paraf. zbudowana w 1798 r. , szkółka. Ziemi wybornego czarnoziemu 1053 dz. Własność Podhorskiego. Zarząd gminny w m. Dżuńkowie, polic, w m. Pohrebyszczach, z któremi niegdyś stanowiła jeden majątek. Po prawej zaś stronie rzeczki Dowhalówka, już leży w powiecie taraszczańskim. Mieszk. 556 wyzn. prawosł. Ziemi 1303 dz. wybornego czarnoziemu. Własność Żmigrodzkich. Kl Przed. Dołowatka, wś i folw. , pow. włoszczowski, gm. Włoszczowa, par. Konieczno. W 1827 r. liczyła 11 dm. , 101 mk. Folw. należy do dóbr Nieznanowice. Dołożyca9 przya. Grabownicy. Dołpotów, wieś, pow. kałuski, leży nad rzeką Siwką, oddalona o 8 kil. na północny wschód od Kałusza, o 5 kil. na południowy zachód od Wojniłowa, przechodzi przez nią gościniec prywatny prowadzący z Wojniłowa do Kałusza. Grunt wilgotny, sprzyjający wię cej wzrostowi traw i drzewa niż uprawie zbo ża. Przestrzeli pos. więk. roli ornej 267, łąk i ogr. 54, pastw. 220, lasu 528; pos. mniejsza roli ornej 451, łąk i ogr. 408, pastw. 28 m. I Ludności; rz. kat. 35, gr. kat. 570, izrael. 9 razem 614. Należy do rz. kat. par. w Kału szu, gr. kat. par. w Wojniłowie. W tej wsi jest szkoła filialna o 1 nauczycielu. Wieś ta stanowiła przedtem ze sąsiedniemi Babinem i Studzianką jeden majątek, będący własno ścią rodziny Bieńkowskich; wdowa po kaszt. Bieńkowskim zapisała cały ten majątek swe mu krewnemu Antoniemu hr. Grolejewskiemu, który pojedyńczo wsi rozprzedał; najprzód kupił Babin w 1852 r. Wiktor Rozwadowski, później w 1865 kupiła Studziankę Sabina Korzelińska; po jej śmierci przeszedł ten majątek na bratanka pierwszego jej męża Dobrzań skiego, D. kupił w 1872 roku Franciszek Ro zwadowski, syn Wiktora. B. R. Dołubów, wieś, pow. bielski gub. grodzieńskiej, ma paraf, kościół katol. św. Piotra i Pawła, z drzewa wzniesiony 1465 przez małżonków Łyczków. Parafia katol. dek. biel skiego dusz 2284. Dołubów, ob. Dołobów. Dołuszyce z Czerwieńcem, wieś, pow. bocheński, o 3 kil. na płd. od st. p. w Bochni. Parafia rz. kat. w Wiśniczu. Domów 67, mk. 387. Własność większa obejmuje roli ornej 74, łąk i ogr. 19, pastw. 3, lasu 47 m. ; własn. mniej. roli orn. 166, łąk i ogr. 41, pastwisk 31, lasu 21 m. Właściciel większej posiadł. Maurycy hr. Potocki. Doły 1. kol. , pow. łódzki, gm. Radagoszcz, par. Łódź. 2. D. , kol. , pow. słupecki, gm. Ostrowite, par. Griewartów. W 1827 r. liczyła 20 dm. i 137 mk. 3. D. , wieś, pow, pińczowski, gm. Dobiesłąwice, par. Gorzków. W 1827 r. było tu 8 dm. i 48 mk. 4. Dj nicy gub. smoleńskiej, długa 14 i pół wiorst, płytka. Dołhy, 1. potok górski w Beskidzie lesistym, w obr. gminy Libuchory, w pow. Turka, wytryska po północnej stronie połogiego wzgórza Mewą 856 m. zwanego, między nim a wzgórzem Harasymowatem 900 m. ; płynie łąkami na wschód, opływając Klewę od północy i półn. wschodu. Wpada pod Okruhlą 921 m. z lew. brzegu do Libuchory, dopływu Stryja. Długość biegu 4 kil. 2. D. , potok, nazwa górnego biegu rzeki Kamionki ob. , wpadającej do Bugu w Kamionce Strumiłowej. Dołhy Prystyn, ob. Długa Przysława. Dołki, wieś, pow olkuski, gm. i par. Kroczyce. Dółki, niem. Dolken, 1. wieś włośc, własność miasta Chełmna, pow. chełmiński, par. i poczta Chełmno. Szkoła ewang. w miejscu, dzieci katol. 4, ewang. 18. Obszaru ziemi 393 m. , budynków 24, domów mieszk. 23, kat. 31, ewang. 91. 2. D. , wieś w pow. oleckim, Dołkihut. starodawna puszcza nad Niemnem pod Kownem, szła wdół Niemna i sięgała ogromnej puszczy kowieńskiej. Istniała przed dwoma wiekami jeszcze Tyg. III. t. X. 64 r. 338. Dołkitany, okolica szlach. , pow. trocki, 1 okr. adm. , o 16 w. od Trok, przy trakcie merecko wileńskim, w parafii starotrockiej; 4 dm. , 16 mk. 1866. R, 1850 Kuoewicz i Bożyczko mieli tu 730 dz. gruntu. Dołmatow, miasto w gub. permskiej, pow. szadryński, 4337 mk. , 2529 w. od Petersburga, a 524 od Permu odległe. St. poczt. Dołmatowszczyzna, wieś i dobra ziemskie w środku pow. nowogródzkiego, przy drodze wiodąeej z Mira do Nowogródka, w 3 okr. wojskowym horodyszczańskim, w 4 okr. są dowym, gleba wyborna pszenna. Większa D. jest dziedzictwem Wierzbowskich i ma obszaru przeszło 682 m. ; mniejsza D. należy do Gizbertów i zawiera przeszło 277 nu Al. Jel. Dółmierz, ob. Donimierz. Dołnica, zaśc. pryw. , pow. wileński, 3 okr. adm. , mk. kat. 9, 1 dom 1866. Dołobów, Dołubów, wieś, pow. Budki, leży nad rzeką Strwiążem, o 3 kil. na zachód od ujścia tegoż do Dniestru, o 7. 5 kil. na południe od Rudek, w niskiej, mokrej, bagnistej okolicy, o 4 kil. na wschód od gościńca rządowego, prowadzącego z Rudek do Sambora. Przestrzeń pos, więk. roli ornej 105, łąk i ogr. 1048, pastwisk 32, lasu 818; pos. mniej. roli ornej 232, łąk i ogr. 22, pastw. 82, lasu 13 m. Ludności rz. kat. 95, gr. kat. 165, izrael. 13 razem 273. Kależy do rz. kat. parafii w Rudkach, gr. kat. par. w Nowosiółkach. W tej wsi jest kasa pożyczkowa z funduszem zakła dowym 92 złr. Właściciel więk. posiadłości Ludwik Skrzyński. Celem odwrócenia Dniestrowych wód od Koniuszek, gdzie się dawniej łączył Dniestr ze Strwiążem pod prostym ką tem, wyrznięto kanał przez Samborskie błota. Kanał ten, Dołubowskim zwany, poczyna się od Hordyni i powraca znów do Dniestru pod Dołubowem, zajmując przestrzeń około pięciu tysięcy sążni, lecz nie odpowiedział zupełnie ani celowi, ani oczekiwaniu. Udało się wpraw dzie za pomocą jego odwrócić koryto Dniestru od Koniuszek i zapobiedz pionowemu zetknię ciu się wód obudwu tych rzek. Lecz gdy ka nał poprowadzono wyższym poziomem doliny, rozlewają się z niego wody ku niższym obsza rom, a miejsca, które dawniej nie przystępne były nawet dla największych powodzi, stoją dziś pod wodą za lada wezbraniem Dnie stru. B. R. , W. Pol. Dołocze, wieś, pow. ostrogski, na połud. m. Ostroga o 18 w. oddalona, położona nad rz. Wilią i składa się z kilkunastu domków. Na przeciw wioski od północy ku górze jest las starodrzew i widać jeszcze ziemne wały; jak podanie niesie był tu zamek murowany a obok zamku mieściła się wieś D. W archiwum nowomalińskiem jest pergamin donacyjny od Świdrygiełły, dworzaninowi swemu JołoMaliń skiemu za wierne usługi nadający na wieczne czasy następne sioła Głuchy z zamkiem dzi siejszy Nowomalin, Lachów, Bołotkowce, Ka mionkę, Stojło, m. Kuniów, wieś Dołocze z zamkiem, Stepanówkę i Bołoźówkę. Wieś D. przeszła później do ks. Jabłonowskich i do tąd w ich ręku pozostaje. Ziemia piaszczysta i liche daje ziarno; lud trudni się rolnictwem, wypalaniem smoły i dziegciu, oraz ciosaniem belek. Z. Róż. Dołośce, inko i wieś, pow. siebieski, o 35 wiorst od Siebieża, z zarządem gminy 848 dusz liczącej i cerkw. praw. , własność Zofii Zabiełłowej dawniej Jesmanów, Szczyttów, Ulanowskich, 9645 dzies. ziemi. Do D. należy folw. Jezierzyszcze. Dołosieki, wieś, pow, lipnowski, gmina Obrowo, par. Osiek. Dołosy, wieś, pow. newelski, z cerkwią prawosŁ, własność K. Trupczyńskiego; 1346 dz. ziemi. Dołoszczana, st. poczt, przy trakcie wiodącym ze st. dr. żel. Borkowicze do Itzeżycy, w gub. witebskiej. Dołoteckie, wieś, pow. berdyczowski, nad rz. Zbarażowką, wpadającą do rz. Rosi, o 5 w. do m. Dżunkowa, a o 14 w. od m. Pohrebyszcz. Wioska rozdzielona rzeką na dwie połowy; po lewejstronie rzeki właściwe Dołoteckie, należące do berdyczowskiego powiatu. Ma mieszkańców 343 prawosł. , 57 katol. Cerkiew I wieś nad Wisłą, pow. sandomierski, gm. Dwikozy, par. Sandomierz, liczy 7 dm. , 47 mk. , j 36 m. ziemi włość, ma młyn. 5. D. Biskupie, wieś, D. Opacie, wieś rząd. , nad rz. Swiśliną, pow. opatowski, gm. i par. Kunów. It. 1827 D. biskupie liczyły 20 dm. i 136 mk. , obecnie 34 dm. , 258 mk. i 241 m. ziemi włościańskiej. D. Opacie liczyły 7 dm. i 43 mk. ; obecnie mają 16 dni. , 114 mk. i 121 m. obszaru ziemi włośc. a 116 dworskiej. Br. Ch. Doły, dawniej Smilowa wola, Smilonis Libertas. seu Doly dra Fr. Piekosińskiego, Kodeks dypL katedry krak. I, 284, 285, wś, w po wiecie brzeskim, położona nad Złackim poto kiem, od Brzeska 7 kil, oddalona, należy do parafii łac. w Porąbce. Przed r. 1361 nale żała do katedry krakowskiej. Dziś własność rządowa. Obszar większej posiadłości obej muje roli ornej 81, łąk i ogr. 5, pastwisk 2, lasów 73; mniejszej zaś posiadłości roli 523, łąk i ogr. 90, pastwisk 58, lasów 193 m. Do mów liczy 110, mk. 618, między nimi 305 mężczyzn a 313 kobiet. Według szematyzmu dyecezyi tarnowskiej z r. 1880 dusz rz. kat. 649. Br. G. Doły Pszowskie, niem. Dollen i Doly, ob. Pszów. Doły Sanockie. Tak się zowie w Galicyi strefa rolnicza, obejmująca powiat Krosno, części powiatów Brzozów i Sanok. Por. Podole Sanockie. Dołyśca, Dołysica, Uszczanka, rz. , ma swoje źródło w jez. Dołyskiem. Dołyskie jez. w pow. newelskim, ma 8 małych wysepek. Dołysy, st. . poczt, przy szoso wiodącem z Witebska do Ostrowa, pow. newelski. F. G. Dołża 1. , folw. pryw. nad jez. Dołżą, w pow. wilejskim, gm. Gruzdowo, o 70 w. od m. pow. Wilejki, w 3 okr. adm. , przy b. dr. pocztowej połockiej; 1 dm. , 35 mk. 1866. 2. D. , wś włość, nad jez, Czetwierć, pow. święcip. nski, ;3 okr. adm. , mk. kat. 115, dm. 14 1866, od Święcian 51 w. 3. D. , wś, pow. . witebski, własność kupca Szeflera, 3026 dz. ziemi rozl. Dołżanka, wś, pow. tarnopolski, leży nad potokiem, który o 10 kil. na połud. wschód ztamtąd pod wsią Berezowicą wielką wpada do Seretu; wś to duża podolska, z urodzajną glebą, lecz zimnym klimatem, duża gorzelnia co rok pędzona, dodaje jeszcze urodzajności gruntom; oddalona od Tarnopola na zachód o 9. 0 kil. Przestrzeń posiadł, więk. roli orn. 1230, łąk i ogr. 65, pastw. 12, lasu 186; pos. mn. roli orn. 1992, łąk i ogr, 135, pastw. 79 m. a. Ludność rz. kat. 347, gr. kat. 900, izr. 37, razem 1284. Należy do rz. kat. parafii w Tarnopolu; gr. kat. par. ma w miejscu, należącą do dekanatu tarnopolskiego i obejmuje Dołhy Dołowatka Dołpotów Dołubów Dołuszyce Doły Dołhy Prystyn Dołki Dółki Dołkihut Dołkitany Dołmatow Dołmatowszczyzna Dółmierz Dołnica Dołobów Dołocze Dołośce Dołosieki Dołosy Dołoszczana Dołoteckie Pszowskie Sanockie Dołyśca Dołyskie Dołysy Dołża Dołżanka