rudzie Monasterskiej. W środku Kam. wołoskiej dochodzi Klepacka 282 m. , a cała wschodnia, większa połowa obszaru, przedstawia się jako równina prawie, pochylająca się za biegiem potoków, Z wyniosłości wymienićby tu jeszcze można Niedziechę w Biszkowie dochodzącą 237 m. Reszta obszaru opada niżej aż do 214 m. na ługach nad Ratą. Liczne potoki płynące tędy tworzą trzęsawiska, więcej niż 3 kil. szerokie. W lecie przebywa tu mnóstwo ptastwa wodnego, w rzekach znajdują się w obfitości ryby, raki, miejscami wydry, a w błotach nad rzeką Białą pijawki. Dawniej miały się tu znajdować także bobry dziś jeszcze zwie się jeden przysiołek Bobroidami, niedźwiedzie jedna sianożęć zwie się do dzisiaj niedźwiedziemi łozami 1 rysie zachowała się nazwa sianożęci rysie łozy. W jesieni stoją na tych rozległych ługach, ciągnących się nad brzegami Raty w głąb wsi sąsiednich, niezliczone stogi siana, które dopiero w zimie, gdy ziemia zamarznie, wywozić stamtąd można. Dawnemi czasy chronili się okoliczni mieszkańcy wraz z dobytkiem w tych niedostępnych okolicach przed napadami tatarskiemi. Własn. większa Czajkowskich ma roli ornej 1432, łąk i ogr. 577, pastw. 95, lasu 1594 mr. ; własn. mniej. roli ornej 8332, łąk i ogr. 4276, pastw. 3447, lasu 502 mr. Gleba jest inna we wsch. a inna w zach. części obszaru. W części wschod. jest ona piaskowa albo gliniasta a sprzyja uprawie żyta, grochu i ziemniaków zwanych tu bolbą albo kartochami, w części zach. gliniasta, mniej więcej tłusta i czarna, sprzyja uprawie pszenicy. W Dąbrówce znajduje się glina garncarska i fajansowa, tudzież węgiel brunatny. Wedle spisu z r. 1880 było 7691 mk. w gminie a 162 na obsz. dwor. Jest to zatem najludniejsza wieś w Galicyi. Wedle szematyzmu z r. 1881 było mk. obrz. gr. kat, 6994, rzym. kat. 78. Parafia rzym. kat. w Rawie ruskiej. Parafij gr. kat. jest trzy Kamionka Lipnik, KamionkaStarawieś i Kamionka Lasowa. Wszystkie należą do dekanatu potylickiego a dyecezyi przemyskiej. Parafia w Lipniku założona około r. 1600, cerkiew murowana postawiona w r. 1780 staraniem dworu i gromady. Na miejscu, gdzie ona teraz stoi, stała dawniej mała cerkiewka drewniana, między r. 1616 a 1628 zbudowana. W cerkwi tutejszej przechowują się dzieła Postylla Wujka z r. 1582 i Roczne dzieje kościelne od r. 1198 przez ks. Jana Kwiatkiewicza, z r. 1645. Parafia w Kam. Lasowej założona około r. 1660. Cerkiew tutejsza, o 11 kil. od Lipnickiej oddalona, drewniana, o 3 baniach, budowana od r. 1666 do 1701 a może aż do 1721. Krąży także podanie, że pierwotnie stała cerkiew koło chat Łozowych, tam, gdzie teraz krzyż się wznosi. W cerkwi znajduje się olejny portret założyciela, ojca Bazylego Hawryłowicza Kudroby z roku 1668 i oryginalna hramota erekcyjna parafii

Kamionka Wołoska