170 POKAZANIE BŁĘDÓW wion. Niechaj tedy wszytka Rzeczpospolita w to wejrzy, a tę aeqnalitatem uczyni, żeby co komu należy a przystoi, naznaczyła i oddała, a drugie też dobrze zasłużone podzieliła. I ci panowie, chcąli dobrego i Rzplitej i swego, mogliby się w czas z dobrą wolą do tego uciec, aby się ze wszytkiem w opiekę Rzplitej podali a onej powolni byli, na tem, co słuszna jest, przestawając. O inszych tu rzeczach in specie nie mówię, gdyż czas i miejsce na tej elekcyej to poda, że bez wszego wątpienia necessario o tem mówiono będzie musiało być, aby w egzeku-cyej jaka moderacya była i unia maiori benevolentia et firmioribus spontaneae voluntatis vinculis była utwierdzona, gdyż panowie Litwa bracia naszy są, a za wielkiemi związki a gęstemi caro de carne nostra et os ex ossibus nostris. A nie telkoć tej naprawy w Rzplitej być ma, panom łajać, quo nihil est vul-gatlus — acz się nie ku wszytkim mówi, jedno ku tym, jeśliby którzy tacy byli, a łacno je będzie poznać, gdy się o to będą gniewać — ale też tego nam wszytkim trzeba, panowie bracia mili, abyśmy w takiem niebezpieczeństwie wszytkie privatas iniurias na stronę odłożyli, a Rzplitej chorej folgowali, swej wo-kacyej każdy według stanu swego pilnowali, a co nawiętsza, Pana Boga ubłagali, a do tego się totis animis przyczynili, jakoby na nas gniewu swego sprawiedliwie za naszą rozpustą, wszeteczeństwem, zbytkiem i łakomstwem nie rozciągnął, a z nami sobie egzekucyej nie uczynił. W tem interregnum naszem popiel-cemby się nam teraz posypować, a Boga z miastem Niniwe o łaskę i miłosierdzie prosić, byśmy roztargnieni nie byli i miłej swobody swej nie utracili. Nie pobłażajcież tej swobodzie swej dla Boga, in poena homlcldll niechaj na miejsce statutu naszego w tej mierze lex divina nastąpi: tu się nie wykręcimy, że o głowę zabitego człowieka tą wieżą albo srodzej, niźli Bóg rozkazał, albo łaskawiej karzemy; et in utramque partem excessu vel defectu peccatur in iustltlae divinae normam. Już odrzućmy od siebie kiedy tę abominacyą, z której nas wszytek świat iniustos, barbaros et sangulnivendas nazywa, a zrównajmy się w tej mierze z inszemi nacyami, et propter legem Del et propter honorem nostrum nie przedawając swej krwie, ani jej ceniąc, jako belluarum. Owe też hastas octo florenorum, gdy za granicę ciągniecie, starajcie się, abyście je z siebie złożyli, bo traficie-li z niemi na bociana, będziecie w robocie i w kło