XX.

Elekcya króla krześcijańska.

 Iż zacnemu narodowi polskiemu król sie nie rodzi, ale za wolą i zezwolenim wszystkich stanów obieran bywa, wiernie tego sobie mamy wszyscy życzyć i o to sie spólną radą uprzejmie starać, aby to obieranie pana nowego nam i wszystkiej Rzeczypospolitej naszej dobrze a szcześliwie sie powiodło.

 Ale iź i życzliwość i rada nasza, by nawiętsza i napilniejsza, nam pożyteczna być nie może bez ratunku i pomocy świętej boskiej, tedy tego napilniej nam jest potrzeba z nauki słowa Bożego, abyśmy sie pojednali z Panem Bogiem, który jako i innych wszystkich przełożonych obieranie ludziem zlecił, tak samego króla obieranie sobie samemu zostawić raczył. Do czego u Salomona w Przypowieściach w kap. 8. sam sie ozywa, mówiąc: Per me reges regnant et legam condltores iusta decernunt. Per me prlnclpes imperant et potentes decernunt lustltlam. „Przez mię królowie królują, a książęta sprawiedliwie rozkazują. Przez mię przełożeni panują, a wszyscy sędziowie sprawiedliwie sądzą". Także Ekklezyastyk w kap. 10.: In manu Del potestas terrae, et utilem rectorem suscitablt in tempus super illam. „Moc ziemie jest w rękach Bożych, który potrzebnie na niej wzbudza przełożonego pożytecznego". Także i Paweł ś. pisząc do Rzymianów w kap. 13. jaśnie pokazuje, iź każda zwierzchność i wszelakie przełożeństwo jest od Pana Boga. A nie tylko pismo święte tego nas uczy, iź Pan Bóg sam króle daje, ale i ludzie pogańscy tóź zawsze rozumieli. O czym miedzy Greki naprzedniejszy poeta Homerus napisał, iź żaden dobrze królować i rozkazować nie może, jedno ten, któremu sam Bóg królestwo zrządzi, i przetóż uczył, aby ludzie ofiarami i modlitwami o króla Boga prosili. Także Samnius, zacny u Egiptów filozof, rozumiał, który tak powiedział: Omnes homlnes sub Del imperlo sunt; idcirco imperare et prin-clpatum Inter mortales gerere, dlvlnum munus exlstlmandum est. „Wszyscy ludzie pod rozkazaniem Bożym są; przetóż rozkazować i królem być, rozumieć każdy ma, że to jest osobliwy dar Boski". I wszelakim to sposobem tenże filozof pokazował,

XX. Druk współczesny (1573). Pisma polit. z pierw. bezkról.    19