NA TEN NIESZCZĘSNY WIEK 159

lej w niewolą wniść, aniźli dopuścić, ut quod1 boni meruerunt, malorum praemium sit, i nie wątpiemy, że są ludzie, którzy non regeneraverunt2 a patribus suis i każdy z nas jako bonus civis patriae, komu jedno Bóg baczenia i wymowy użyczy, ulcera patriae poniesie3 et patriam ab extremo discrimine in libertatem vindicabit. Ale co wszytek świat wie i wiedzieć z kroniki on ostatni wiek musi z wielką hańbą i z nienagrodzoną szkodą naszą, nie chcę ja potciwych W. M. uszu i nie chcę potciwych ust mych, żal mi i ślacheckiej ręki mej mordować, to przypominając, czym się brzydzi i krześcijański i pogański naród i takimi sprawami; a nie zostawięli4 pamięci ludzkiej to na przykład Rzeczypospolitej, tedy kamienie głos wypuszczą z siebie, że ludzie cierpiemy pośrodku siebie takie, którzy gusły, czary i czarnoksięstwem nam panują i pana zatym niespodziewaną śmiercią [z] świata zdjęli, także i tych słuchamy, którzy conscii facinoris et fautores onych. Czego iż nie dzierżę o tak zacnym narodzie naszym, który jako do tego czasu nie został nic patriae suae winien, oczby akt z nami słuszny przed Bogiem zacząć miała, oczby patres nostri od Boga pomsty wołać mieli, a ja też jako jeden prawy ojczyc tej ślachetnej Korony, który nic, jedno dobrze a bez wielkiego tumultu in Republica chcę, tę tedy drogę ja podaję ad corrigendam Rempublicam: sześć lat albo pięć sprawy pana naszego, szafunek jego, wolą jego cofnimy na zad, a wrócimy Rzeczpospolitą ad diiudicandum et distribuendum. Niechajże każdy coram Republica czyni liczbę villicationis suae, niechaj służby swe Rzeczypospolitej przed oczy pokaże i zapłatę też za służby swe, niechaj rzemiesło swe, którym słu-żeł przez czas długi in patria, pokaże, nie bełoli contrabando. Iudices autem niechaj będą tacy: z krakowskiej ziemie ludzie probatae vitae et maturi consilii niech sądzą Ruś, a Ruś Wielkie Polaki, i tak się obejdzie Korona sine invidia et tumultu, a też nic tu przeciwko panu nie zgrzeszemy umarłemu, bo wyznać to musim, iż beł miłością, czarami etc. captus. A kto się znajdzie patriae winien, ex senatu cedat loco meliori; kto na urzędzie, ten niech puści inszemu; kto siła wziął, niech udzieli; kto za nic, niech wróci. A to nie na nowe rzeczy radzę, ale

1 ,quid' rkp.    2 ,denegaverunt' rkp.    3 w znaczeniu łac. ,tollet'. 4 ,zostawili tym' rkp.