nem. Po okupacyi i sekularyzacyi duchow nych dóbr należało J. do gdańszczan od roku 1807 do 1826, następnie włościanom na wła sność ustąpione. Mieszkańcy trudnią się po większej części rybołóstwem. Kś, F. Jelitkowska struga, Gletkauer Fliess, w Prusach zachodnich, bierze początek w górach lesistych, 149 m. wysokich, przy wsi Klukowie w pow. gdańskim; kierunek ma przeważnie północnowschodni. Przechodzi przez cichą dolinę, zwaną dla tego miłą, po niem. Freudenthal. Przy leśnictwie tworzy małe, przydługie jeziorko; pędzi następnie cały zastęp hamerni i młynów we wsi Schwabenthal i Ernstthal; przybiera kilka dopływów z północy i z zachodu; wyszedłszy z gór, płynie przez sławną Oliwę, zupełnie blisko kościoła klasztornego; w ogrodzie poklasztornym tworzy przepyszne fontanny i wodospady; obraca zaraz potem młyn wielki, następnie we wsi Günthershofi Konradshammer kilka hamerni i uchodzi kilku ramionami, młyn jeszcze pędząc, przy Jelitkowie do morza. Długość małego tego ale nader uroczego i pożytecznego strumyka, przez miłośników natury chętnie zwiedzanego, nie przechodzi jednej mili. Za polskich czasów płynął cały w obszernych dobrach oliwskich cystersów, którzy oddawna wszystkie te młyny i hamernie pozakładali. Począwszy od źródła aż do Oliwy są wzgórza po obu stronach strumyka lesiste. Por. Gdańsk. Jelitów, 1. folw. , pow. rawski, ob. Lelitów, 2. J. , ob. Tomaszów lubelski. Jelitów, 1, wś, nad rzeczką Ołobokiem, poboczną Prosny, powiat odolanowski; 22 domów, 155 mieszkańców, wszyscy kat. ; 60 analf. Poczta. , telegr. , st. kol żel. w Ostrowie o 5 kil. , 2. J. folw. , 7 dm. , 143 mk. 3. J. , cegielnia; 1 dm, , 5 mk. , ob. dom. Pogrzybów. Jelitowo, wś i dom. , pow. gnieźnieński; dom. 857 mr. rozl. , U dm. , 133 mk. , wszyscy kat. , 60 analf. Poczta w Żydowie o 3 kil. , st. kol. żel. , telegr. w Czerniejewie Schwarzenau o 8 kil. Dom. należy do T. Chrzano wskiego. M. St. Jelizawetgrad, ob. Elizabetgród. Jellen niem. , ob. Jeleń i Jelenie. Jellenowen niem. , ob. Jelinowo. Jellenschehütte niem. , ob. Jeleńskahuta. Jellenthal niem. , pow. kwidzyński, ob. Jelenica. Jellentsch niem. , ob. Jeleńczyn. Jellowa niem. , ob. Jałowa, Jelmia, ob. Janków, t. III, 407. Jelmie, ob. Ilmie, Jelna, wś i folw, , pow. opoczyński, gm. Kszczonów, par. Drzewica, o 2 w. od Drzewicy. W 1827 r. było tu 7 dm. i 101 mk. , obecnie 14 dm. , 101 mk. , 540 mr, ziemi dworsk. i 286 mr. włość. Według Tow. Kred. Ziemskiego. folw. Jelnia z wsią Jelnia i Augustów mr. 609, grunta orne i ogrody mr. 405, łąk mr. 28, pastw. mr. 52, lasu mr. 102, nieużytki i place mr. 22. Bud. mur. 6, drew. 2. Wieś Jelna osad 17, z gruntem mr. 287; wś Augustów osad 5, z gruntem mr. 82. Jelna 1. folw. pryw. , pow, lidzki, 1 okr. adm, o 25 w. od Lidy, o 3 w. od Bielicy ob. . 9 mk. 1866. Niegdyś należała J do Sapiehów, Szemiotów, Odachowskich. Był tu klasztor dominikanów; założyły go 1667 Zofia Marya z Olszewskich Odachowska i Anna z Mańkowskich Przesławska. Dziś jest paraf. kościół katolicki M. B. , z drzewa wzniesiony roku 1667. Parafia kat. , dek. lidzkiego, dusz 1692. Filia w Waszkiewiczach, kaplica w Bielicy. Okolica wyniosła i równa, lasów mało, łąk, bagien, pól wiele; grunta lekkie, piaszczyste. Wokolicy są rzeki Niemen, Mołczadka, Niemenek, Dzitwa, Izwa, Hołdówka, Lebioda, Smołocz, Nieciecza, Rosoka, Olechówka, Jeleńka; jez. Weliczay. 2. J. , trzy folw. i karczma nad rz. Jelnianką; pow. lidzki, okr. adm. , o 26 28 w. od Lidy, 5 dm. , 46 mk. 1866. 3. J. , zaśc. szlach, pow. wileński, 3 okr. adm. , o 53 wiorst od Wilna, 36 mk. kat. 4. J. , zaśc. szlach. , pow. wileński, okr. adm. , o 52 w. od Wilna, 1 dm. , 14 mk. kat. 1866. 5. J. , mały zaśc. na południowym krańcu polesia pow słuckiego, nieopodal traktu pocztowego wiodącego do Pińska, w okolicy pomiędzy wsią Lubaszewem i pocztową stacyą Kaczajką, ma osad 2, okr. polic, kiecki 6. J. , ob. Starojeina. Jelna, ob. Jedlna. Jelna z Judaszówką, wś w pow. Nisko, na leży do parafii rzym. i gr. kat. w Leżajsku, leży w okolicy równej, piaszczystej, pokrytej sosnowemi lasami. Z 1059 mk. jest 972 rzym. kat. Większa posiadł. Alf. hr. Potockiego ma obszaru 317 mr. roli, 19 mr, łąk i ogr. , 67 mr. pastw. i 1167 mr. lasu; mniej. pos. 1891 mr. roli, 264 mr. łąk i ogr. , 579 mr. pastw. i 143 mr. lasu. Mac. Jelnia, wś poleska w pow. ihumeńskim, z lewej strony rzeki Hać, w gminie hrebiońskiej położona, ma osad włócznyoh 18. Jelnia, m. pow. gub. smoleńskiej, po obu brz. rz. Desny i przy rzeczkach Horodczance i Biełomojce położone, pod 54 34 szer. , 50 51 dł. , o 127 w. od Smoleńska, o 345 od Moskwy, o 837 od Petersburga. O Jelni czytamy pierwszą wzmiankę pod r. 1447. Wtedy była to wś w pow. smoleńskim, gm. Dworzec. J. nie była nigdy ani w ręku polakiem ani litewskiem. R. 1500 Rossyanie wzięli tu w niewolę ks. Ostrogskiego. Od r. 1776 jest miastem, od 1802 powiatowem. Ma 3861 mk, tylko 1 kat. w r. 1863, 3 cerkwie, 469 dzięs. gruntów wiejskich. Powiat jelnieński graniczy

Jelitkowska struga

Jelitkowska

Jelitó

Jelitów

Jelitowo

Jelizawetgrad

Jellen

Jellenowen

Jele 

Jellenthal

Jellentsch

Jellowa

Jelmia

Jelmie

Jelna

Jelnia