582 Gli. dwóch odrębnych części; ma smolarnię rządową. Br. Gh. Glinau niem. , olędry, pow. bukowski, ob. Glinno. Glinay, ob. Gleinau. Glinciszki, dobra, pow. wileński o 35 w. od Wilna, nad jeziorem Musą, do którego wpada rzeczka Rynja, na płn. od Wilna, w 3 okr. adm. , należą do Jeleńskich. Był tu nie gdyś murowaay parafialny kościół katolicki, przy którym w r. 1810 Ludwik Jeleński podkom. wiłkomierski, starosta suchowiecki, osa dził ks. misyonarzy, nadając im półtrzeciej włóki gruntu i 7500 rs. gotówką E. Tyszkie wicz Wiadomość historyczna o klasztorach w dyecezyi wileńskiej. Potem była tu kapli ca byłej parafii Podbrzeź. Po Ludwiku Jeleńskim dobra G. oddziedziczył brat jego Józef, generał; potem syn Józefa Kazimierz, marsza łek mozyrski. Dziś dziedzic Mieczysław Je leński. R. 1866 miały folw. i wś G. 233 mk. , z tego 26 prawosł. , 207 katol. , gorzelnię. Wś G. należy do gm. Podbrzeź. J. W. Glińcz 1. niem. Glintsch, pow. kartuski; pod tern imieniem zachodzą 3 osobne osady 1 G. stary, niem. Alt Glintsch, folwark, na bitym trakcie kościerskogdańskim, który przez Żukowo ostatniemi czasy zbudowano, 518 nad poziom morza. Obejmuje obszaru ziemi m. 833, katol. 69, ewang; 21, dom. mieszk. 4. Parafia, szkoła, poczta Żukowo. Odległość od Kartuz 1 i pół mili. Oddawna była to własność rządowa. Za mistrza w. krzyżackiego Karola z Trewiru 1311 1324 nabyły ją norbertanki w Żukowie takim sposocem, że ustąpiły krzyżakom dobra swoje daleko nad Wisłą po za Świeciem leżące, jak np. Grabowo, Grabówko, a zato otrzymały w zamian bliższe dobra przy klasztorze tu istniejące i nadto w dodatku grzywien 57, za które jeszcze jednę wioskę miały dokupić wybrały sobie Glińcz, im bardzo bliski. R. 1360 Winryk von Kniprode mistrz w. krzyżacki potwierdza to kupno. Od tego czasu utrzymywał tu klasztor folwark i sam nim zarządzał. R. 1745 oprócz nowo wzniesionego dworu znajdowały się 4 domy mieszkalne. Po sekularyzacyi dóbr zakonnych rząd pruski wydał tę wieś w wieczystą dzierżawę r. 1792. Teraźniejszy właściciel niemiec. 2 Gnowy, Neu Glintsch, także na bitym trakcie żukowskokościerskim, dobra szlacheckie, wraz z pobliską hamernią Rudki obszaru ziemi zajmują mórg 1541, w czem jeziora mórg 65; katol. 150, ewang. 10, żyd. 4, dom. mieszk. 13, nad poziom morza 518 Parafia, szkoła i poczta Żukowo. Odległość od Kartuz 1 3 4 mili. Oddawna posiadłość ta należała do obszernych dóbr rycerskich w Sulminie das Sulminsche Gebiet. Pewną część nabyły i tu norbertanki z Żukowa i to takim Gli. spesobem, jak same piszą Około połowy XVI wieku był dziedzicem w Glińczu szlacheckim tj. Nowym między innemi także Wojciech Gliński. Ten niewiedzieć czém pobudzony, za bił rodzonego brata swego i z kraju uszedł. Wskutek tego część jego w Glińczu przypadła jako własność rzeczypospolitej. Ale król ów czesny Zygmunt August podarowal ją pp. nor bertankom w Żukowie r. 1570. Wieś ta jest zaledwie pół mili od klasztoru odległa. Póź niej czytamy w zapiskach sądowych żukow skich, że r. 1647 w zamian zą Borkowo ustą piły tę część Michałowi Borkowskiemu. Mu siały jednak wkrótce napowrót ją odzyskać, gdyż w wizytacyi kościelnej z r. 1748 wyraź nie stoi Glińcz szlachecki, tamże są 4 części. Jedna klasztoru żukowskiego, która po Wojciechu Glińskim bratobójcy na rzecz państwa przypadła, a którą król Zygmunt August kla sztorowi podarował. Druga szlachetnego pana Geschau. Trzecia pana Glińskiego i czwarta Stanisława Lipińskiego, po Tuchlińskim naby ta r. 1748. Mieszkań we wsi 10. Obecnie do bra te znajdują się w jednem ręku Jana Gruchałły, z kaszubskiej szlachty. 3 G. mały, niem. Klein Glintsch, młyn, piła i hamernia, ponad rz. Radunią, zowie się teraz zazwyczaj Rudki ob. . 2. G. , niem. Glinitsch, osada do Głodowa, pow. wejherowski, w okolicy piaszczysto lesistej. Parafia Kielno, szkoła Łężyce, poczta Zagórze. Odległość od Wejherowa 2 3 4 mili. Kś. F. Glińcza, ob. Hlińcza. Glinek, ob. Glinnik. Glinhof niem. , ob. Jelenowo. Gliniak, os. , pow. nowomiński, gm. i par. Mińsk. Gliniana, st. dr. żel, odeskiej w gub. chersońskiej. Gliniana góra, wś, pow. będziński, gm. i par. Koziegłowy. Gliniana góra, niem. Lehmberg, powiat kartuski, 2 osady 1 folw. należący do wsi rycer. Przyjaźńi Rheinfeld; parafia, szkoła i poczta Żukowo; odległość od Kartuz 2 mile; 2 folw. i leśnictwo do dóbr szlach. Szarłaty Charlotten, parafia Przodkowo Seefeld, szkoła Zalesie, poczta Kartuzy; odległość od Kartuz 1 mila. Glinianiec 1. Kordyszowski, wś, pow. bracławski, wraz z wsią Czaulskiem ma 128 dusz męz, , 273 dzies. ziemi włościan. Należała do Gnatowskich; dziś Różańska ma tu 206 dzies. , Dowbnij 165 dzies. Gleba glinkowata. 2. G. , Niemirowski, wś, pow. bracławski, gra. Woronowica, 114 dusz mę. , 237 dzies. ziemi włoś cian, 370 dzies. ziemi dworskiej, Należała do Potockich, dziś Zapolskich. Dr. M. Glinianka, wś, pow. nowomiński, gm. i par. Glinianka. Wieś leży przy dr. żel. NadGli. wiślańskiej, między Otwockiem a Celestynowem, o 2 w. od st. Otwock. Posiada kościół par drewniany, który wraz z parafią erygo wał 1564 r. Wawrzyniec Dobrzyniecki; zosta ła ona wydzielona z parafii kołbielskiej, nale żała niedawno jeszcze do dek. siennickiego, ma dziś 2405 dusz. Wś G. zwała się niegdyś Wawrzyńców. Ma dziś sąd gminny okr. III. W 1827 r. było tu 42 dm. i 303 mk. Gmina G. należy do sądu gminnego okr. III w miejscu, posiada 21616 morg. obszaru i 9143 mk. Br. Ch. Glinianka 1. karcz. szlach. , pow. wileński, okr. adm. , 2 1 2 w. od Wilna, 1 dm. , 8 mk. żydów 1866. 2. G. , karczma szlach. , pow. wileński, 6 okr. adm. , o 3 w. od Wilna, 1 dom, mk. katol. 1866. 3. G. , karczma szlach. , pow. wileński, 6 okr. adm. , o 3 i pół w. od Wilna, 1 dom, 7 mk. żydów 1866. 4. G. , karczma rząd. , pow. wileński, 6 okr. adm. , o 27 w. od Wilna, 1 dom, 9 mk. żydów. 1866. 5. G. , ob. Glinianki. Glinianka, wś nad Sanem, w pow. niseckim, należy do sądu pow. i stacyi poczt. w Ui łanowie, a parafii rzym. kat. w Bielinach i liczy 528 mieszk. Większa posiadłość Jad. hr. Mniszkowa, wynosi 13 m. roli i 1215 m. lasu; mniejsza 488 m. roli, 107 m. ogrodów i łąk i 113 m. pastwisk. Glinianka, góra 510 m. wys. , w pow. dobromilskim, na lewym brzegu potoku Kim dopływu Wyrwy, na wschód od gminy Paportna. Por. t. II, str. 74. Glinianki 1. wś, pow. olkuski, gm. Ogrodzieniec, par. Chechło. 2 G. , wś, pow. będziński, gm. Wojkowice kościelne, par. Wojkowice. Glinianki, Glinianka, wś rządowa, pow. lityński, gm. Meżyrów, par. Mańkowce, nad rz. Rowkiem, który tworzy tu duży staw; ma 142 dusz męz. , 411 dzies. ziemi włościan. R. 1868 było tu 23 dm. Wieś ta należała do klasztoru dominikanów w Barze, nadana mu wraz z futorem Kołową przez księdza Mateusza z Lipnicy w r. 1607, co Zygmunt III potwierdził. Gliniańskie leśnictwo, os. leśna, powiat iłżecki, gm. i par. Pawłowice. Ma 2 dm. , 3 mk. , 540 mor. obszaru ziemi dworskiej. Gliniany, os. włośc. , pow. opatowski, gm. Julianów, par. Gliniany. Posiada kościół par. drewniany z XVII w. W 1827 r. było tu 48 dm. , 270 mk. ; obecnie liczy 47 dm. , 379 mk. i 1838 mor. ziemi włość, tudzież 93 mor. po probostwie; par. G. dek. opatowskiego 1034 dusz liczy. Dobra Gr. składają się z folwarku Stróże, attynencyi Gr. i osady G. ; podług opisu z r. 1869 rozległość dworska wynosi mor. 939, grunta orne i ogrody m. 359, nieużytki i pilące mor 376; osada miejska Gr. osad 87. Gliniany, mko. , powiat przemyślański, oddalone o 19 kil. na północ od Przemyślan, leży o 8 kil. na północ od gościńca rządowego lwowskozłoezowskiego i o 8 kil. na południe od stacyi kolei żelaznej Karola Ludwika w Zadwórzu, nad potoczkiem Rogowiecki, któren tu formuje stawek i wpada pod samem miasteczkiem do potoku Przegnojówka, stanowiącym od północnowschodniej strony Glinian granicę między tern miasteczkiem a osadą Zamoście. Miasteczko to leży w niskiej, płaskiej i bagnistej okolicy; nie mniej przeto grunt tu bardzo urodzajny a klimat łagodny, ponieważ G. leżą na tak zwanych dołach złoczowskich, stanowiących jednę z najniżej nad powierzchnią morza leżących okolic Galicyi. Obszar dwor. posiada 425 m. gruntu, mieszczanie 4120 m. na to 1919 m. roli a 380 m. lasu. Ludność 3965, rz. kat. 463; 1794 gr. kat. , 3 ewangielików, reszta izrael. Jest tu sąd pow. należący do sądu obwodowego w Złoczowie a sądu wyższego sądu krajowego we Lwowie, notaryat, urząd pocztowy. Rzym. i greck. kat. parafie. Rzym. kat. parafia fundowana w roku 1397 przez króla Władysława Jagiełłę; kościół murowany poświęcony w 1840 roku. Do tej parafii należą Bałuszyn z Podborem, Bohdanówka, Bortków, Jaktorów, Krzywice, Pełtew, Przegnojów, Skwiłów, Słowita. Zadwórze, Zamoście tu jest filia, Żeniów. W całej par. jest katolików 2353, akatol. 15, izraelitów 2435; w obrębie parafii jest szkoła 3klasowa, 6 szkół trywialnych i 4 parafialne. Parafia ta należąca do dekanatu gliniańskiego dyec. lwowskiej. Greckokatolicka parafia należąca do dekanatu uniowskiego ddecezyi lwowskiej obejmuje także filią w Zamościu z 582 parafian; razem liczy 1337 gr. katol. Gr. mają swój własny urząd gminny. Z zakładów przemysłowych jest tu tylko młyn wodny. Czynny stan majątku wynosi 32398, bierny zaś 7122 zr. , dochód w. 1879 był 6264 zr. 85 cent. G. są miejscem wsławionem zgromadzeniami szlachty w ważnych kraju sprawach; pierwsze takowe zebranie, w rokosz przeciw król. Ludwikowi przeistoczone, przypaść miało w 1381 roku lecz Naruszewicz zbija podanie o tern zdarzeniu, dowodząc, że to jest baśń utworzona we 220 lat po śmierci Ludwika; pismo o tym rokoszu zjawiło się dopiero za Zygmunta III na postranh królowi oraz dla podniety rokoszu Zebrzydowskiego. Piasecki wspomina, że tak mówiono; dopiero Kołudzki w 1704 roku zupełną prawdę tej baśni przyznał. Jan Tarnowski wojewoda sandomierski, starosta ziem ruskich, zamienia wieś Gr. na miasto, nadaje mu 100 łanów irankońskich, z których 6 przeznacza dla wójta, 2 dla plebana i tyleż na wygon; obdarza prawem niem. i t. d. Władysław Jagieło potwierdza te nadania w. 1397 i uwolnił mieszczan na lat 16 od wszelkich danin Glinau Glinau Glinay Glinciszki Glińcz Gli Glińcza Glinek Glinhof Gliniak Gliniana Glinianiec Glinianka Glinianki Gliniańskie Gliniany