BIBRACHA I WIKLERA Z NIEMCY 591

mon non posset gubernare regnum illud, quapropter rumpatur brevi et dividatur propter simultates in hostes necesse est. Bi-bunt, epulantur ac vestiuntur wszytko na kreskę od kupców. Videbis Polonum bene vestitum, servos itidem vestitos, catena-tos, sed cum evacuata crumena. Ambitiosi, stulti, barbari, mali sunt Poloni in extraneos; nullus respectus, nulla familiaritas, quaedam stulta iactantia, unus de alio male scribit, male cogitat, male praedicat — barbara gens Scytharum hoc non facit. Regnum praeterea onerosum, rex vero serenissimus propter hoc dominium multa dimisit, praeterea sumptus innumerabiles expenderet, vix non emeret simile regnum, regulus hic Poloniae merito debet apellari, rex autem ditissimus Galliae. Galii nostri quomodo omnes Polonos per publicum edictum tractaverunt, cohonestaverunt, Uli quomodo Cracoviae eos tractabant, quomodo regem suum, totus mundus non dubitat. Perversi sunt Poloni cum suis moribus, Monlucus est merito crepandus, qui multa praedicabat de regno, plus, quam nos ipsi bene cognovimus. O Polonia, Polonia! memorabile nomen tuum apud Gallos, praesertim ego, Bibrachus, ego nomen hoc abhorreo. O rex, tu me in praedam reliquisti genti barbarae Polonicae! Sed de his omnibus aliquando praescribam, nunc paucis verbis declaravi, quod nobiscum erat actum in Polonia, servitus ibi non libertas dominatur, nam alii principatum obtinent, qui alios inferiores deprimere conantur.

LIX.

Z podziwieniem i żałością...

 Z podziwieniem i żałością to nas wszystkich jest, że król Jegomość, pan nasz, za wieścią o śmierci króla francuskiego, brata swego, od nas odjachał, a to większa, iź takim obyczajem, to jest, tak cicho i żadnemu się tego człeku nie zwierzywszy. Do czego jeśli miał słuszne przyczyny, albo nie miał, jeśli mu się to godziło, albo nie, jeśli to z gorszym, albo z lepszym naszym, to na ten czas uważać potrzeba. Odjachał król, a czemuż? — Dlatego, iź nań dziedzicznym prawem królestwo fran LIX. Z rkpsu Cz. 83.