48 Script. rer. pol. 0 wyzywaniu do sądu duchownego. Item, aby wedle statutu Sigismundi 1519 59) na duchownego, jako też i świeckiego o winę 28 grzywien może każdy pozwać, gdyby kogo pozwał do sądu duchownego sam od siebie albo od poddanych swych. • 0 miasta, którę mają ziemskie imiona. Iem, aby miasta, które intraty mają z gruntów ziemskich, iżby to obróciły na poprawę miast, a płatnerze iżby (za) to chowali. O inhibicye. Iłem, aby wedle statutu inhibicye aby nie były: Sigismundus 1538 60) ad idem, a gdzieby sędzia przyjął inhibicyą albo miejsce dał inhibicyi, a podług inhibicyi sądził, będzie powinien szkodę oprawić temu, który ją przez takową skaźń na niego wziął Sigis. 1532 61), a tak proszą J. K. M. aby zakazać raczy(ł) pieczętować takowych inhibicyi. Na tem się kończy manuskrypt, pełny błędów, lecz niewątpliwie spółczesny. Czy odpisano wszystkie artykuły podane na sejm 1550 r., wątpić należy, nietylko dla tego, że owej liczby 150, podanej w relacyi Herbersteina nie dochodzą, ale i z innej przyczyny. Przywilej Zygmunta Augusta z r. 1550 (Vol. legum II, 590) nosi wyraźne ślady, że powstał na podstawie podanych przez nas artykułów, a nawet z kilkoma wyjątkami redagowanym był z zachowaniem tegoż samego porządku przedmiotów. Otóż po punkcie o inhibicyach, ostatnim w naszych artykułach znajdujemy jeszcze 21, które na podstawie nieznanych nam artykułów powstać musiały. Może się uda wynaleźć uzupełnienie tego cennego zabytku. Str. 3. 4) Na drugieś W. K. M. nam list dać raczył. Mowa tutaj o końcowym ustępie przywileju z r. 1550: Które to wszystkie wyżej omianowane rzeczy, któremi się prawa pospolite i przywileje a swobody koronne naprawiły, w powinną exekucyą ustawiamy i listem naszym utwierdzamy i umacniamy. A nadto jeszcze, cobykolwiek nam było pokazano bydź wedle praw pospolitych, statutów, listów i przywilejów, to wszystko dzierżeć i wedle tego poddane nasze zachowywać chcemy i powinni będziemy, jakoż i jesteśmy i temu wszemu skuteczną exekucyę uczynić słowem naszem królewskiem obiecujemy i tym listem się obowiązujemy.... A ku większej pewności i świadectwu, niniejszy list napisaćeśmy kazali i naszą pieczęcią zapieczętować. Str. 3. 5) Na przeszłym sejmie i t. d. Sejm 1552 piotrkowski, cały na sporze religijnym zeszedł. Biskupi, parci przez kapituły, uzyskali byli w 1550 r. przy koronacyi królowej Barbary przywilej, potwierdzający ich jurysdykcyą w sprawach herezyi, o którym niżej. Król wydał prócz tego dwa edykta przeciw różnowiercom, które, jako nieznane, także przy następnej podajemy nocie. Odbył się synod prowincyonalny w czerwcu 1552, na który opieszałość wyższego kleru najostrzejszej posłów kapituł uległa cenzurze i gdzie też obok ustaw reformy obyczaju duchowieństwa się tyczących, ostrzej przeciw szerzącej się gwałtownie herezyi postępować, uchwalono. Niebawem też 59) Vol. leg. I, 387. — 60) Vol. leg. I, 522. ~ 61) Tamże I, 508.