ryskiem Węg. , dobra gleba, łąki, pastwiska, I 208 mk. H. M. Bucław, ob. Budsław. Bucnie, wś, pow. mohylowski, gub. podolska, gm. Jałtuszków, niedaleko Baru, 163 dusz męz. , 424 dz. ziemi włośc, 725 dzies. dworskiej. Należy do Czajkowskich. Ma porządny dwór murowany pośród ogrodów. Dr. M. Bucniów z Kałasantówką i Seredynką, wieś, pow. tarnopolski, 10 kil. na południe od Tarnopola, przy ujścia do Seretu potoczku, którego jedno ramię wypływa na polach kozłowskich a drugie na chodaczkowskich; obadwa te ramiona łączą się między Poczapińcami i Zabójkami w jeden potok, który przepływa Poczapińce, Draganówkę. i Buczniów i wpada do Seretu. Przestrzeń posiad. wiek. roli orn. 1146, łąk. i ogr. 122, pas. 16, lasu 605; pos. mn. roli orn. 2633, łąk i ogr. 139, past. 66 morg. austr. Okolica urodzajna. Ludność rzymsko katol. 685, gr. kat. 846, izrael. 44 razem 1575. Należy do rzym kat. parafii w Nastasowie; gr. kat. parafią ma w miejscu, należącą do dekanatu tarnopolskie go wiernych 831; posiada szkołę etatową i kasę pożyczkową z funduszem zakładowym 409 złr. W tej wsi znajduje się młyn wodny amerykański. Niegdyś B. był mkiem i staro stwem niegrodowem ziemi halickiej. Właściciel większej posiadłości Teodor Alfred Serwatowski. B. R. Bucniowa, Bucniów, wś, pow. latyczowski, gmina Derażnia, o 35 w. od Latyczowa, o 15 od Derażni, dusz męz. 554, w tej liczbie jednodworców 32. Ziemi dwor. 214 dz. , ziemi włośc. 299 dz. Fabryka cukru, 1859 założona, należy do Kuźmińskich. Bucniowce, małe mko, pow. latyczowski, gm. Wójtowce, nad rz. Zharem, dusz męz. 580, w tej liczbie 90 żydów i 16 jednodworców. Ziemi dwor. 303 dzies. , włośc. 874 1 2 dzies. Miejsce to trzy razy zmieniało swoje nazwisko. Pierwotnie nazywało się uroczyskiem Martynowcami, i nadane było przez Zygmunta I r. 1523 Martyniczowi, który założył tu wieś Bucniow ce. Następnie weszło do dóbr królewskich wraz z wsiami Majdanem, Hutą Szklaną i Mordynem i stanowiło oddzielne starostwo bucniowieckie. W 1763 r. za przywilejem Augusta III zamienione na mko, z nazwiskiem Podole, a w 1788 r. nadane Ostrowskim. Dziś nazywa się znowu Bucniowcami i należy do Orłow skiej. Dr. M. Buców, wieś, pow. przemyski, leży o pół mili na północ od Medyki, stacyi kolei żelaznej Karola Ludwika, na pr. brz. Sanu. Przestrzeni posiadł wiek. roli orn. 398, łąk i ogr. 151, pastw. 571, lasu 574; posiadł mniej. roli orn. 861, łąk i ogr. 232, pastw. 97, lasu 1 m. austr. Leży w niskiej moczarowatej okolicy, Słownik Geograficzny Zeszyt VI. Buchwald, Buchwalde, wiele wsi, dóbr, leśnictw w Prusiech zachodnich i wschodnich nosi tę nazwę; np. w pow. braniewskim pod Fromborkiem; w morąskim niedaleko Starego Kiszporka; w wałeckim niedaleko Jastrowa, kr. leśnictwo w obw. Schoenthal, 2 dnu, 7 mk. ewang. ; w starogrodzkim blisko Starogrodu; w pasłęckim st. p. Reichenbach i Grünhagen; nakoniec w grudziąskim st. p. Jabłonowo. Co do innych por. Buchwald i Bukwałd. Buchwald, Buchwalde, Buchwaeldchen, wiele wsi i osad na Szląsku pruskim nosi tę nazwę, jak np. w pow. bolesławskim nad Bobrawą, w parafii Stara Oleśnica; w pow. kożuchówskim na prawym brz. Odry, par. Liebenzig; w pow. głogowskim, par. Thamm; w pow. kamieniogórskim, nad Bobrawą, parafia Liebau; w pow. nowotarskim, par. Obsendorf; w pow. oleśnickim, par. Celnik; w pow. trzebnickim, par. Cerkwice; w pow. żagańskim, par, Eckersdorf st. dr. żel. z Głogowy do Zegania, o 8 kil. od Żegania; w pow. jeleniogórskim, par. Fischbach, wieś słynna z pięknego położenia i towarzystwa biblijnego fenigowego; a także w pow. lubińskim, wojereckim, rozbórskim, sprotowskim. Buchwałd, 1. wś szlachecka czyli rycerska, pow. sztumski, szkoła we wsi, okrąg wojt. i urz. st. cyw. Tropy, par. Pozylia, od st. poczt. i telegr. Pozylia 7, 5 kil. ; 459, 39 ha. 337, 81 roli ornej i ogr. , 33, 16 łąk, 15, 20 pastwisk 64, 71 lasu, 8, 51 nieuż. , cegielnia, 10 dym. , 145 mk. , 132 kat. Wedle wystaw. w Kiszporku przywileju r. 1303 otrzymali potomkowie Prusaka Kropolto w dziedzictwo po mieczu i po kądzieli 1 wsie Rudithen dziś Buchwald, Azmiten Telkwice i pole zw. Woze; 2 pola Kersiten i Dosen, dziś Tillendorf jako wynagrodzenie za 9 włók, zabranych na założenie wsi Pozylii. Granice tego obszaru, określone w przywileju wydrukowanym w Kreuzfelda Vom Adel der alten Preussen str. 45 No V. i Dogiel Codex diplom. Pruss. Na tym obszarze są dziś wsie Buchwałd, Telkwice, Brzozówka, Nowa wieś, Komorowo i Tillendorf. W 1454 zakon w ostatnich czasach swych tutaj rządów odbiera te dobra Michałowi z Buchwałdu i nadaje je Fritzowi Lokau, jako wynagrodzenie za szkody, które w sprawie zakonu ponosił; lecz za czasów polskich Leckau dobra te postradał porów. Budzisz i Chojty; w XVI st. ma dobra buchwałdzkie rodzina Gablentz; w 1664 r. Anna Magdal. Gablentz ma je w dożywociu; po jej śmierci przechodzą dobra te do Balińskich; później są w posiadaniu rodziny Muellern, z której jedna córka wyszła za Wężyka, inna za Szydłowieckiego; pojawiają się. więc Wężykowie i Szydłowieccy na początku XVIII stulecia w posiadaniu B. ; w 1742 r. posiada go niejaki Unruh, w 1772 szambelan Maciej Grabczewski, w 1804 r. Donimirski, w którym to roku oszacowano wartość tych dóbr na 80, 000 talarów. Z wsi na pierwotnym obszarze kom pleksu dóbr buchwałdzkich są dziś jeszcze Buchwald, Brzozówka i Telkwice w posiadaniu Donimirskich, przybyłych tu z Ostrowitego na Pomorzu, którzy w okolicach B. posia dają jeszcze Cygus, Czernin, Ramzy i Zajezierze. Porów. Komorowo, Nowa wieś i Tillendorf. W okolicach B. znaleziono w r. 1877 ciekawe okazy bronzów i szczątków ceramiki Nr. 21 do 34 446 466 sek. III. Muzeum Towarzystwa Naukowego w Toruniu, pozo stałości po przedhistorycznych grobach kamien nych, które tu z powodu starannej uprawy pól i w celu zużytkowania kamieni na potrze by gospodarczo w ostatnich czasach ponisz czono, 2. B. , wś, pow. ostródzki, st. poczt. Ostróda. 3. B. , wś włośc. , pow. grudziąski, ma szkołę i zarząd gna. , urz, st. cw. Świecie, par. Linowo, st. p. Jabłonowo, 3307 m. rozl. , 71. dm. , 524 mk. , 56 kat. 4. B. miejski, wieś pod Radzynem, pow. grudziąski, gm. i urz. st. cyw. Jarentowice, 451 m. rozl. , 5 dm. , 25 mk. ewang. J. B. Buchwałd, niem. Buchwalde wś, pow, bytowski, okr. reg. koszalińskiej, . Buchwałów, ob. Buchałów. Buchwałowice, ob. Buchałowice, Buchwerder, ob. Bolewice i Bukowice. Buchy, niem. Buchhrug folw. , pow. chodzieski, ob. Nikelskowo. Buciany, wieś, pow. wiłkomierski, par. świadoska, uwłaszczona, niegdyś do klucza świadoskiego należąca, położona nad rz. Świętą. Bucieniszki, wś, pow. sejneński, gm. i par. Sereje. Ma 10 dm. , 77 mk. Odl. 49 w. od Sejn. Bućki, wś, pow. suwalski, gm. Pawłówka, odl. 23 w. od Suwałk; liczy 9 dm. , 114 mk. Bućkuny, wś, pow. sejneński, gm. i par. Metele. W 1827 r. było tu 83 dm, i 306 mk. ; obecnie 67 dm. i 537 mk, Bucile, okrąg wiejski w gm. Bielicy, pow. lidzki, liczy w swym obrębie wsie Bucile, Bielowce, Piaskowca, Krasoczki, Maciewicze; okol Czechowszozyzna. Buciłowo, Buczyłowy, niem. Buczilowen, wś, pow. łecki, st. p. Pisanica. Buciń, ob. Bucyń. Buck, ob, Buk Buckau, ob. Buków, Buckolowe, ob. Bukołwa. Buckowin, ob. Bukowina. Buckowski, niem. Buszkowski, wś, pow. wendeński, gub. liflandzka, w par. Seswegen. Buckuny, Butkiany, wś, pow. trocki. Buclowani, węg. Buczlo, wieś w hr. sza1 mającej pod dostatkiem lasu. Ludność rzym. kat. 20, gr. kat. 947, izrael. 32 razem 999; ludność w ogóle bardzo uboga. Należy do rzym. kat. parafii w Medyce, gr. kat. ma w miejscu, należącą do dekanatu mościckiego wiernych 1044, posiada szkołę etatową. B. jest najwyższym punktem dr. żel. Karola Ludwika, między Sanem a Wisznią, 218 m, npm. Właściciel wiek. posiadłości Mieczysław Pawlikowski. Bucyki, Buczyki, wieś, pow. skałacki, o 2 kil. na wschód od Grzymałowa a o 17 kil. od Skałata oddalone. Przestrzeń obszaru dwor. roli orn. 48, łąk i ogr. 1, past. 33; posiadł. mniej. 988, łąk i ogr. 59, past. 33. Ludność rzym. kat. 323, gr. kat. 291, izrael. 39 razem 653. Należy do rzym. kat. parafii w Grzymałowie, gr. kat. parafią ma w miejscu, która razem z filiami w Leżanówce i Bilenówce liczy 939 dusz gr. kat. obrządku i należy do dekanatu skałackiego; posiada kasę pożyczkową z kapitałem 2, 308 złr. Właściciel wiek. posiadłości Leonard i Julia hr. Pinińscy. Bucyń, Buciń, Buceń, wś, pow. kowelski, gm. Siedliszcze, przy szosie kijowsko brzeskiej, stacya pocztowa, kościół paraf. katol. fundacyi Jabłonowskich. Własność Adama Prze smyckiego i Grudzińskiego, ziemi 3463 dz. ; w tern dworskiej 1100 dz. , włośc. 2363 dz. Domów 128, ludn. 688. Ziemia krzemion ka z marglem na podkładzie kredowym. Na rzecze rusińskie. Paraf. kościół katol. Oczysz czenia N. P. M. , 1810 r. z muru wzniesiony przez ks. Jabłonowską. Parafia katol. od r. 1730 dek. kowelskiego. Kaplica w Serechowiczach. A. Br. Bucz, 1. wieś, pow. kościański, 17 dm. , 165 mk. , wszyscy kat. , 43 analf. Kościół parafialny dekan. Szmigielskiego. Dawniej ko ściół się wznosił w Grobi, wsi sąsiedniej, zni szczonej wraz z kościołem w XVI wieku przez protestanta Bronikowskiego. Na miejscu Gro bi powstał w późniejszych czasach folwark Dębina. Kościół w Buczu w r. 1720 odebrano braciom czeskim; Andrzej Mielecki oddał go katolikom. 2. B. , domin, , pow, kościański, 2289 morg. rozl. , 3 miejsc 1 B. , 2 fol w. Dębina, 3 kolon. Sniaty, 53 dm. , 395 mk. , 17 ew. , 378 kat. , 135 analf. Stac. poczt. w Szmiglu o 10 kil. , stac. kol. żel. Bojanowo Stare o 14 kil. Własność niegdyś Michal skiego. M. St. Bucz, rz. , ob. Bucza. Bucza, przysiołek Mokrzysk. Bucza, rz. , lewy dopływ Irpenia, tworzy wielki staw koło Hostomelskiej Rudni i wpada do rz. Irpenia w powiecie kijowskim. Przyjmuje Bucznę, Mokrą i Misin, E. R. Buczacz miasto główne powiatu tegoż nażwiska, leży nad rzeką Strypą, dopływem Dnie28 Buchwald Bucław Bucnie Bucniów Bucniowa Bucniowce Buców Buchwald Buchwałd Buchwałów Buchwałowice Buchwerder Buchy Buciany Bucieniszki Bucile Buciłowo Buciń Buck Buckau Buckolowe Buckowin Buckowski Buckuny Buclowani Bucyki Bucyń Bucz Bucza Buczacz