Główne dopływy Płonga, Polskawoda czyli Czarnawoda, Orla z Dąbrożną, Orla tylna, Schaetzke i Landgraben. Brzegi ma nieustalone, bagniste. Przy ujściu do stu stóp szeroka. Por. Odolanów, powiat. Barycz. Nazwisko to nosi siedm wsi w obrębie Królestwa, i to wyłącznie w granicach gub. radomskiej, piotrkowskiej i kieleckiej. Najdalej ku zachodowi wysunęła się B. w powiecie łaskim, gm. i par. Łask. Trudno dopatrzeć związku między tą, nazwą a wyrazem barycz, znaczącym dawniej targowisko, dzisiejszy bazar, zwłaszcza że i rzeki noszą to miano. Barycz, 1. wś i folw. , pow. iłżecki, gmina Ciepielów, par. Zwoleń, ziemi dworskiej 1325, włośc. 697 morg. B. w XVI w. była własnością Andrzeja Kochanowskiego, brata Jana, poety a tłumacza Eneidy; nabył ją ojciec ich Piotr Kochanowski. W końcu 17 w. przeszła w ręce Chomentowskich, wreszcie należała do Matuszewicza, posła rosyjskiego w Neapolu, i za jego długi zabrana przez rząd, dziś stanowi donacyą. 2. B. , wś i folw. , pow. Końskie, gm. Gowarczów, par. Końskie. Barycz, 1. wieś, pow. przemyski, oddalona o 1 milę od miasteczka Michałówki. Obszar dworski posiada gruntów ornych 347 m. , łąk i ogrod. 36 m. a. , pastwisk 48 m. , lasu 401 m. ; włościanie posiadają roli ornej 537 m. a. , łąk i ogrodów 50 m. a. , past. 92 m. , lasu 64 m. Ludności ma rz. kat. 11, gr. kat. 359, izraelitów 5, razem 375. Należy do rzyrn. kat. par. w Michałówce, gr. kat. parafią dek. przemyskiego ma filią w Grabowcu ma w miejscu. Probostwo to zostało założone w 1691 roku przez Mikołaja Bretyna, włościanina baryckiego, który darował grunt dla proboszcza, oraz swoim kosztem wybudował cerkiew, otrzymawszy na wybudowanie cerkwi pozwolenie od ówczesnego właściciela Barycza Aleksandra Konstantego hr. Krasińskiego, oraz uwolnienie tego gruntu od pańszczyzny i danin należących się dworowi, za które to pozwolenie rzeczony Bretyn zapłacił 700 złp. Syn tego Mikołaja Bretyna Teodor Bretyn był pierwszym proboszczem w Baryczu; cerkiew tu wybudowano w 1691 roku, w 1781 wystawiono większą, która w 1856 spłonęła; w 1862 została nowa postawiona i tego samego roku poświęcona. Wieś ta posiada szkołę etatową. Właściciel Luidgarda hr. Stadnicka. 2. B. , wś z przysiołkami Górną, Dolną i Wólką, powiat brzozowski, ma stacyą poczt. , należy do par rz. kat. Wesoła. 3. B. , przysiołki do Humieńca i do Kossocic ob. Barycz, ob. Baryca, Baryczka. j Barycz Strzyżewka, rzeczka w Wielkiem księstwie poznańskiem, pow. odolanowski, do rzeki Ołoboku wpadająca. Baryczka, wś, pow. rzeszowski, rozległości 1575 n, a. morgów, 138 domów, 720 dusz, par. rz. kat. w Połomyi, położenie pagórkowate, o 3 kil. od st. pocz. Niebylec. M. M. Baryczka, Barycz, potok, wytryska w obr. gmina Barycza w pow. brzozowskim, na po łudniowym stoku pasma górzystego lesistego, ciągnącego się w kierunku połud. wschodnim, wznoszącego się w szczycie Grwoźnicy do 510 metr. ; płynie w całym swoim biegu w kierunku południowowschodnim, łąkami, pomiędzy do mostwami wsi Barycza, Wesoły, Hładna, w Nozdrzeu uchodzi z lewego brzegu do Sanu po dwumilowym biegu. Zabiera liczne potoki po mniejsze, spływające z sąsiednich wzgórz. Ważniejszym z prawego brzegu jest Nozdrzeczek, a z lewego Hłudno. Br. G. Barytów, wieś, pow. brodzki, leżąca nad rzeczką Sydołówką, na samej granicy między Galicyą i Wołyniem, o 1 i pół m. na północny zachód od mka Szczurowice a o 2 mile a. na północ od miasteczka Łopatyna; w okolicy płaskiej, równej, piaszczystej, lesistej i bagnistej. Obszar dworski posiada roli ornej 1299 m. a. , sianożęci 247 m. a. , pastwisk 323, lasu 2155 m. ; włościanie posiadają roli ornej 3820, łąk i ogrodów 1669, pastwisk 103 m. a. , lasu 66 m. a. Mieszkańców ma rz. kat. 72, gr. kat. 516, izraelitów 34, razem 622. Należy do rzym. kat. parafii w Szczurowicach, parafią gr. kat. ma w miejscu. Posiada szkołę etatową 1klasową. Ma także kasę pożyczkową z kapitałem 240 złr. a. w. Do B. należy przysiołek Wygoda, Właściciel Rafał Mierzyński. Barytowa Wolica, ob. Wolka Barytowa. Baryski potok, ob. Baryszka. Barysz, mko, pow. buczacki, nad rzeczką Barysz, na zachód od Buczaza, o milę od tego miasteczka a o milę na wschód od miasteczka Manasterzysk oddalone, przy gościńcu prywatnym prowadzącym z Buczacza do wsi Korościatyna, pod którą łączy się z gościńcem rządowym podhajeckostanisławowskim, w dawnem wojew. niskiem, ziemi halickiej. St. pocztowa. Ludności ma rzym. kat. 2130, gr. kat. 1090, razem 3220. Par. rz. kat. dek. buczackiego liczy 3797 dusz. Tutejsza par. gr. kat. należy także do dek. buczackiego. Do B. należy przysiołek Puźniki. Właściciel Tytus Szawłowski. Baryszka, Barysz, potok, wypływa w obr. gminy Buczacza, w pow. buczackim w Galicyi, w północnowschodniej stronie tejże, na łąkach na północnym stoku góry Wierzbiatyna, 384 m. ; płynąc na zachód, dostaje się w obręb gminy Jezierzan, gdzie zwraca się na południe; przepływa tę wieś, poczem przechodzi w obręb wsi Barysza, którą przerzyna w południowym kierunku; następnie w łąki śródleśne, poczem płynie przez łąki gmin Żubrzca, Porchowy, Scianki, a w końcu na granicy gmina Kośmierzyna z Snowidowem, jużto lasem, już też łąkami, i po 3milowym biegu wpada do Dniestru z lewego brzegu. Ważniejsze dopływy Baryszki są z lewego brzegu Żubrzanka, Porchówka i Żwaniec. Br. G. Baryszów, przysiołek do Niepołomic. Baryszów, Baryszówka, miasto, pow. perejasławski, gub. pułtawskiej, nad rz. Trubieżą, 1665 założone, należało do pułku perejasławskiego do r. 1782. Echard wspomina też m. Baryszpole. Barytów, potok, w obrębie gm. Cisowa w pow. dolińskim, wypływa w południowej stronie tej gminy w lesie Piwnem zwanym, płynie na północ łąkami i pastwiskami, zabiera z lewego brzegu potoczek i wpada po przeszło ćwierćmilowym biegu w Cisowie z prawego brzegu do Sukiela, dopływu Świcy. Barzdorf, ob. Bernatice. Barzdy, wś rządowa, pow. władysławowski, gm. i par. Gryszkabuda. W 1827 r. liczyła 44 dm. , 365 mk. Barzykowo, wś szlach. , pow. kolneński, gm. Stawiski, par. Romany. W 1827 r. było tu 23 dm. i 118 miesz. Gniazdo rodziny Barzykowskich. Barzyn, jezioro małych rozmiarów, pow. suwalski, przy wsi Potopy, przepływa przez nie rzeka Potopka. Por. Barwinik. Basan niem. , ob. Baasan, Bazan. Basań Nowa, mko, gub. czernichowskiej. 5568 mieszkańców, o 1127 wiorst od Petersburga. Baschka, ob. Baszka na Szlązku austr. Basenka, potok, wytryska w obrębie gminy Huty obedyńskiej w pow. rawskim w Galicyi, z pod góry Kaczmarki, płynie w kierunku wschodnim przez łąki, pastwiska i pustkowia, przez gminy Smolin, Wólkę horyniecką, Sieniawkę i na błotach w Baszni łączy się z Sołotwą, dopływem Lubaczówki, wpadającej do Sanu. Długość biegu 2 i pół mili. Br. G. Basia, rz. , dopływ rz. Proni, w pow. horeckim gub. mohilewskiej. Basien, dawniej Baysen niem. , wś szlach. , pow. brunsberski, niedaleko Ornety, gniazdo dawnej rodziny warmińskiej Bażyńskich czyli von Baisenów. Basin, wś, pow. słonimski, posiada papiernię. Basiówka, wś, pow. lwowski, o 7 kil. od Lwowa, należy do rz. kat. kapituły lwowskiej. Liczy się do parafii rz. kat. Hodowice i ma filią par. gr. kat. Obroszyn. Basiówka, potok, ob. Szczerek Basiówka, potok, powstaje z kilku potoczków, wytryskujących na północnowschodnim stoku wzgórza Basiówki, w obrębie gminy Daszawy w Galicyi. Płynie w kierunku północnym głębokim wądołem między daszawskierai wzgórzami i po przeszło ćwierć milowym biegu uchodzi na prawym brzegu w tejże wsi do Bereźnicy. Br. G. Baskakowskie, jezioro w półn. części pow. kijowskiego, 500 sażeni długie, 50 sażeni szerokie. Baskowo, wieś, pow. inowrocławski. 3 dm. , 58 mk. , wszyscy kat. ; 28 analf. Baskim, rz. , dopływ rz. Rosi z prawej strony; nad B. leży Taraszcza. Basławce, wś, pow. słucki, posiadała kaplicę katol. b. parafii Hrozów. Basnocha, potok, wypływa na granicy gminy Skomoroch i Mikuliniec w pow. tarnopolskim i płynie przez łąki gminy Ostalca, opływa z południa tę gminę i po półmilowym biegu uchodzi z prawego brzegu do Gniezny, dopływu Dniestru. Na nowej mapie Galicyi Z. 8. Gol. XXXIII niema tego potoku. Br. G. Basówka, wś. pow. proskurowski, parafia Felsztyn. Połowa tej wsi należy do Trościańca, a druga zapisana przez Jana Zamojskiego kościołowi panien miłosierdzia w Gródku; dziś rządowa. Dr. M. Bassałyczówka, wś, pow. hajsyński, liczy dusz męz. 230, ziemi włośc. . 593 dz. , należy do Aleksandry Potockiej, ob. Bubnówka. Bassonia, wś, pow. nowoaleksandryjski, gub. lubelska, gm. i par. Bybitwy. W 1827 r. liczyła 29 dm. i 169 mk. Wspomina ją już Długosz Lib. Ben. T. I 194 jako graniczącą z Popowem, wioską stanowiącą uposażenie p ar. w Swieciechowie. Basta, także Baszta lub Na Baszty Bastya, szczyt w Tatrach spiskich, na granicy Spiża i Liptowa. Od szczytu Świnnicy aż do Mięguszowieckiej turni grzbiet główny Tatr ciągnie się ku południowemu wschodowi. Tu zaś zwraca się ku wschodowi, wysławszy prosto ku południu odnogę, tworzącą zachodnią ścianę Wielkiej doliny Mięguszowieckiej, której południowa część zwie się Basta. Wzniesienie tej turni 2341. 7 m. K Korzistka; 2433. 7 m. F. Fuchs; 2395. 26 m. Klb. Kolbenheyer. Bastanowo, niem. Viereck, wś, pow. gdański, pod Żukowem. Bastya węg. , ob. Basta. Baszka, wieś pow. frydeckiego w ks. cieszyńskiem, nad Ostrawicą, w par. kat. Skalica; na płd. od m. Frydek, ma ludn. 1052, gruntu morg 926; huty żelaza, wyroby żelazne odlewane i kute. St. dr. żel. z Ostrawy morawskiej do Frydlandu. Baszkalia, kol. bulgarska, pow. benderski, gub. bessarabska, o 71 w, ku płd. zach. od Bender, 1830 r. założona. Baszki, wś, pow. lubartowski, gm. Niemce, par. Bystrzyca. Baszków, 1. gmina, pow. krotoszyński; 2 miejsc 1 B. wieś, 2 Dziewiąte, wieś; sama wieś B. składa się z dwóch części, z B. i Wło Barycz Barycz Barycz Strzyżewka Baryczka Barytów Barytowa Wolica Baryski potok Barysz Baryszka Baryszów Barzdorf Barzdy Barzykowo Barzyn Basan Basań Nowa Baschka Basenka Basia Basien Basin Basiówka Baskakowskie Baskowo Baskim Basławce Basnocha Basówka Bassałyczówka Bassonia Basta Bastanowo Bastya Baszka Baszkalia Baszki Baszków