182 183 Posłowie odpowiedzieli. Dosyćeśmy już niemały czas czekali odpowiedzi w tem WMciów, a wszakoż i jeszcze czekać chcemy, gdyż wiemy, iż WM. chcecie nam oznajmić widzenia w tem swe, prosimy aby to było przy Królu JMci, a nam chociaż jeszcze poczekać nie będzie trudno. Panowie na to schyliwszy się posłali na to pana biskupa krakowskiego do Króla JMci z tem, a ci wróciwszy się tę odpowiedź dali. Ksiądz biskup krakowski. Pytaliśmy Króla JMci, jeźliżby ku temu przyjść miał, powiedział nam, że się temu niepomału dziwuje, iż się to z nim dzieje, i rzekł: długoż mam być na tej dyscyplinie Ale, aby kto nie rozumiał, bym się czego bał albo bać miał, aczbym nie chciał tak skwapliwym być, znam być żebym oprócz namysłu dobrego co czynił. Jeno zasię, gdybym to dalej przewlec miał, snaćby rozumieli abym czyjem duchem a nie swoim mówić co miał. Acz już rozumiem, że jest co innego w tem i przeto biorę sobie na rozmyślanie, jeźliż to uczynić mam, a jutro wam odpowiem na to. I w tej odpowiedzi biskup odpowiedział, że to Król JM. mówiąc zatrzasnął głową hardo, co było u posłów za osobny znak niewdzięczności. A wszakoż oczekiwali tej odpowiedzi królewskiej. Nazajutrz tedy we wtorek po św. Marcinie Król JM. z Pany Radnemi społem będąc w Radzie przysłał po posły, a tam gdy przyszli, Przemowa Króla JMci ku panom Radnym i posłom rycerskim XIII Novembris 22). Jeźli dobrze pamiętam, tedy to było żądanie wasze do nas, abym dopuścił wam rozmówić się z IMPany Radnemi swemi o potrzebach koronnych, i dozwoliliśmy wam tego radzi wczora, że żądali nas Panowie i od was, abyśmy byli przy wotowaniu IMciów, przekładając niemałą potrzebę tego, cośmy uczynili. I jeźliż około potrzeb tych koronnych, któreście w propozycyi od nas słyszeli, tedy słuchać będę, jeźliż o czem innem, zwłaszcza co się tyczy małżeństwa mego IMciów zdania słyszeć chcecie, tedym ja już dał odpowiedź tego słuszną i prosiłem o to, aby to u was i wszędzie indziej w lepsze obracali, zwłaszcza gdy się to już stawszy, odstać nie może, jeźli o, to idzie żem się w tem Rad swych IMciów nie dołożył. Jakoż to znać muszę i żaden z IMciów o tem nie wiedział, ani nam na to radził. Jużeśmy tego IMciom obronę uczynili. Słyszałem, że to najwięcej przed się bierzecie, że nie sobie ale wam równą w to małżeństwo wziąwszy, onę wam przełożył. Tociem przeto uczynił, żem rozumiał i rozumiem tej się być wolności jako kto inny, iż wolno każdemu sobie żonę obierać, a nie kto inszy komu