383

 stopniowo rozwijane cieniowania myśl słuchacza i uczucie w łudzące wprawia omamienie. Charakterystyczną cechą stylu Lipińskiego jest malowność, zrozumiałość, precyzya i liryczne uniesienie, któreby można poetycką nazwać inspiracyą; szczególniej w przejściach z poważnej dykcyi do pasażów. Naówczas zmienia się tempo i w miarę wzrastających trudności coraz żywszy popęd, coraz spieszniejszy ruch w całym się rozpościerają allegrze. Wykonanie pierwszej części w koncercie Viottego sprawdza to postrzeżenie. A chociaż i inni znakomitsi mistrze podobnie postępują, chcąc sprawić zamierzone wrażenie; przyznać jednak potrzeba, że ta charakterystyczna w stylu Lipińskiego cecha, owa do najwyższego stopnia wykształcona i wykończona w frazowaniu udatność, ów tok, co zrazu powoli się snuje, łagodny i niby rozprawiający, a następnie skorszy, z większym coraz pospieszający impetem i coraz prędszy, nakoniec porywczy, bystry i namiętny, wcale inaczej, nierównie wydatniej i jemu tylko właściwym znamionują się sposobem. Rzecby można, że to strumień, co sącząc swe wody z cichego źródła, spokojnie przez kwiecistą przewija się dolinę, a potem nabrzmiawszy powodzią, rozszerza swe łożysko, w rwistą zmienia się rzekę, i zdała warczy i zdała szumi. Dźwięk tonu w allegrze Lipińskiego przyczynia stylowi jego iskrzącej, że tak powiem, świetności. Jestto koloryt kunsztownie rozmaicony. Dźwięk ten naprzemian to rzewny i pieszczony, to znowu mocny, wybitny i głośny, zawsze niewymownym czaruje urokiem i wszędzie podobny jest do iskry z krzemienia wytryskującej.

 Usposobiwszy umysły swoich słuchaczów przez wzorowe wykonanie pierwszego allegro, zajął ich i zachwycił Lipiński w adażiu nowemi pięknościami. Własności