ny poprowadzano kanał jaryczowski ob. . Na płn. krańcu Jaryczowa wznosi się punkt jeden do 252 m. Środek obszaru zajmuje miasto, na płd. od niego leżą folwarki miejskie 232 m. , na płd. od nich na granicy las Kopanie ze szczytem t. n. , 256 m. wys. ; na płd. wsch. od miasta, blisko granicy, folwark Cepuchy. Własn. więk. Krzeczunowiczów ma roli ornej 38, łąk i ogr. 323, pastw. 169, lasu 744; własn. mniejsza roli ornej 294, łąk i ogr. 455, pastw. 289, lasu 17 mr. Wedle spisu z r. 1880 było 2571 mk. w gminie, 118 na obszarze dworskim; wedle szematyzmów z r. 1881 mk. obrzędu rzym. kat. 636, gr, katol. 770. Par. gr. kat. w miejscu, dek. i archid. Lwów. Należą do niej Jaryczów stary i Podliski wielkie. Par. rzym. kat. w miejscu, dek. i archid. Lwów. Należą do niej Barszczowice, Chreniów, Dzidziłów, Jakimów, Jaryczów stary, Podliski, Połonice i Zapytów. Jest tu cerkiew i kościół murowany, konsekrowany 1855, spalony 1872, odnowiony 1875 r. W akcie fundacyjnym z r. 1431 niejakiego Paszczko, dziedzica Jaryczowa, czytamy, że kościół był już przed tym rokiem założony. Dawniej był tu monasterek, który należał do monasteru krechowskiego. Wspomina o nim historya tego ostatniego z r. 1750 do 1760. W mieście jest szkoła etatowa męzka 4klaso wa istniejąca od r, 1821, urząd pocztowy, posterunek żandarmeryi i kasa pożyczkowa gm. z kapitałem 800 zł. W początkach XIX w. były tu warsztaty sukienne, na których wyrabiano sukna w różnych gatunkach, a zwłaszcza sieraku 60 postawów rocznie. Dziś istnieje tu browar pospolity a mieszkańcy trudnią się także uprawą chmielu. Osada istniała jako wieś już przed r, 1431. W r. 1469 dziedziczył tu Stanisław z Jaryczowa, któremu zakazano pobierać nieprawnie do w Jaryczowie Ob. Akta ziem. i gr. tom. VI str. 115. Sebastyan i Franciszka z Chodorowstawu Żórawińscy zamienili tę wieś na miasto a w roku 1563 otrzymali od Zygmunta Augusta przywilej potwierdzający takową erekcyą. Nadto obdarzył król mieszkańców prawem magdeburskiem i uwolnił na lat 12 od wszelkich poborów, wyjąwszy od nowego cła i czopowego. Dla lepszego wzrostu i bytu miasta ustanowił jarmarki na św. Trójcę i W. ŚSw. a targi co niedzielę i czwartek. W r. 1618 dziedziczył tu Stanisław Żółkiewski, kanclerz i hetman wielki kor. , i wyjednał u króla ponowienie jarmarków z przemianą pierwszego na Boże Ciało. Targi miały się odbywać w czwartki. W r. 1695 spustoszyli Jaryczów tatarzy. Potem przeszedł on na Sobieskich, Radziwiłłów a od tych około r. 1770 na własność Stanisława Bernarda Gozdzkiego, wojewody podlaskiego i córki jego, księżnej Nassauskiej, która zapisała J. Katarzynie Ekonomos, zamężnej Butiakin, a w powtórnem małżeństwie Cetnerowej. Od spadkobierców Butiakina przeszedł J. w drodze kupna do Krzeczunowiczów. Herb miasta przedstawia Matkę Boską, siedzącą na tronie w polu niebieskiem, olśnioną naokoło promieniami złocistemi a okrągłą aureolą złocistą dokoła głowy, w szacie purpurowej, z koroną zębatą, złocistą, na głowie. Na dole księżyc złocisty, rogami do góry zwrócony. W prawej ręce trzyma Matka Boska wysokie berło wystające ponad aureolę, złociste, uwieńczone lilią, w lewej zaś Dzieciątko Jezus w szacie różowej, z kulą ziemską krzyżem ozdobioną w lewej ręce. Kolorowany rysunek herbu znajduje się w muzeum Ossolińskich w zbiorze herbów, pozostałym po Antonim Sznejderze. 2. J. stary z Romansówką, wś w pow. lwowskim, 21 kil. na półn. wschód od Lwowa i tuż na zach. od urzędu poczt. w Jaryczowie nowym. Na półn. leżą Remenów, Kukizów i Ceperów, na wschód J. nowy, na płd. Barszczowice i Pikułowice, na zach. od nich leży Romansówką, na płd. na granicy przysiołek Majorka, na granicy półn. karczma Pohulanka. Przez środek wsi płynie od zach. na wschód Jaryczówka, tworząc między wsią a Romansówką staw obszerny. Przez płd. część obszaru idzie kanał Jaryczowski a do niego wpada Pikułówka. W płd. stronie wsi, między kanałem a Jaryczówka, leżą nad samym stawem lasy Borek od płd. zach. , Makowiniec od płd. wsch. , na płd. od kanału las Zastawie. Po obu bokach Jaryczówki i kanału leży obszar moczarzysty. W półn. stronie wsi wznosi się punkt najwyższy 255 m. npm. Własność większa ma roli ornej 442, łąk i ogr. 839, pastwisk 107, lasu 816; własność mniejsza roli ornej 832, łąk i ogr. 223, pastwisk 95 mr. Wedle spisu z r. 1880 było 836 mk w gminie, 35 na obszarze dworskim; wedle szematyzmów z roku 1881 mk. obrz. rzym. kat. 255, gr. kat. 416. Parafia rzym. i gr. kat. w Jaryczowie nowym. We wsi szkoła filialna, istniejąca od r. 1854. O bagnach i moczarach jaryczowskich ob. Dodatek Gazety lwowskiej z r. 1858, Nr. 9 i 12. Lu. Dz. Jaryczowski kanał w pow. lwowskim, poprowadzony od wsi Grzybowice i Grzęda w kierunku wschodnim aż do Zadwórza, w celu osuszenia moczarzystej doliny, przez którą płynie Jaryczówka. Długość jego czyni 48 kil. W górnej swej części zwie się on kanałem rządowym, od Jaryczowa począwszy jaryczowskim. Spadzistość jego przedstawiają następujące liczby 248 m. między Grzędą a Grzybowicami, 245 m. w odległości 4 kil. na wschód, 240 m. w odległości 8 kil. na wschód, między Podliskami a Żydatyczami, 232 m. w odległości 8 kil na wschód; 230 m, w odl 5

Jaryczowski kanał

Jaryczowski kanał