skiego, kasztelana lwowskiego, król Zygmunt III przywilejem dola 10 lutego 1588 r. wy niósł na miasto, obdarzył prawem magdebur skiem, ustanowił jarmarki, targi i t. p. Wkrót ce potem tenże sam monarcha rozszerzył nada nia i swobody miasta nowemi przywilejami w latach 1593, 1596, 1598 i 1613, które przez następnych monarchów były potwierdzane. Pierwszą wzmiankę o zmianie nazwy Dębna, Dubna na Dubienkę znajdujemy w przywileju Augusta II, wydanym w pierwszych latach XVIII wieku, w którym się wyrażono, iż na dania te tyczą miasta Dębna alias Dubienka. Miasto to było niegdyś dość silnie obwarowa ne, prowadziło znaczny handel spławowy, mia ło licznych rzemieślników, dopóki pierwsza wojna szwedzka nie zniszczyła go prawie do szczętu; odtąd już podnieść się nie mogło, po mimo iż rząd wszelkich do tego dokładał sta rań. Stanisław August w podróżach swoich na Ruś dwukrotnie zwiedzał Dubienkę w la tach 1781 i 1787. Między tern miastem a wsią Kulemczycami, stoczoną została kilko godzinna bitwa d. 18 lipca 1792 r. . w której odznaczył się Tadeusz Kościuszko a poległ ge nerał rossyjski Palembach; nagrobek jego przez rodzinę wystawiony przetrwał był jeszcze do niedawnych czasów. Od tegoż 1792 roku od bywały się w Dubience sejmiki i wybory na wszystkie ziemskie urzędy województwa czer nihowskiego, odpadłego od całości Rzpltej w r. 1686 mocą traktatu grzymułtowskiego; zanim wybory przeniesiono do D. , odprawia no je pierwiastkowo we Włodzimierzu wołyń skim. Par. D. dek. hrubieszowskiego 2401 dusz liczy. Kośc. i par. rzym. katolicką ery gował tu 1588 r. Jan z Sienna Sieniński, wda podolski, star. horodelski. Kościół drewniany. Jest też tu cerkiew parafialna drewniana, 1838 roku nowowzniesiona. Były dekanat dubie niecki grekounicki b. dyec. chełmskiej w r. 1863 składał się z 12 grekounickich parafij Buśno z fil. Putnowice, Czerniejów, Dubienka, Kiesztów, Leszczany, Pobołowice, Rostoka, Sielce, Strzelce, Turowice, Wojsławice z fil. Przedmieście i Żmudź. Starostwo niegrodowe dubieńskie w województwie bełzkiem, pow. herodelskim, powstało przez wydzielenia nie których dóbr z dawniejszego starostwa horo delskiego, nazwę zaś swą wzięło od m. Dubien ki. Podług lustracyi z r. 1765 składało się z przytoczonego miasta i następujących włości Uchanka, Starosiele, Berezowiec, Kładniów, Strzelce i folw. JanówOstrów. Posiadaczami tego starostwa byli w r. 1765 Eustachy Potoc ki generał artyleryi lit. , w r. 1770 Adam Cho łoniewski kasztelan buski, a w r. 1771 Cele styn Czaplic podkomorzy łucki, którzy opła cali z niego kwarty złp. 5802 gr. 9, a hyber ny złp. 472 gr, 3 Br. Ch. Dubienka, zaśc. pryw. , pow. lidzki, 3 okr. adm. , o 31 w. od Lidy, 1 dm. , 10 mieszk. Dubienko, wieś, pow. buczacki, leży nad rzeczką Koropiec, o 4. 5 kil. na południe od Manasterzysk, o 15 kil. na zachód od Bucza cza, przy gościńcu prywatnym idącym z Bu czacza na Barysz, Dubienko i pod wsią Koro ściatyn łączącym się z gościńcem rządowym manasterzyskostanisławowskim. Przestrzeń posiadł. więk. roli ornej 282, łąk i ogr. 41, pastw. 161, lasu 1193; pos. mniej. roli ornej 932, łąk i ogr. 122, pastw. 59, lasu 146 m. Ludności rz. kat. 587, gr. kat. 164, izrael. 9 razem 760, Należy do rz. kat. par. w Mana sterzyskach, gr. kat. par. w Weleśniowie. Właściciel więk. posiadł. Ludwik Szawłow ski. B. R. Dubieński potok, lewy dopływ Baru, wypływa w obr. gm. Liszni, w pow. drohobyckim na łąkach, pod lasem Dabieną 348 m. ; płynie łąkami na południowy wschód; na granicy tejże gminy z gm. Starej wsi i Sniatyńki wpada do Baru. Długość biegu 4 kilom. Dubieński powiat, ob. Dubno. Dubieńsko, niem. Dubensko, Wielkie i Stare, wieś i dobra, pow. rybnicki, par. Wielkie Du bieńsko, o 2 mile ku płn. wsch. od Rybnika, na granicy wód Birawki i Kłodnicy. Dobra D. Wielkie mają 4313 morgów roli, 721 m. lasu; wieś D. Wielkie 402 m. roli. Jest tu kościół z r. 1500, szkoła, kopalnia węgla Louis grube, młyn, piękne bydło. Mieszkańców li czono 1865 r. 800, dm. 205. Wieś D. stare, o 5 kil. na zach. od Wielkiego D. , ma 373 m. roli folw. i 771 m. roli włośc. ; budynki bardzo szeroko porozrzucane po łące. F. S. Dubijówka, Dubiejów, wieś, pow. czerkaski, między Irdyniem i Dnieprem, o 7 w. odległa od w. Ruskiej Polany a o 21 w. od m. Czer kas. Mieszk. 1265 prawosł. , 10 kat. , 74 izr. Cerkiew paraf. zbudowana w 1765 r. , szkółka, Wioska położona na niskiej lesistej równinie, na ziemi dość urodzajnej, 3009 dz. Należała niegdyś do czerkaskiego starostwa, obecnie do rządu. Zarząd gminny w tejże wsi, zarząd polic, w m. Mosznach. Kl. Przed. Dubikinie wielkie, ob. Dobikinie i Borsuki. Dubin, folwark, pow. kamieniecki, parafia Tynna. Dubin, Dupin, miasto, pow. krobski, nad rzeczką Orlą, uchodzącą pod Wąsoszem do Baryczy, pobocznej Odry; w okolicy grunt urodzajny, równina; na wschód i południowschod lasy wzdłuż granicy szląskiej. W r. 1871 miało 84 dm. , 630 mk. , 33 ew. , 597 kat. , 60 analf. W r. 1875 miało 652 mk. Należy do obwodu administracyjnego jutrosińskiego, do sądu okręgowego rawickiego; kościół kat. par. do dek. jutrosińskiego. Szkota elementarna. Mieszkańcy przeważnie pochodzenia polskiego trudnią się rolnictwem. Gorzelnia, agentura pocztowa, gośc. , stacya kol. żel. Jutrosin o 4 kil. D. jest miejscowością starożytną, wspo minaną już w XIII wieku. Katarzyna Zgi nalska, dziedziczka D. , założyła kościół paraf. r. 1445. Gdy ten zgorzał, wystawiła Barba ra Jastrzębska, herbu Zaręba, nowy ku koń cowi XVI w. W wieku XVIII D. był wła snością Zakrzewskich. W murze otaczającym kościół utrzymuje się nagrobek Piotra Ja strzembskiego, zmarłego r. 1613; pomnik ten dawniej był umieszczony w kościele; dotąd przechowują się w kościelo 4 starożytne por trety bez napisu, jak się zdaje, rodziny także Jastrzębskich. Dobra D. były własnością księ cia Adama Czartoryskiego i wraz z Rokosso wem mają 13670 m. rozl. M. St. Dubina 1. mko nad rzeką Dubinką, pow. oszmiański, 4 okr. adm. , 56 w. od Oszmiany, 59 dm. , 370 mk. prawosł, 1866. Drewniana cerkiew prawosł. i karczma. 2. D. , folw. szlach. , pow. oszmiański, 4 okr. adm. , 56 w. od Oszmiany, 1 dm. , 21 mk. , z tego 15 prawosł. , 6 kat. 1866. 3. D. , por. Dębina. Dubina, Dubine, wieś w hr. szaryskiem Węg. , nad rz. Torysą, kościół katol. filialny, urodzajna gleba, łąki, pastwiska, lasy, 365 mieszk. H. M. Dubina, ob. Muldowa. Dubinino, wieś, pow. horodecki, z zarządem gminy t. n. i zarządem 2 okręgu policyjnego. Dubinka, ob. Dubinki. Dubinki, 1. mko w pow. wileńskim, należy do 3 urzędu stanu polic. a 4 sądu pokoju święciańskiego IV okręgu, o 43 w. na płn. od Wilna, na płn. brzegu jeziora Oswje albo Dubinka, pod 54 3 szer. geogr. i 43 7 dług. wschod. ; posiada nowy paraf. kośc. katol. św. Jerzego i kaplicę na cmentarzu. Paraf. katol. 4 klasy dek. giedrojckiego liczy 6989 wiernych. Miasteczko miało 1866 r. 26 dm. , 363 mk. , w tern 241 kat. , 102 izr. , 20 prawosł. Gorzelnia. Dziś D. mają 171 mk. 119 męż. , 52 kob. i są własnością Benedykta Tyszkiewicza. D. nim przeszły w posiadanie Radziwiłłów, piszących się książętami na Birżach i Dubinkach, stanowiły własność w. ks. litewskich. Witold fundował w nich paraf. kośoiół katol. W 1451 Paweł Korejwa dodał do niego altaryą, odnowioną i uposażoną w 1542 przez Pawła Szymkiewicza Giedrojcia. Mikołaj Radziwił Rudy przerobił go na zbór kalwiński; a Janusz Radziwił kaszt. wileński w miejscu poprzedniego drewnianego, wzniósł murowany kościół wyznania helweckiego, który przetrwał do 1704 r. W 1642 r. duchowieństwo katolickie wytoczyło Radziwiłłom proces o kościół z jego funduszami. Na mocy wyroku trybunalskiego z r. 1672 Karolina Radziwiłłówna, księżna. Nejburth, wzniosła swym kosztem w 1678 z drzewa do dziś istniejący kościół katolicki a proboszcz pobierał od 6000 złp. opartych na D. W zamku którego dziś sterczą zwaliska Album N. Ordy mieszkała czas jakiś upoetyzowana Barbara z Radziwiłłów Grastoldowa, nim jej potajemny ślub z Zygmuntem Augustem nie został ogłoszony. Do par. D. należała filia Bijuciszki, przerobiona 1864 r. na cerkiew prawosławną. Okrąg wiejski D. w gm. Giedrojciach, liczy w obrębie swym Dubinki; wsie Raznotołka, Ciuniszki, Moraliszki, Michaliszki, Turliszki, Łobaciszki, Łownikańce, Kierule, Purwiniszki, Dejlidziszki, Pilwiszki, Saraliszki, Jurkiszki, Pilwiszki, Kieryszki. Szauksztaliszki, Kurzyszki, Orliszki; zaścianki Gierajcie, Rurokolnia, Szlakieja, Hrynkiszki, Borkuszki, Troki, Oraliszki, Czystobora, Dzierwieniszki, Nikaje, Żerdbiele, Szarkliszki, Jankuniszki, Bolena. 2. D. , wieś włośc. nad rz. Janką, pow. dziśnieński, o 78 w. od Dzisny, 2 okr. adm. , przy b. drodze pocztowej z m. Głębokiego do m. Dyneburga, 5 dm. , 59 mieszk. 1866 r. . 3. D. , folw. pryw. nad rz. Dźwiną zachodnią. pow. dziśnieński, o 28 w. od m. Dzisny, 3 okr. adm. , przy byłej drodze z Dzisny do Drui, 1 dm. , 17 mieszk. wyznania rz. katol. 1866. 4. D. , mała wieś, pow. bracławski, par. Niemirów; należy do hr. Maryi z Potockich Strogonowej, r. 1868 miała 53 dm. , ob. Jarańsk. 5. D. , ob. Dębinki. Dubinko, 1. Dupinko, wieś, tuż pod Dubinom, pow. . krobski, 27 dm. , 186 mk. , wszyscy katol. , 64 analf. Poczta i gośc. na miejscu, st. kol. żel. Rawicz o 22 kil. 2. D. , domin. i gm. , 3 miejsc 1 D. , 2 Szymonki i 3 Domaradzice, folwarki; 3748 m. rozl. ; D. 1316 m. Szymonki 627 m. , Donaradzice 1805 m. ; 20 dm. , 294 mk. , 30 ew. , 264 kat. , 114 analf. Dubinów al. Dubinowa, wieś nad Bohem, pow. bałcki, gm. Tryduby, par. Krzywe jejezioro. R. 1868 miała 228 dm. Dziś ma 475 dusz męz. , 2275 dzies. ziemi, należy do dóbr państwa Parafialna cerkiew N. Panny ma 93 dz. ziemi a należy do niej 2389 parafian. Dubinowo, rolna osada żydowska w pow. nowoaleksandrowskim gub. kow. , nad jez. t. n. , o 84 w. od m. pow. Dubiny, niem. Dubinen, wś i folw. , pow. pilkaleński, st. poczt. Malwiszki. Dubis, rz. , lewy dopływ Niewiaży, uchodzi powyżej Jody Dubiski kanał, ob. Windawski. Dubissa, rz, prawy dopływ Niemna, wypływa z jez. Rajzgie w pow. szawelskim, na 285 st. nad poz. Niemna; przyjmuje Ziełupis, Skrandupis, Spalwę, Krieszynię, Szywinię, Kurtówkę, Deglę, Szawszę, Szwentupis, Krożentę, Dubienka Dubienka Dubienko Dubieński potok Dubieński Dubieńsko Dubijówka Dubikinie wielkie Dubin Dubina Dubinino Dubinka Dubinki Dubinko Dubinów Dubinowo Dubiny Dubis Dubiski Dubissa